File size: 5,234 Bytes
9385590
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
Book,Page,LineNumber,Text
28,0050,001,ขอให้ท่านพร้อมด้วยหมู่ญาติทั้งปวงจงเบิกบานใจ  เหมือนข้าพเจ้าเบิก
28,0050,002,บานใจในวันนี้เพราะได้เห็นพระยาหงส์พ้นจากบ่วงฉะนั้น.
28,0050,003,[๑๗๘] เชิญท่านมานี่  เราจักบอกท่านถึงวิธีที่ท่านจักได้ทรัพย์เป็นลาภของท่าน
28,0050,004,พระยาหงส์ธตรฐนี้ย่อมไม่มุ่งร้ายอะไรๆ ท่านจงรีบไปภายในบุรี  จง
28,0050,005,แสดงข้าพเจ้าทั้งสองผู้ไม่ติดบ่วงเป็นอยู่ตามปกติ  จับอยู่ที่กระเช้า
28,0050,006,ทั้งสองข้าง แก่พระราชาว่า ข้าแต่พระมหาราช หงส์ธตรฐทั้งสองนี้เป็น
28,0050,007,อธิบดีแห่งหงส์ทั้งหลาย  เพราะว่าหงส์ตัวนี้เป็นราชาของหงส์ทั้งหลาย
28,0050,008,ส่วนหงส์ตัวนี้เป็นอัครมหาเสนาบดี  พระราชาจอมประชาชนทอด
28,0050,009,พระเนตรเห็นพระยาหงส์นี้แล้ว ก็จะทรงปราบปลื้มพระหฤทัย จักพระ
28,0050,010,ราชทานทรัพย์เป็นอันมากแก่ท่านโดยไม่ต้องสงสัย.
28,0050,011,[๑๗๙] นายพรานได้สดับคำของหงส์สุมุขะดังนั้นแล้ว จัดแจงการงานเสร็จแล้ว
28,0050,012,รีบเข้าไปภายในบุรี แสดงหงส์ทั้งสองผู้มิได้ติดบ่วง เป็นอยู่ตามปกติ
28,0050,013,จับอยู่ที่กระเช้าทั้งสองข้างแก่พระราชาว่า ข้าแต่มหาราช หงส์ธตรฐทั้ง
28,0050,014,สองนี้ เป็นอธิบดีแห่งหงส์ทั้งหลาย เพราะว่าหงส์ตัวนี้เป็นราชาของ
28,0050,015,หงส์ทั้งหลาย ส่วนหงส์ตัวนี้เป็นอัครมหาเสนาบดี.
28,0050,016,[๑๘๐] ก็หงส์ทั้งสองนี้มาอยู่ในเงื้อมมือของท่านได้อย่างไร ท่านเป็นพราน นำ
28,0050,017,หงส์ผู้เป็นใหญ่ กว่าหงส์ผู้ใหญ่ทั้งหลายมาในที่นี้ได้อย่างไร.
28,0050,018,[๑๘๑] ข้าแต่พระจอมประชานิกร  ข้าพระองค์ดักบ่วงเหล่านี้ไว้ที่เปือกตม ซึ่ง
28,0050,019,เป็นที่ๆ ข้าพระองค์เข้าใจว่า จะกระทำความสิ้นชีวิตแก่นกทั้งหลายได้
28,0050,020,พระยาหงส์ได้มาติดบ่วงเช่นนั้น ส่วนหงส์ตัวนี้มิได้ติดบ่วงของ
28,0050,021,ข้าพระองค์   แต่เข้ามาจับอยู่ใกล้ๆ พระยาหงส์นั้น ได้กล่าวกะ
28,0050,022,ข้าพระองค์  หงส์นี้ประกอบแล้วด้วยธรรม ได้กระทำกรรมอันแสนยาก
28,0050,023,ที่บุคคลผู้มิใช่พระอริยะจะพึงทำได้  ประกาศภาวะอันสูงสุดของตน
28,0050,024,พยายามในประโยชน์ของนาย  หงส์นี้ควรจะมีชีวิตอยู่ ยอมสละชีวิต
28,0050,025,ของตน มายืนสรรเสริญคุณของนาย ร้องขอชีวิตของนาย ข้าพระองค์
28,0050,026,ได้สดับคำของหงส์นี้แล้ว เกิดความเลื่อมใส จึงปล่อยพระยาหงส์นั้น
28,0050,027,จากบ่วง และอนุญาตให้กลับได้ตามสบาย สุมุขหงส์ผู้มีความเคารพนาย