| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 39,0023,001,<B>สฺวาหํ อพฺพุฬฺหสลฺโลสฺมิ</B> ข้าพเจ้านั้น เป็นผู้มีลูกศร ( อันท่าน ) | |
| 39,0023,002,<B>สีตภูโตสฺมิ นพฺพุโต</B> ถอนแล้ว เป็นผู้เย็น ดับ ( ทุกข์ | |
| 39,0023,003,( โศก ) ได้แล้ว | |
| 39,0023,004,<B>น โสจามิ น โรทามิ</B> พ่อมาณพ ! ข้าพเจ้าได้ฟังคำของ | |
| 39,0023,005,<B>ตว สุตฺวาน มาณว.</B> ท่านแล้ว จะไม่เศร้าโศก จะไม่ | |
| 39,0023,006,ร้องไห้. | |
| 39,0023,007,อทินนปุพพกพราหมณ์ พรรณนาสรรเสริญยกย่องแล้ว ประสงค์จะ | |
| 39,0023,008,ทราบว่า มาณพนั้นคือใคร จึงกล่าวถามเป็นคาถาว่า :- | |
| 39,0023,009,<B>[ ๑๗ ] เทวตา นุสิ คนฺธพฺโพ </B> ท่านเป็นเทพดา หรือคนธรรพ์ | |
| 39,0023,010,<B>อาทู สกฺโก ปุรินฺทโท</B> หรือท้าวปุรินททสักกเทวราช | |
| 39,0023,011,<B>โก วา ตฺวํ กสฺส วา ปุตฺโต</B> ท่านเป็นใคร หรือเป็นบุตรของใคร | |
| 39,0023,012,<B>กถํ ชาเนมุ ตํ มยํ.</B> ทำอย่างไร ข้าพเจ้าจึงจะรู้จัก | |
| 39,0023,013,ท่านได้. | |
| 39,0023,014,เทพบุตรนั้นจึงกล่าวว่า :- | |
| 39,0023,015,<B>[ ๑๘ ] ยฺจ กนฺทสิ ยฺจ โรทสิ</B> ท่านเผาบุตรตนใดในป่าช้าเองแล้ว | |
| 39,0023,016,<B>ปุตฺตํ อาฬาหเน สยํ ฆหิตฺวา</B> ย่อมคร่ำครวญถึงบุตรคนใด และ | |
| 39,0023,017,ร้องไห้ถึงบุตรคนใด | |
| 39,0023,018,<B>สฺวาหํ กุสลํ กริตฺวาน กมฺมํ</B> บุตรคนนั้นคือข้าพเจ้า ได้กระทำ | |
| 39,0023,019,<B>ติทสานํ สหพฺยตํ ปตฺโต .</B> กุศลกรรมไว้แล้ว ถึงความเป็น | |
| 39,0023,020,เพื่อนของเหล่าไตรทศเทพ. | |
| 39,0023,021, | |
| 39,0023,022,๑๗. ธมฺ. ๑/๑๒๗ ๑๘. ธมฺ. ๑/๑๒๙ | |