File size: 3,706 Bytes
6bd72a3 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 |
Book,Page,LineNumber,Text
10,0022,001,โดยตรง คือตนเองซึ่งเป็นประธานเป็นผู้รับผลของการกระทำของกิริยา
10,0022,002,ด้วยตนเอง เช่น อุ. ว่า สูเทน โอทโน ปริยเต ข้าวสุกอันพ่อครัว
10,0022,003,หุงอยู่ โอทโน (ข้าวสุก) ซึ่งเป็นตัวประธาน ได้รับผลของ ปจิยเต
10,0022,004,(หุงอยู่) โดยตรง ส่วน สูเทน เป็นผู้ทำให้เกิดผลคือหุง ผู้ถูกหุง
10,0022,005,คือ โอทโน จึงได้รับผลคือถูกหุงด้วยตนเอง. นี้เป็น อุ. สำหรับ
10,0022,006,กัมมวาจก ส่วน เหตุกัมมาวาจก อุ. ว่า สามิเกน สูเทน โอทโน
10,0022,007,ปาจาปิยเต ข้าวสุกอันนายยังพ่อครัวให้หุงอยู่. นี้ก็เช่นเดียวกัน โอทโน
10,0022,008,ซึ่งเป็นตัวประธานได้รับผลคือถูกหุงด้วยตนเอง. ส่วนภาววาจกไม่ต้อง
10,0022,009,กล่าวถึง เพราะเป็นธาตุไม่มีกรรม.
10,0022,010,บทเหล่านี้มีหน้าที่บอกให้ทราบวาจก ดังที่ท่านกำหนดไว้ในส่วน
10,0022,011,ที่เป็นไปโดยมาก ดังนี้ :-
10,0022,012,กิริยาศัพท์ใด ประกอบด้วยวิภัตติฝ่ายปรัสสบท กิริยาศัพท์นั้น
10,0022,013,เป็นได้ ๒ วาจก คือ กัตตุวาจก ๑ เหตุกัตตุวาจก ๑.
10,0022,014,กิริยาศัพท์ใด ประกอบด้วยวิภัตติฝ่ายอัตตโนบท กิริยาศัพท์นั้น
10,0022,015,เป็นได้ ๓ วาจก คือ กัมมวาจก ๑ ภาววาจก ๑ เหตุกัมมวาจก ๑.
10,0022,016,ที่ท่านวางหลักเกณฑ์ไว้เช่นนี้ ถือเอาส่วนที่เป็นไปโดยมาก จะ
10,0022,017,กำหนดแน่นอนลงไปทีเดียวไม่ได้ เพราะกฎทุกอย่างย่อมมีข้อยกเว้น
10,0022,018,อยู่บ้างเป็นธรรมดา แต่มีโดยส่วนน้อย เช่นบางคราว ประโยคกัตตุ-
10,0022,019,วาจก ใช้ประกอบวิภัตติฝ่ายอัตตโนบทก็มี เช่น อุ. ปิยโต ชายเต
10,0022,020,ภยํ ความกลัวย่อมเกิดจากของที่รัก เป็นต้น บางครั้ง ประโยค
10,0022,021,กัมมวาจากใช้ประกอบวิภัตติฝ่ายปรัสสบทก็มี เช่น อุ. สทิโส เม น
|