| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 37,0001,001,คัณฐธัมมปทัฏฐกถา | |
| 37,0001,002,ยกศัพท์แปล ภาค ๗ | |
| 37,0001,003,เรื่องบุตรนายโคฆาตก์ | |
| 37,0001,004,๑. ๓/๑๘ ตั้งแต่ สตฺถา ตํ อามนฺเตตฺวา อุปาสก ตฺวํ | |
| 37,0001,005,เป็นต้นไป. | |
| 37,0001,006,สตฺถา อ. พระศาสดา อามนฺเตตฺวา ทรงเรียกแล้ว ตํ โคฆาตก- | |
| 37,0001,007,ปุตฺตํ ซึ่งบุตรของบุคคลผู้ฆ่าซึ่งโคนั้น วตฺวา ตรัสแล้วว่า อุปาสก | |
| 37,0001,008,ดูก่อนอุบาสก ตฺวํ อ. ท่าน มหลฺลโก เป็นคนแก่ ปริปกฺกสรีโร | |
| 37,0001,009,เป็นผู้มีสรีระอันแก่รอบแล้ว ปณฺฑุปลาสสทิโส เป็นผู้เช่นกับด้วยใบไม้ | |
| 37,0001,010,อันเหลือง ( อสิ ) ย่อมเป็น กุสลปาเถยฺยํ อ. วัตถุอันเกื้อกูลในทาง | |
| 37,0001,011,คือกุศล ปรโลกคมนาย เพื่ออันไปสู่โลก ณ เบื้องหน้า นตฺถิ ย่อมไม่มี | |
| 37,0001,012,ตว แก่ท่าน ตฺวํ อ. ท่าน กโรหิ จงกระทำ ปติฏฺํ ซึ่งที่เป็นที่ตั้ง | |
| 37,0001,013,เฉพาะ อตฺตโน เพื่อตน ปณฺฑิโต ภว จงเป็นบัณฑิต มา พาโล | |
| 37,0001,014,( ภว ) จงอย่าเป็น เป็นคนพาล อิติ ดังนี้ กโรนฺโต เมื่อจะทรง | |
| 37,0001,015,กระทำ อนุโมทนํ ซึ่งอันอนุโมทนา อภาสิ ได้ทรงภาษิตแล้ว คาถา | |
| 37,0001,016,ซึ่งพระคาถา ท. อิมา เหล่านี้ว่า | |