| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 37,0014,001,เรื่องพระโลฬุทายีเถระ | |
| 37,0014,002,๔. ๑๓/๑๕ ตั้งแต่ มหาชโน กถํ สมุฏฺาเปสิ โลฬุทายี | |
| 37,0014,003,เป็นต้นไป. | |
| 37,0014,004,มหาชโน อ. มหาชน กถํ ยังถ้อยคำว่า โลฬุทายี อ. พระเถระ | |
| 37,0014,005,ชื่อว่าโลฬุทายี คุณกถวาย เมื่อถ้อยคำเป็นเครื่องพรรณนาซึ่งคุณ สารี- | |
| 37,0014,006,ปุตฺตโมคฺคลฺลานานํ ของพระเถระชื่อว่าสารีบุตรและพระเถระชื่อว่า | |
| 37,0014,007,โมคคัลลานะ ท. วตฺตมานาย เป็นไปอยู่ อุสูยนฺโต อวดอ้างอยู่ | |
| 37,0014,008,ปาเสตฺวา ประกาศแล้ว อตฺตโน ธมฺมกถิกภาวํ ซึ่งความที่แห่งตน | |
| 37,0014,009,เป็นผู้เป็นพระธรรมกถึก ( วจเน ) ครั้นเมื่อคำว่า มยํ อ. ข้าพเจ้า ท. | |
| 37,0014,010,สุโณม จะฟัง ธมฺมํ ซึ่งธรรม อิติ ดังนี้ มนุสฺเสหิ อันมนุษย์ ท. | |
| 37,0014,011,กตฺวา กระทำแล้ว สกฺการํ ซึ่งสักการะ วุตฺเต กล่าวแล้ว นิสีทิตฺวา | |
| 37,0014,012,นั่งแล้ว อาสเน บนอาสนะ จตุกฺขตฺตุํ ๔ ครั้ง อปสฺสนฺโต ไม่เห็น | |
| 37,0014,013,อยู่ กิฺจิ ธมฺมปทํ ซึ่งบทแห่งธรรมอะไร ๆ กเถตพฺพยุตฺตกํ อันความ | |
| 37,0014,014,แล้วแก่ความเป็นบทแห่งธรรมอันตนพึงกล่าว ( มนุสฺเสหิ ) ผู้อัน | |
| 37,0014,015,มนุษย์ ท. คเหตฺวา ถือเอาแล้ว เลฑฺฑุทฒฺฑาทีนิ วตฺถูนิ ซึ่งวัตถุ ท. | |
| 37,0014,016,มีก้อนดินและท่อนไม้เป็นต้น สนฺตชฺเชตฺวา คุกคามด้วยดีแล้วว่า ตฺวํ | |
| 37,0014,017,อ. ท่าน คณฺหสิ ย่อมถือเอา ยุคคฺคาหํ ถือเอาซึ่งคู่ สทฺธึ กับ สารี- | |
| 37,0014,018,ปุตฺตโมคฺคลฺลานตฺเถเรหิ ด้วยพระเถระชื่อว่าสารีบุตรและโมคคัลลานะ ท. | |
| 37,0014,019,อยฺเยหิ พระผู้เป็นเจ้า อมฺหากํ ของข้าพเจ้า ท. อิติ ดังนี้ ปลาปิยมาโน | |