|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
45,0027,001,มนุษย์ทั้งหลายในนิคมนั้น มีศรัทธาเลื่อมใส เป็นพุทธมามกะ ธรรม-
|
|
45,0027,002,มามกะ สังฆมามกะ เห็นแม้สามเณรผู้บวชในวันนั้น ก็ทำให้เป็น
|
|
45,0027,003,เช่นพระเถระมีพรรษาตั้ง ๑๐๐ พบภิกษุสงฆ์ผู้เข้าไปบิณฑบาตในเวลา
|
|
45,0027,004,เช้าแล้ว กำลังถือเครื่องอุปกรณ์นามีข้าวปลูกและไถเป็นต้น เดินไป
|
|
45,0027,005,นาก็ดี กำลังถือเครื่องมือมีขวานเป็นต้นเข้าไปสู่ป่าก็ดี ก็วางเครื่อง
|
|
45,0027,006,อุปกรณ์เหล่านั้นเสีย พากันปัดกวาดสถานที่สำหรับนั่ง โรงฉัน ปะรำ
|
|
45,0027,007,หรือโคนไม้ ปูอาสนะ จัดตั้งเชิงบาตรและน้ำดื่มไว้เพื่อภิกษุสงฆ์ นิมนต์
|
|
45,0027,008,ภิกษุสงฆ์ให้นั่ง ถวายข้าวยาคูและของเคี้ยวเป็นต้น ส่งภิกษุสงฆ์ผู้ทำ
|
|
45,0027,009,ภัตกิจเสร็จแล้วไป ต่อจากนั้น จึงถือเอาเครื่องอุปกรณ์เหล่านั้นไปนา
|
|
45,0027,010,หรือป่า ทำงานของตน ๆ. แม้ในที่ทำงาน ชื่อว่า การปราศรัย
|
|
45,0027,011,อย่างอื่นไม่มีแก่ชนเหล่านั้นเลย. พวกเขาย่อมพูดสรรเสริญคุณภิกษุ
|
|
45,0027,012,"สงฆ์เท่านั้นว่า "" บุคคล ๘ จำพวก คือ ท่านผู้ตั้งอยู่ในมรรค ๔ ท่านผู้"
|
|
45,0027,013,"ตั้งอยู่ในผล ๔ ชื่อว่า อริยสงฆ์, บุคคล ๘ จำพวกนั้น ประกอบ"
|
|
45,0027,014,ด้วยศีลเช่นนี้ ด้วยมรรยาทเช่นนี้ ด้วยข้อปฏิบัติเช่นนี้ มีความละอาย
|
|
45,0027,015,"มีศีลเป็นที่รัก มีคุณอันยิ่ง. "" ชาวอัสสปุรนิคมเหล่านั้น กลับจาก"
|
|
45,0027,016,งาน รับประทานอาหารเย็นแล้ว นั่งอยู่ที่ประตูเรือนก็ดี เข้าไปยัง
|
|
45,0027,017,ห้องนอนนั่งแล้วก็ดี ย่อมกล่าวสรรเสริญคุณภิกษุสงฆ์อย่างเดียว. พระ
|
|
45,0027,018,ผู้มีพระภาค ทรงเห็นการนอบน้อมของมนุษย์เหล่านั้น เมื่อทรง
|
|
45,0027,019,อาศัยนิคมนั้นอยู่ จึงทรงแสดงมหาอัสสปุรสูตร<SUP>*</SUP> ในจตุตถวรรค มูล-
|
|
45,0027,020,
|
|
45,0027,021, * ม. ม. ๑๒/๔๙๖.
|
|
|