| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 34,0037,001,อนาคตและปัจจุบันเสียแล้ว พ้นจากทุกข์ทั้งหลายมีชาติเป็นต้นจึงควร | |
| 34,0037,002,ดังนี้แล้ว ตรัสพระคาถานี้ว่า :- | |
| 34,0037,003,"<B>""ท่านจงเปลื้อง (อาลัย) ในก่อนเสีย จงเปลื้อง" | |
| 34,0037,004,"(อาลัย) ข้างหลังเสีย, จงเปลื้อง (อาลัย) ใน" | |
| 34,0037,005,"ท่ามกลางเสีย, จึงเป็นผู้ถึงฝั่งแห่งภพ มีใจ" | |
| 34,0037,006,หลุดพ้นในธรรมทั้งปวง จะไม่เข้าถึงชาติและ | |
| 34,0037,007,"ชราอีก.""</B>" | |
| 34,0037,008,[แก้อรรถ] | |
| 34,0037,009,บรรดา<SUP>๑</SUP>บทเหล่านั้น สองบทว่า <B>มฺุจ ปุเร</B> ความว่า จงเปลื้อง | |
| 34,0037,010,อาลัย คือ ความยินดี หมกมุ่น ปรารถนา ขลุกขลุ่ย ความถือ | |
| 34,0037,011,ลูบคลำ ความอยาก ในขันธ์ทั้งหลายที่เป็นอดีตเสีย. | |
| 34,0037,012,บทว่า <B>ปจฺฉโต</B> ความว่า จงเปลื้องอาลัยเป็นต้น ในขันธ์ | |
| 34,0037,013,ทั้งหลายที่เป็นอนาคตเสีย. | |
| 34,0037,014,บทว่า <B>มชฺเฌ</B> ความว่า จงเปลื้องอาลัยเหล่านั้น ในขันธ์ | |
| 34,0037,015,ทั้งหลายแม้ในที่เป็นปัจจุบันเสีย. | |
| 34,0037,016,สองบทว่า <B>ภวสฺส ปารคู</B> ความว่า เมื่อปฏิบัติได้อย่างนั้น | |
| 34,0037,017,จักเป็นผู้ถึงฝั่ง คือไปแล้วสู่ฝั่งแห่งภพแม้ทั้ง ๓ อย่างได้ ด้วยอำนาจ | |
| 34,0037,018,แห่งอันกำหนดรู้ ละ เจริญ และทำให้แจ้งด้วยปัญญาอันยิ่ง มีใจ | |
| 34,0037,019,พ้นแล้วในสังขตธรรมทั้งปวง ต่างด้วยขันธ์ ธาตุ อายตนะ เป็นต้น | |
| 34,0037,020,อยู่ ต่อไปไม่ต้องเข้าถึงชาติ ชรา และมรณะ. | |
| 34,0037,021, | |
| 34,0037,022,๑. ตั้งแต่นี้ไป พระอมรโมลี (อาบ) วัดบวรนิเวศวิหาร แปลออกสอบในสนามหลวง | |