| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 38,0035,001,แห่งตัณหานั้น เอวํเอว ฉันนั้นนั่นเทียว (ตณฺหาโสตํ) อ. กระแส | |
| 38,0035,002,แห่งตัณหา ทุรติกฺกามํ เป็นธรรมชาตอันบุคคลก้าวล่วงได้โดยยาก เอวํ | |
| 38,0035,003,อย่างนี้ (โหติ) ย่อมเป็น (อิติ) ดังนี้ ตตฺถ ปเทสุ ในบท ท. | |
| 38,0035,004,เหล่านั้นหนา (ปททฺวยสฺส) แห่งหมวดสองแห่งบทว่า มกฺกฏโกว | |
| 38,0035,005,ชาลํ อิติ ดังนี้เป็นต้น ฯ | |
| 38,0035,006,อตฺโถ อ. อรรถว่า ปณฺฑิตา อ. บัณฑิต ท.ฉินฺทิตฺวา ตัดแล้ว | |
| 38,0035,007,เอตํ พนฺธนํ ซึ่งเครื่องจองจำนั่น อนเปกฺขิโน เป็นผู้ไม่มีความเยื่อใย | |
| 38,0035,008,คือว่า นิราลยา เป็นผู้ไม่มีความอาลัย หุตฺยา เป็นหาย ละแล้ว | |
| 38,0035,009,สพฺพทุกฺขํ ซึ่งทุกข์ ทั้งปวง อรหตฺตมคฺฌคน ด้วยอรหัตมรรค วชนฺติ | |
| 38,0035,010,ย่อมไป คือว่า คจฺฉนฺติ ย่อมดำเนินไป อิติ ดังนี้ (คาถาปาทสฺส) | |
| 38,0035,011,เทสนาวสาเน ในกาลเป็นที่สุดลงแห่งเทศนา เขมา อ. พระ- | |
| 38,0035,012,เทวีพระนามว่าเขมา ปติฏฺหิ ทรงตั้งอยู่เฉพาะแล้ว อรหตฺฌต ในความ | |
| 38,0035,013,เป็นแห่งพรอรหันต์ ฯ เทสนา อ. เทศนา สาตฺถิกา อันมี | |
| 38,0035,014,วาจาเป็นไปกับด้วยประโยชน์ อโหสิ ได้มีแล้ว มหาชนสฺสอปิ แม้แก่ | |
| 38,0035,015,มหาชน ฯ สตฺถา อ. พระศาสดา อาห ตรัสแล้วว่า มหาราช | |
| 38,0035,016,ดูกอนมหาบพิตร เขมาย ปพฺพชิตุํ วา อ. อันอันพระเทวีพระนามว่า | |
| 38,0035,017,เขมาบวชหรือ (เขมาย) ปรินิพฺพายิตุํ วา หรือว่า อ. อันอันพระ- | |
| 38,0035,018,เทวีพระนามว่าเขมาปรินิพพาน วฏฺฏติ ย่อมควร อิติ ดังนี้ ราชานํ | |
| 38,0035,019,กะพระราชา ฯ (ราชา) อ. พระราชา (อาห) กราบทูลแล้วว่า | |
| 38,0035,020,ภนฺเต ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ตุมฺเห อ. พระองค์ ท. นํ เขมํ | |