Book,Page,LineNumber,Text
37,0001,001,คัณฐธัมมปทัฏฐกถา
37,0001,002,ยกศัพท์แปล  ภาค ๗  
37,0001,003,เรื่องบุตรนายโคฆาตก์
37,0001,004,๑.  ๓/๑๘  ตั้งแต่  สตฺถา  ตํ  อามนฺเตตฺวา  อุปาสก  ตฺวํ
37,0001,005,เป็นต้นไป.
37,0001,006,สตฺถา  อ.  พระศาสดา  อามนฺเตตฺวา  ทรงเรียกแล้ว  ตํ  โคฆาตก-
37,0001,007,ปุตฺตํ  ซึ่งบุตรของบุคคลผู้ฆ่าซึ่งโคนั้น  วตฺวา  ตรัสแล้วว่า  อุปาสก
37,0001,008,ดูก่อนอุบาสก  ตฺวํ  อ.  ท่าน  มหลฺลโก  เป็นคนแก่ ปริปกฺกสรีโร
37,0001,009,เป็นผู้มีสรีระอันแก่รอบแล้ว  ปณฺฑุปลาสสทิโส  เป็นผู้เช่นกับด้วยใบไม้
37,0001,010,อันเหลือง  ( อสิ )  ย่อมเป็น  กุสลปาเถยฺยํ  อ.  วัตถุอันเกื้อกูลในทาง
37,0001,011,คือกุศล  ปรโลกคมนาย  เพื่ออันไปสู่โลก  ณ  เบื้องหน้า  นตฺถิ  ย่อมไม่มี
37,0001,012,ตว  แก่ท่าน  ตฺวํ  อ.  ท่าน  กโรหิ  จงกระทำ  ปติฏฺ€ํ  ซึ่งที่เป็นที่ตั้ง
37,0001,013,เฉพาะ  อตฺตโน  เพื่อตน  ปณฺฑิโต  ภว จงเป็นบัณฑิต  มา  พาโล
37,0001,014,( ภว )  จงอย่าเป็น  เป็นคนพาล  อิติ  ดังนี้  กโรนฺโต  เมื่อจะทรง
37,0001,015,กระทำ  อนุโมทนํ  ซึ่งอันอนุโมทนา  อภาสิ  ได้ทรงภาษิตแล้ว  คาถา
37,0001,016,ซึ่งพระคาถา ท.  อิมา  เหล่านี้ว่า