File size: 3,199 Bytes
6bd72a3 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 |
Book,Page,LineNumber,Text
34,0021,001,"ในก่อนอีก."" เขาได้ความเกิดขึ้นแห่งสติเพราะโอวาทนั้นแล้ว ได้ยัง "
34,0021,002,จตุตถฌานให้เกิดขึ้นอีก.
34,0021,003,ลำดับนั้น พวกราชบุรุษนำเขาไปสู่ตะแลงแกง ให้เขานอนหงาย
34,0021,004,"บนหลาว ด้วยคิดว่า ""พวกเราจักฆ่าเสีย."" เขาไม่กลัว ไม่สะดุ้ง."
34,0021,005,[พวกมนุษย์ประหลาดใจเพราะเห็นเขาไม่กลัว]
34,0021,006,ลำดับนั้น มนุษย์ทั้งหลาย ผู้ยืนอยู่ในทิศาภาคนั้น ๆ แม้เงือด
34,0021,007,เงื้อเครื่องประหารทั้งหลายมีดาบ หอก และโตมร<SUP>๑</SUP>เป็นต้นแก่เขา เห็น
34,0021,008,"เขามิได้สะดุ้งเลย ต่างพูดว่า ""ผู้เจริญทั้งหลาย พวกท่านจงดูบุรุษ"
34,0021,009,"คนนี้เถิด, เขาไม่หวั่นไหว ไม่สะทกสะท้านในท่ามกลางแห่งบุรุษผู้มี"
34,0021,010,"อาวุธในมือ แม้หลายร้อยคน, โอ ! น่าอัศจรรย์จริง"" ดังนี้แล้วเกิดมี"
34,0021,011,ความอัศจรรย์และประหลาดใจ<SUP>๒</SUP> บันลือสั่นสนั่น (ไป) กราบทูลเรื่อง
34,0021,012,นั่นแด่พระราชา.
34,0021,013,"พระราชา ทรงสดับเหตุนั้นแล้ว ตรัสว่า ""พวกท่านจงปล่อย"
34,0021,014,"เขาเสียเถิด"" ดังนี้แล้ว เสด็จไปแม้ยังสำนักพระศาสดา กราบทูล"
34,0021,015,เนื้อความนั้นแล้ว.
34,0021,016,พระศาสดา ทรงเปล่งพระโอภาสไปแล้ว เมื่อจะทรงแสดง
34,0021,017,ธรรมแก่เขา จึงตรัสพระคาถานี้ว่า :-
34,0021,018,"<B>""บุคคลใด มีอาลัยดุจหมู่ไม้อันตั้งอยู่ในป่า"
34,0021,019,ออกแล้ว น้อมไปในป่า (คือตปธรม) พ้น</B>
34,0021,020,
34,0021,021,๑. โตมร หอกซัด ๒. Full of wonder and surprise เต็มไปด้วยความ
34,0021,022,อัศจรรย์และประหลาดใจ.
|