File size: 5,213 Bytes
9385590
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
Book,Page,LineNumber,Text
14,0012,001,ทุกข์ใจและความคับแค้นใจ  จึงเกิดขึ้นได้แก่เขา  เพราะเห็นหญิงนั้นยืนพูดจากระซิกกระซี้
14,0012,002,ร่าเริงอยู่กับชายอื่น  ฯ
14,0012,003,พ.  ดูกรภิกษุทั้งหลาย  ต่อมาชายคนนั้นมีความดำริอย่างนี้ว่า  เรากำหนัดนักแล้ว  มี
14,0012,004,จิตปฏิพัทธ์  พอใจอย่างแรงกล้า  มุ่งหมายอย่างแรงกล้าในหญิงคนโน้น  ความโศก  ความรำพัน
14,0012,005,ความทุกข์กาย  ความทุกข์ใจและความคับแค้นใจ  จึงเกิดขึ้นแก่เราได้  เพราะเห็นหญิงคน
14,0012,006,โน้นยืนพูดจากระซิกกระซี้  ร่าเริงอยู่กับชายอื่น  อย่ากระนั้นเลย  เราพึงละความกำหนัดพอใจใน
14,0012,007,หญิงคนโน้นที่เรามีนั้นเสียเถิด  เขาจึงละความกำหนัดพอใจในหญิงคนโน้นนั้นเสีย  สมัยต่อมา
14,0012,008,เขาเห็นหญิงคนนั้นยืนพูดจากระซิกกระซี้ร่าเริงอยู่กับชายอื่น  ดูกรภิกษุทั้งหลายพวกเธอจะ
14,0012,009,สำคัญความข้อนั้นเป็นไฉน  ความโศก  ความรำพัน  ความทุกข์กาย  ความทุกข์ใจ  และความคับ
14,0012,010,แค้นใจ  จะพึงเกิดขึ้นแก่ชายนั้น  เพราะเห็นหญิงคนโน้นยืนพูดจากระซิกกระซี้ร่าเริงอยู่กับชาย
14,0012,011,อื่นบ้างหรือไม่  ฯ
14,0012,012,ภิ.  ข้อนั้นหามิได้  พระพุทธเจ้าข้า  ฯ
14,0012,013,พ.  ข้อนั้นเพราะเหตุอะไร  ฯ
14,0012,014,ภิ.  พระพุทธเจ้าข้า  เพราะชายคนโน้น  คลายกำหนัดในหญิงคนโน้น  แล้ว  ฉะนั้น
14,0012,015,ความโศก  ความรำพัน  ความทุกข์กาย  ความทุกข์ใจ  และความ  คับแค้นใจ  จึงไม่เกิดขึ้นแก่เขา
14,0012,016,เพราะเห็นหญิงนั้นยืนพูดกระซิกกระซี้ร่าเริงอยู่  กับชายอื่น  ฯ
14,0012,017,[๑๔]  พ.  ดูกรภิกษุทั้งหลาย  ฉันนั้นเหมือนกันแล  ภิกษุไม่เอาทุกข์ทับถมตนที่ไม่
14,0012,018,มีทุกข์ทับถม  ๑  ไม่สละความสุขที่เกิดขึ้นโดยธรรม  ๑  ไม่เป็นผู้หมกมุ่นในความสุขนั้น  ๑  เธอ
14,0012,019,ย่อมทราบชัดอย่างนี้ว่า  ถึงเรานี้จะยังมีเหตุ  แห่งทุกข์  เมื่อเริ่มตั้งความเพียร  วิราคะย่อมมีได้เพราะ
14,0012,020,การตั้งความเพียร  อนึ่งถึงเรานี้จะยังมีเหตุแห่งทุกข์  เมื่อวางเฉย  บำเพ็ญอุเบกขาอยู่  วิราคะก็
14,0012,021,ย่อมมีได้  เธอจึงเริ่มตั้งความเพียร  ในทำนองที่ภิกษุยังมีเหตุแห่งทุกข์  เริ่มตั้งความเพียร  ย่อม
14,0012,022,มีวิราคะ  เพราะการเริ่มตั้งความเพียร  และบำเพ็ญอุเบกขา  ในทำนองที่ภิกษุยังมีเหตุแห่งทุกข์
14,0012,023,วางเฉย  บำเพ็ญอุเบกขาอยู่  ย่อมมีวิราคะ  เมื่อเธอนั้นยังมีเหตุแห่งทุกข์  เริ่มตั้งความเพียร