pythainlp/adapter-wangchanglm-7.5B-sft-en-klongklon
Text Generation
•
Updated
text
string
| source
string
| nb_tokens
int64
46
100
|
|---|---|---|
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ทางบกกูจะยกเข้าตีก่อน <bot>:แล้วจะต้อนไพร่พหลพลทหาร คอยฟังเสียงฆ้องระฆังกังสดาล จึงเข้าต้านต่อรบสมทบกัน" | "พระอภัยมณี" | 65 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระชักม้าถาโถมเข้าโจมจับ <bot>:นายโจรรับกระบี่ฟาดพลาดไถล พระกฤษณากวัดแกว่งพระแสงไป เข้าชิงชัยรับรองทั้งป้องกัน" | "พระอภัยมณี" | 65 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อนุชาว่ากระนั้นอย่าหวั่นหวาด <bot>:แม้ปีศาจสิงแท้จะแก้ไข ด้วยไม้เท้าเจ้าตาให้มาไว้ สำหรับไล่ผีสางปะรางควาน" | "พระอภัยมณี" | 62 |
"<human>: แต่งโคลงสี่สุภาพจากเริ่มวรรคนี้ <context>:ลุศาลาใหม่ชี้ <bot>:นามศัพท์ เสนอแฮ ใหม่ชื่อศาลายับ โยกโย้ ระเบียงฝาฟากพื้นปรับ เปรียบปลวก กินฤๅ ยังแต่ต้นเสาโอ้ ปักไว้วังเวง" | "นิราศวัดรวก" | 78 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างเสียผีพลีบัตรปัดรางควาน <bot>:ปรายข้าวสารกรากกรากไม่อยากคลาย ฝ่ายโฉมยงองค์มิ่งมเหสี เห็นวาลีล้มไข้พระทัยหาย" | "พระอภัยมณี" | 70 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเสาวคนธ์มณฑาสุลาลี <bot>:ต่างเปรมปรีดิ์ชื่นชมภิรมย์ขวัญ เชิญเสวยของตระการเครื่องหวานมัน เหมือนพงศ์พันธุ์กันเองอย่างเกรงใจ" | "พระอภัยมณี" | 68 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงกองทัพยับยั้งอยู่ข้างนอก <bot>:ให้ร้องบอกประกาศราชสาร พระอภัยให้ถามตามโบราณ ครั้นทราบการก็ให้รับมาพลับพลา" | "พระอภัยมณี" | 59 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ราชทูตทูลฉลองสนองอรรถ <bot>:สารพัดธัญญาผลาผล ทั้งชีพราหมณ์เหล่าอาณาประชาชน ไม่ขัดสนเปรมปราสถาพร" | "พระอภัยมณี" | 62 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระธิดานารีบุตรีนั้น <bot>:อยู่ห้องกั้นบัลลังก์มีทั้งสอง พร้อมแสนสาวชาวแม่ต่างแซ่ซ้อง อยู่ตามห้องหีบหมอนที่นอนเรียง" | "พระอภัยมณี" | 64 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นรุ่งรางสว่างแสงพระสุริยา <bot>:นางขับม้ามาในดงแต่องค์เดียว จนโพล้เพล้เวลาภาณุมาศ ล่วงลีลาศลับเงาภูเขาเขียว" | "พระอภัยมณี" | 68 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท่านครูผู้เป็นหมอกับหน่อกษัตริย์ <bot>:ขึ้นปรัศว์ปรางค์ทองอันผ่องใส ต่างถวายอภิวันท์เป็นหลั่นไป นางปราศรัยถามท้าวเจ้าบุรินทร์" | "พระอภัยมณี" | 67 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:ให้เตรียมบุษบกรัตน์จรัสไข มณฑปนพเก้าแก้วประไพ กับโกศใส่ศพตั้งบัลลังก์รัตน์" | "สิงหไกรภพ" | 56 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะคิดสู้ผู้เดียวแต่ตัวนาง <bot>:หรือคิดอย่างไรเล่าให้เข้าใจ นางฟังคำซ้ำซักเห็นสบช่อง จึงยิ้มย่องเคลือบแฝงแถลงไข" | "พระอภัยมณี" | 60 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เราไม่แจ้งแห่งทางที่กลางไพร <bot>:จะขอไปอยู่ที่บ้านท่านสักวัน เอ็นดูด้วยช่วยไว้ให้ตลอด จะได้รอดกลับไปที่ไอศวรรย์" | "พระอภัยมณี" | 58 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระชื่นชอบตอบว่าปัญญาน้อง <bot>:ช่างตรึกตรองต้องจิตคิดประสงค์ เห็นจะได้ชัยชนะในณรงค์ มันก็คงยกมาคอยราวี" | "สิงหไกรภพ" | 57 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หยุดตะพานย่านกลางบางปลาสร้อย <bot>:พุ่มกับน้อยสรวลสันต์ต่างหรรษา นายแสงหายคลายโทโษที่โกรธา ชักกันชานั่งกริ่มยิ้มละไม" | "นิราศเมืองแกลง" | 69 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะสัตย์ซื่อถือพระละพยศ <bot>:ไม่โป้ปดตอแหลเหมือนแต่หลัง บาทหลวงด่าว่ากูไม่พอใจฟัง นางชาววังปากหวานน้ำตาลทา" | "พระอภัยมณี" | 61 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นรักตัวกลัวตายเสียดายศักดิ์ <bot>:อย่าฮึกฮักจ้วงจาบทำหยาบหยาม กลับลังกาหาเมียที่งามงาม จะมีความสุขสบายไม่วายปราณ" | "พระอภัยมณี" | 66 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หรือจวนตัวกลัวเมียไปเสียก่อน <bot>:หรือซุ่มซ่อนอยู่เกาะละเมาะไหน จำจะปลอบโดยดีแม้นมิไป จึงจะได้จับกุมตะลุมบอน" | "พระอภัยมณี" | 64 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ใครผูกไว้ไม่แก้เป็นแม่ม่าย <bot>:เคยนอนหงายมาแต่ก่อนจะนอนคว่ำ พออ่านออกดอกร่วงยับระยำ รู้ว่าทำด้วยข้าวตอกเป็นดอกฟ้า" | "พระอภัยมณี" | 65 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นี่แน่เจ้าเราจะช่วยคิดอ่าน <bot>:ทำการงานปัดป้องที่หมองหมาง อย่าให้ทันคนผู้รู้ระคาง ท้าวตรัสพลางเสด็จออกไปนอกวัง" | "พระอภัยมณี" | 62 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แล้วลีลามายังบัลลังก์รัตน์ <bot>:โองการตรัสเรียกศรีสุวรรณถาม อันโรคแก้วเกษราพะงางาม ใจเจ้าพราหมณ์เห็นจะรอดหรือวอดวาย ฯ" | "พระอภัยมณี" | 70 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จำจะต้องทำไถลเข้าไปเยี่ยม <bot>:ตามธรรมเนียมสงเคราะห์ให้เหมาะเหมง จับตอแหลแผลดำดูตามเพลง อ้ายนักเลงหลงเมียให้เสียที" | "พระอภัยมณี" | 63 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ภุมรินบินเลยไปเชยอื่น <bot>:มิมาชื่นเชยชวนให้หวนโหย น้ำค้างพรมลมโยกมาโบกโบย จะร่วงโรยแรมเหมือนดังเดือนเอย ฯ" | "พระอภัยมณี" | 69 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งปูเปี้ยวเขียวขาววิ่งกราวหาด <bot>:ดูประหลาดไม่มีหัวตัวมันขัน มีตาติดกับกระดองอยู่สองอัน สืบพันธุ์ตั้งร้อยไม่น้อยเลย" | "พระอภัยมณี" | 61 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:รู้ว่าฝันขวัญหายนึกอายจิต <bot>:นางนิ่งคิดนึกคะนึงตะลึงหลง จนรุ่งรางสว่างแสงพระสุริยง พระจันทร์ลงลับฟ้ายิ่งอาลัย" | "สิงหไกรภพ" | 62 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ลอบบอกกล่าวชาวเมืองมาเนืองแน่น <bot>:ตั้งแห่แหนพระพี่น้องทั้งสองศรี มาประทับพลับพลาพนาลี ไปตั้งที่ท้องทุ่งท้ายกรุงไกร ฯ" | "พระอภัยมณี" | 64 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายเสนีที่รับอักษรศรี <bot>:ทูลคดีท้าวไทเขาให้สาร กับหนังสืออักขราพระอาจารย์ แล้วก็อ่านเรื่องราวกล่าวสารา" | "พระอภัยมณี" | 57 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระอภัยตกใจวับ <bot>:เห็นศึกกลับโอบอ้อมเข้าล้อมหลัง ข้างพวกเขาเผาเรือเหลือกำลัง ฝ่ายฝรั่งรบรุกมาทุกที" | "พระอภัยมณี" | 60 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บัดนี้ท้าวเจ้าพารากาลวาศ <bot>:มารุกราษฎร์เบียดเบียนเป็นเสี้ยนหนาม ข้าพระบาทญาติวงศ์จะสงคราม แล้วทูลตามคำทูตพูดหยาบคาย" | "สิงหไกรภพ" | 73 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่เดี๋ยวนี้จำเพาะพระเคราะห์ร้าย <bot>:จะอุบายไม่สมมาดปรารถนา ต่อข้างขึ้นเดินสี่ปีระกา ให้โหรามาประมวลใคร่ครวญดู ฯ" | "พระอภัยมณี" | 65 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงว่าน่าหัวร่อพ่ออ้ายหนู <bot>:เป็นม่ายชู้ม่ายเมียเสียประเดี๋ยว ต้องเลี้ยงดูลูกกำพร้าจนหน้าเซียว เองจะเกี้ยวใครได้เขาไม่ยอม" | "พระอภัยมณี" | 67 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เหล่าทหารต่อทหารรุกราญรบ <bot>:ไม่หลีกหลบกลอกกลับสัประยุทธ์ ต่างพุ่งซัดศัสตราแกว่งอาวุธ อุตลุดตะลุมบอนไล่ฟอนฟัน" | "พระอภัยมณี" | 71 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระโยคีมีญาณว่าหลานแก้ว <bot>:จงผ่องแผ้วสมหวังดั่งประสงค์ แล้วออกจากกุฏิ์ใหญ่ดั่งใจจง แกนำตรงไปที่เขาลำเนาเนิน" | "พระอภัยมณี" | 64 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระนิ่งนั่งฟังคำคิดอ้ำอึ้ง <bot>:นึกเหมือนหึงหนึ่งเหมือนรักกันหนักหนา เป็นเชิงชั้นกัลเม็ดเข็ดปัญญา จึงตรัสว่าน่าหัวเราะจำเพาะเป็น" | "พระอภัยมณี" | 66 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทูลท่านท้าวโกสัยว่าให้หา <bot>:พระสังฆราชาร้อนให้ผ่อนผัน รีบขึ้นไปยังเขาเจ้าประจัน จงเร็วพลันโดยบัญชาอย่าช้าที ฯ" | "พระอภัยมณี" | 65 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ก้ามกุ้งแกมแซมแทรกจอกกระจับ <bot>:แลสลับเรียงรายทั้งซ้ายขวา น้ำก็ใสสะอาดเย็นเห็นตัวปลา ทั้งซิวซ่าสร้อยทองละอองอิน" | "พระอภัยมณี" | 67 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางคมค้อนอ่อนโอษฐ์ว่าโปรดเกล้า <bot>:พระคุณเท่าดินฟ้าชลาไหล แต่น้องนี้วิตกในอกใจ กลัวจะไม่เหมือนรสพจมาน" | "พระอภัยมณี" | 61 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สองพระองค์ลงจากรถที่นั่ง <bot>:ตรงไปยังพระมุนินทร์ปิ่นฤๅษี พอพระองค์เสด็จออกนอกกุฎี ประทับที่หน้าบรรณศาลา" | "พระอภัยมณี" | 59 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึงใช้สอยคล่อยคล่องไม่ต้องโทษ <bot>:ควรจะโปรดปฎิพัทธ์มนัสสา ที่เมืองนี้มีแต่โง่เหมือนโคนา จะผูกพาไปข้างไหนก็ไปตาม" | "สิงหไกรภพ" | 65 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เดี๋ยวนี้ปี่มีอยู่หรือไม่เล่า <bot>:นิมนต์เป่าให้โยมชมคารมมั่ง ทั้งพวกเหล่าสาวสุรางค์นางชาววัง จะได้ฟังไพเราะเพราะโยคี ฯ" | "พระอภัยมณี" | 64 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วิ่งเข้าไปท้ายบาหลีเห็นลี้ลับ <bot>:จิตยังวับหวามหวาดไม่อาจหาญ กลัวอ้ายพวกโยนหินทมิฬมาร จะล้างผลาญชีวิตให้คิดเกรง" | "พระอภัยมณี" | 67 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นมะม่วงพวงผลพึ่งสุกห่าม <bot>:ทำไม้ง่ามน้อยน้อยสอยเสวย อร่อยหวานปานเปรียบรสนมเนย อิ่มแล้วเลยล่วงทางมากลางดง" | "พระอภัยมณี" | 70 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พอจบสารอ่านสิ้นพระปิ่นปัก <bot>:ตรัสชมอัครชายาจะหาไหน ช่างตอบสารหวานฉ่ำทุกคำไป สมเป็นใหญ่ยอดสตรีเธอดีจริง" | "พระอภัยมณี" | 64 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นสั่งเสร็จรีบทัพขับพหล <bot>:กระบวนพลลัดในไพรระหง ถึงทางแยกมรรคาปากป่าดง เป็นชายพงออกทุ่งหลังกรุงไกร ฯ" | "พระอภัยมณี" | 64 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ดูน่ารักปักษาในป่าสูง <bot>:เป็นฝูงฝูงหลายอย่างต่างต่างสี คิดถึงองค์นงนุชพระบุตรี แม้นมาเห็นเช่นนี้จะดีใจ" | "สิงหไกรภพ" | 59 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เห็นละเมาะเกาะเขาเขียวชอุ่ม <bot>:โขดตะคุ่มเคียงเคียงเรียงรุกขา จะเหลียวซ้ายสายสมุทรสุดสายตา จะแลขวาควันคลุ้มกลุ้มโพยม" | "พระอภัยมณี" | 69 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระสรวลพลางทางตอบชอบแล้วลูก <bot>:เอาผ้าผูกต่างเชือกเสลือกสลน แล้วพันเข้าไว้ทางที่ข้างบน ทำเล่ห์กลเสร็จสรรพแล้วดับไฟ ฯ" | "พระอภัยมณี" | 66 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:น้อยหรือชะพระพิพากษาขยัน ไม่ซักไซ้ไล่เลียงให้เที่ยงธรรม์ ทำให้มันปั้นปึ่งกระบึงกระบอน" | "สิงหไกรภพ" | 59 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อันพระยอดเยาว์วิมลไปหนไหน <bot>:จึงมิได้เสด็จมาข้ายังแหนง หรือกริ้วโกรธโทษทัณฑ์ฉันยังแคลง ขอพระองค์จงแจ้งแสดงความ ฯ" | "พระอภัยมณี" | 67 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะหักไปเห็นไม่พ้นด้วยคนน้อย <bot>:จะกลับถอยหลีกลัดก็ขัดขวาง พอเหลียวหลังยังเห็นคนข้างต้นทาง กองทัพนางวัณฬาออกมาตาม" | "พระอภัยมณี" | 65 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งสองข้างต่างดูรู้ประจักษ์ <bot>:กำเริบรักกรุ้มกริ่มพลางยิ้มสรวล รู้ถนัดอัชฌาสัยในกระบวน เวลาควรสวดจบครบตำรา" | "พระอภัยมณี" | 64 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ล้อมรอบขอบเขตประเทศสถาน <bot>:เหล่าทหารโห่สนั่นเสียงหวั่นไหว พวกนายหมวดตรวจกำกับกองทัพชัย อย่าให้ใครหนีออกนอกพารา ฯ" | "สิงหไกรภพ" | 58 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายโยคีเห็นลับก็กลับหลัง <bot>:ขึ้นมายังกุฎีหน้าสีขร สุริยงลงลับยุคุนธร แกก็จรขึ้นไปนั่งยังกุฎี" | "พระอภัยมณี" | 59 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ท้าวว่าพลางทางลุกลงจากอาสน์ <bot>:จะยุรยาตรจากมิตรพิสมัย นางฉวยฉุดยุดภูษาแล้วว่าไป น้อยหรือใจคอท้าวเจ้าบุรินทร์" | "พระอภัยมณี" | 69 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>: <bot>:รักษาพรตพรหมเมศตามเพศไสย เที่ยวเหาะเหินเดินทางที่กลางไพร เห็นเขาใหญ่ใกล้ทะเลเหมือนเมฆา" | "สิงหไกรภพ" | 54 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จนเกิดพ่อประเสริฐมาเกิดเจ้า <bot>:เดี๋ยวนี้เล่าย่าก็มารักษาหลาน อย่ารังเกียจเกลียดเมียจะเสียการ จงคิดอ่านหว่านพืชให้ยืดยืน" | "พระอภัยมณี" | 64 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้สำเร็จเสร็จสรรพจะกลับบ้าน <bot>:พอลมพานพาพัดฉวัดเฉวียน ทั้งต้นหนคนท้ายก็ตายเตียน สำเภาเจียนอับปางลงกลางชล" | "พระอภัยมณี" | 67 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บ้างขึ้นช้างพลางฉวยข้อมือฉุด <bot>:ดังอุณรุทจับกินรที่ในเหว ไม่นึกอายอัปรมาณเปนการเร็ว บ้างโอบเอวอุ้มนางขึ้นช้างพัง" | "นิราศพระบาท" | 70 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายขุนยักษ์ศักดาวราฤทธิ์ <bot>:ครั้นมืดมิดมิได้เห็นโอรสา ก็รู้ว่าลูกรักทำศักดา อ่านมหาเวทมนตร์ที่สอนไว้" | "สิงหไกรภพ" | 61 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:โอ้ผ่านเกล้าเจ้าพระคุณทูลกระหม่อม <bot>:ไหนจะพร้อมพักตร์ได้เหมือนใจหมาย ยิ่งตรึกตรองหมองพระทัยไม่สบาย ชมลูกชายก็ค่อยชื่นทุกคืนวัน" | "สิงหไกรภพ" | 70 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แม้นรักจริงทิ้งขว้างวางอาวุธ <bot>:จึงจะหยุดอย่างประสงค์จำนงหมาย พระยาธรร้อนจิตทั้งคิดอาย จึงว่าสายสุดชีวาอย่าปรารมภ์" | "สิงหไกรภพ" | 65 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:บาทหลวงแกร้องแรกอ้ายแขกตี้ <bot>:จะออกที่ข้างไหนเล่าเจ้าแม่เอ๋ย แต่แรกมึงพูดจาว่าข้าเคย ตีเชลยมิใช่น้อยนับร้อยพัน" | "พระอภัยมณี" | 66 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จะไปสวนป่วนปั่นกระสันโศก <bot>:มิเกิดโรคร้อยแก้วขึ้นแล้วหรือ กำเริบลมตรมใจเหมือนไฟฮือ เห็นจะรื้อเรื้อรังให้คลั่งคลุ้ม" | "สิงหไกรภพ" | 68 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทอดพระเนตรเขตคันตะวันตก <bot>:ล้วนนกหกเหินร่อนว่อนไสว ยิ่งแลเหล็ยวเปลี่ยวเปล่าเศร้าฤทัย เห็นไรไรเรือทองลอยล่องมา" | "สิงหไกรภพ" | 65 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางแย้มยิ้มพริ้มพรายชม้ายหมอบ <bot>:ให้ชื่นชอบชั้นเชิงละเลิงหลง เจียนหมากดิบหยิบพระศรีบุหรี่ทรง ถวายองค์พระอภัยอยู่ใกล้เคียง ฯ" | "พระอภัยมณี" | 70 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เอาดวงจิตคิดในพระไตรลักษณ์ <bot>:จะประจักษ์หักห้ามความสงสัย อันขันตีมีกำหนดให้อดใจ จงตั้งในยุติธรรมคงสำราญ" | "พระอภัยมณี" | 61 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ซึ่งพวกเราชาวผลึกทำฮึกหาญ <bot>:จะทัดทานถ้าใครขัดจะตัดหัว อย่าแหนงนึกตรึกตรองให้หมองมัว จะยอมตัวไปจนตายเหมือนหมายมา" | "พระอภัยมณี" | 68 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ได้เริศร้างต่างคนก็ต่างอยู่ <bot>:ยังมิรู้สึกตัวมามัวหึง ชะร้องไห้ไม่ฟื้นสะอื้นอึง ชาติหน้าจึงจะช่วยปลอบให้ชอบใจ ฯ" | "พระอภัยมณี" | 68 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:หยิบบุปผามาพินิจพิศดูดอก <bot>:อ่านไม่ออกอักขระเรียงไสว นิ่งตะลึงอึ้งอั้นตันพระทัย จึงสั่งให้หายุพาสุลาลี" | "พระอภัยมณี" | 72 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คิดคะนึงถึงตำหรับฉบับแบบ <bot>:จะแฝงแอบแยบยลกลศึก ดูเขตแดนแผนที่มีจารึก แล้วนิ่งตรึกตรองความตามกำลัง" | "พระอภัยมณี" | 62 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:กษัตริย์สุริโยไทยได้สดับ <bot>:น้อมคำนับรับสุนทรด้วยอ่อนหวาน ซึ่งทรงธรรม์กรุณาบัญชาการ กระหม่อมฉานมิได้ขัดพระอัชฌา" | "พระอภัยมณี" | 63 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์ท้าวเจ้าเมืองอันเรืองยศ <bot>:เห็นโอรสกับอำมาตย์ถือราชสาร สั่งเสนาอาลักษณ์พนักงาน ให้คลี่สารอ่านตามเนื้อความมี" | "พระอภัยมณี" | 63 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถ้าลูกกูรู้จักรักพ่อแม่ <bot>:อย่าถือแต่ยศศักดิ์ให้หนักหนา แล้วให้กลับขับรถเลี้ยวลดมา นางรำภาอยู่หลังระวังระไว" | "พระอภัยมณี" | 57 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระไม่คิดติดตามทรามสวาท <bot>:รักพารากาลวาศอยู่หรือไฉน มิเลิกทัพกลับมาไม่อาลัย จะลาไปเที่ยวตามรามวงศ์" | "สิงหไกรภพ" | 57 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แกจึ่งว่าฮ้าเฮ้ยท้าวโกสัย <bot>:กูเจ็บใจควรหรือศิษย์สนิทสนม มันทำให้เคืองขัดตัดอารมณ์ ต้องเตรียมตรมใจกูผู้อาจารย์" | "พระอภัยมณี" | 64 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ทั้งลูกเต้าเอาไว้มิให้พบ <bot>:พากันหลบล่วงทางมาห่างแห น้ำพระทัยไม่เลี้ยงเป็นเที่ยงแท้ จะไว้แต่อาลัยก็ไม่มี" | "พระอภัยมณี" | 59 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:อยู่ห่างห่างวางให้ไม่ใกล้ชิด <bot>:แล้วทรงฤทธิ์ร่ำสอนด้วยอ่อนหวาน ถึงฤกษ์งามยามปลอดคลอดกุมาร ยุพาพาลจะได้ผูกให้ลูกยา" | "พระอภัยมณี" | 64 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:แต่ฮึดฮัดกัดฟันคันคะเยอ <bot>:ยิ่งหาวเรอโรครุมกลุ้มอุรา ด้วยตัวเราเขาจับมาอัปยศ ทั้งเสียยศเสียศักดิ์เสียนักหนา" | "พระอภัยมณี" | 67 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ประดับเรือนเหมือนหนึ่งเพ็ชรสำเร็จแล้ว <bot>:ถนอมแก้วกลอยใจมิให้หมอง ไม่เหมือนนึกตรึกตราน้ำตานอง เห็นแต่น้องหนูแนบแอบอุรา" | "นิราศเจ้าฟ้า" | 63 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระมังคลาว่าเจ้าคุณการุญรัก <bot>:จงหยุดพักรั้งรอแต่พอหลาน ค่อยเสื่อมโศกโรคภัยในสันดาน จึ่งคิดอ่านยกไปตีให้มีชัย ฯ" | "พระอภัยมณี" | 68 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ละเลิงเล็งเพ่งพิศให้คิดรัก <bot>:งามกว่ามัคลีผลต้นพฤกษา คิดเชื่ออิทธิฤทธิ์พระขรรค์กันกายา หมายจะฆ่าผัวเสียเอาเมียไป" | "สิงหไกรภพ" | 70 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เร่งสึกหาลาศีลเสียเถิดคะ <bot>:ไม่ลดละแล้วจริงจริงอย่านิ่งขึง มิฟังคำทำดื้อได้อื้ออึง ไปฟ้องถึงไหนก็ไปเถิดไม่กลัว" | "พระอภัยมณี" | 70 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:เดินจงกรมพรหมพักตร์ประทักษิณ <bot>:รอบคิรินร่มไทรทั้งใหญ่หลวง ระลึกบุญพูนสวัสดิ์สัตว์ทั้งปวง จงลุล่วงโลกพ้นทนทรมาน" | "สิงหไกรภพ" | 70 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สู้เสงี่ยมเจียมองค์ดำรงศักดิ์ <bot>:จนนงลักษณ์ได้สิบสี่พระชันษา ละเลิงหลงทรงเล่นตุ๊กตา กับบรรดาสาวสรรค์กำนัลใน" | "สิงหไกรภพ" | 67 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ครั้นเสร็จสรรพจับกระบี่ขี่สินธพ <bot>:เคลื่อนพหลพลรบพิภพไหว เดินกระบวนมาถึงทัพกรุงไกร ให้หยุดไพร่พร้อมกันประจัญรับ" | "พระอภัยมณี" | 65 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:สารพระองค์ทรงบำรุงกรุงผลึก <bot>:ไปปราบศึกเสร็จเตียนที่เสี้ยนหนาม พระหัสไชยไปด้วยช่วยสงคราม แล้วทูลความขอพระน้องสองธิดา" | "พระอภัยมณี" | 63 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางวัณฬาสารภาพพึ่งทราบเกล้า <bot>:ว่าลูกเต้าเจ้ากรรมทำข่มเหง ไม่บอกแม่แต่มันคิดกันเอง ไม่ยำเยงเกรงพระราชอาชญา" | "พระอภัยมณี" | 66 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ใครจะเห็นเป็นอย่างไรให้เร่งว่า <bot>:จวนเวลาสุริยันตะวันฉาย จึงว่าข้าไม่เห็นทางข้างอุบาย สุดแต่นายกล่าวคำจะทำตาม ฯ" | "พระอภัยมณี" | 58 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ถึงแม่นี้มิรอดจะมอดม้วย <bot>:พ่อจงช่วยชีวิตกนิษฐา แม่ยกให้ไว้เป็นน้องทั้งสองรา เจ้าเมตตาน้องหญิงอย่าทิ้งกัน ฯ" | "พระอภัยมณี" | 60 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:พระอภัยไม่ชอบตอบพระน้อง <bot>:อย่าขัดข้องเคืองขุ่นทำหุนหวน ถึงผิดชอบตอบคำให้น้ำนวล พอสมควรคุณโทษจะโกรธไย" | "พระอภัยมณี" | 66 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระมิ่งมังคลาปรีชาฉลาด <bot>:ก็ยุรยาตรนาดกรายรีบผายผัน เสร็จมารับตาเฒ่าเข้าไปพลัน ในสวนขวัญให้ขึ้นพักตำหนักทอง" | "พระอภัยมณี" | 69 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายองค์พระมุนีฤๅษีสิทธ์ <bot>:สำรวมกิจโดยธรรมกรรมฐาน จึ่งสั่งพวกเสนีปรีชาชาญ ท่านเอาการนี้ไปเล่าให้เขาฟัง" | "พระอภัยมณี" | 63 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:คอยดูทีพี่กับอาบิดาเจ้า <bot>:รบชนะจะได้เข้าขอโทษา แม้นเพลี่ยงเขาเข้าด้วยช่วยบิดา จะเห็นว่าสามิภักดิ์ประจักษ์ใจ" | "พระอภัยมณี" | 61 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:จึ่งยกออกนอกประตูข้างบูรพทิศ <bot>:อาญาสิทธิ์ชักทวนชนวนเขนง พร้อมพหลพลหมื่นเสียงครื้นเครง บ้างรำเพลงทวนออกนอกทวาร ฯ" | "พระอภัยมณี" | 71 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:นางเทวีกรีกุนเชิญพระแสง <bot>:แต่รูปแปลงแต่งเป็นแขกคนแปลกหมด พระนั่งกลางนางนั้นนั่งชั้นลด เมียงชม้อยช้อยชดดูงดงาม" | "พระอภัยมณี" | 63 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ให้ไปเชิญเสาวคนธ์วิมลโฉม <bot>:เจ้าวาโหมมาประณตบทศรี กับทั้งพระราชบุตรอย่าช้าที มาเดี๋ยวนี้เร็วราเธอมาคอย" | "พระอภัยมณี" | 63 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ฝ่ายพระนุชบุตรีศรีสวัสดิ์ <bot>:จะกำจัดไปข้างคู่เคยสู่สม ปัจจุสมัยไก่ขันนางบรรทม ฝันว่าได้ไปชมชลาลัย" | "พระอภัยมณี" | 61 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:ชื่อสาคเรศเพราะนิเวศน์มเหสี <bot>:อยู่ลังกาธานีศรีสยาม เพราะเสด็จไปณรงค์ทำสงคราม ต้องข้ามตามสาชลในวนวัง" | "พระอภัยมณี" | 61 |
"<human>: แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ <context>:วิสัยคนทนคงเข้ายงยุทธ์ <bot>:ฤทธิรุทรแรงร้ายกายสิทธิ์ แม้เพลิงกาฬผลาญแผ่นดินสิ้นชีวิต อำนาจฤทธิ์ย่อมแพ้แก่ปัญญา" | "พระอภัยมณี" | 61 |
klongklon Dataset Summary
This dataset was created from collecting poems in various literature.
It contains more than 50000 poems.Which consists of poems that are ' กลอน8 ' and ' โคลงสี่สุภาพ '
Prepared to create a model for composing Thai poems.
How to use
In Huggingface you just do this
from datasets import load_dataset
dataset = load_dataset("pythainlp/klongklon")
to use the dataset.
- Downloads last month
- 0
Size of downloaded dataset files:
9.05 MB
Size of the auto-converted Parquet files:
9.05 MB
Number of rows:
57,766
Models trained or fine-tuned on pythainlp/klongklon