| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 28,0020,001,<h1>อรรถกถาปฐมโนอัสสาทสูตรที่ ๕</h1> | |
| 28,0020,002,ในสูตรที่ ๕ มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้. | |
| 28,0020,003,บทว่า <B>นิสฺสฏ</B> แปลว่า ออกไปแล้ว. บทว่า <B>วิสญฺญุตฺตา</B> แปลว่า | |
| 28,0020,004,ไม่ประกอบ. บทว่า <B>วิปฺปมุตฺตา</B> แปลว่า ไม่พ้นแล้ว. บทว่า <B>วิปฺปริยา- | |
| 28,0020,005,ทิกเตน เจตสา</B> ได้แก่ มีใจที่ไม่มีอะไรยึดไว้เป็นต้น. บทว่า <B>ยํ</B> ได้แก่ | |
| 28,0020,006,กิเลสชาตหรือวัฏฏะที่ยังละไม่ได้. จิตของพระเสขะทั้งหลาย เป็นอันชื่อว่า | |
| 28,0020,007,อันกิเลสชาตหรือวัฏฏะยังยึดมั่นอยู่เป็นต้น แต่ในที่นี้ จิตที่อันกิเลสชาต | |
| 28,0020,008,หรือวัฏฏะชื่อว่าไม่ยึดมั่นเป็นต้น เพราะกิเลสและวัฏฏะท่านละได้แล้วโดย | |
| 28,0020,009,ประการทั้งปวง อธิบายว่า พระอริยเจ้ามีจิตปราศจากความยึดมั่น คือ | |
| 28,0020,010,ก้าวล่วงการยึดมั่นของกิเลสวัฏฏะ. | |
| 28,0020,011,<I>จบ อรรถกถาปฐมในอัสสาทสูตรที่ ๕</I> | |
| 28,0020,012,<h1>๖. ทุติยโนอัสสาทสูตร</h1> | |
| 28,0020,013,<h2>ว่าด้วยการปฏิเสธคุณและโทษแห่งอายตนะ</h2> | |
| 28,0020,014,[ ๑๘ ] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ถ้าคุณแห่งรูปจักไม่มีแล้วไซร้ สัตว์ | |
| 28,0020,015,ทั้งหลายก็จะไม่พึงกำหนดในรูป แต่เพราะคุณแห่งรูปมีอยู่ ฉะนั้น สัตว์ | |
| 28,0020,016,ทั้งหลายจึงกำหนัดในรูป ถ้าโทษแห่งรูปจักไม่มีแล้วไซร้ สัตว์ทั้งหลาย | |
| 28,0020,017,ก็จะไม่พึงเบื่อหน่ายในรูป แต่เพราะโทษแห่งรูปมีอยู่ ฉะนั้น สัตว์ทั้งหลาย | |
| 28,0020,018,จึงเบื่อหน่ายในรูป ถ้าความสลัดออกแห่งรูปจักไม่มีแล้วไซร้ สัตว์ทั้งหลาย | |
| 28,0020,019,ก็จะไม่พึงสลัดออกจากรูป แต่เพราะความสลัดออกแห่งรูปมีอยู่ ฉะนั้น | |
| 28,0020,020,สัตว์ทั้งหลายจึงสลัดออกจากรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ถ้าคุณแห่ง | |
| 28,0020,021,ธรรมารมณ์จักไม่มีแล้วไซร้ สัตว์ทั้งหลายก็จะไม่พึงกำหนัดในธรรมารมณ์ | |