| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 34,0045,001,"ภิกษุนั้นว่า ""หญิงนั้น ปลงบัณฑิตผู้เลิศ ในชมพูทวีปทั้งสิ้น จาก " | |
| 34,0045,002,ชีวิต เพราะความสิเนหาในชายคนหนึ่ง ซึ่งตนเห็นครู่เดียวนั้นอย่างนี้; | |
| 34,0045,003,"ภิกษุ เธอจงตัดตัณหาของเธอ อันปรารภหญิงนั้นเกิดขึ้นเสีย"" ดังนี้" | |
| 34,0045,004,แล้ว เมื่อจะทรงแสดงธรรมให้ยิ่งขึ้นไป จึงได้ทรงภาษิตพระคาถา | |
| 34,0045,005,เหล่านี้ว่า :- | |
| 34,0045,006,"<B>""ตัณหา ย่อมเจริญยิ่งแก่ชนผู้ถูกวิตกย่ำยี มี" | |
| 34,0045,007,"ราคะจัด เห็นอารมณ์ว่างาม, บุคคลนั่นแล" | |
| 34,0045,008,ย่อมทำเครื่องผูกให้มั่น. ส่วนภิกษุใด ยินดีใน | |
| 34,0045,009,ธรรมเป็นที่เข้าไประงับวิตก เจริญอสุภฌานอยู่ | |
| 34,0045,010,"มีสติทุกเมื่อ, ภิกษุนั่นแล จักทำตัณหาให้สูบ" | |
| 34,0045,011,"สิ้นได้ ภิกษุนั่น จะตัดเครื่องผูกแห่งมารได้.""</B>" | |
| 34,0045,012,[แก้อรรถ] | |
| 34,0045,013,บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า <B>วิตกฺกมถิตสฺส</B> ได้แก่ ผู้ถูกวิตก ๓ | |
| 34,0045,014,มีกามวิตกเป็นต้นย่ำยี. | |
| 34,0045,015,บทว่า <B>ติพฺพราคสฺส</B> คือ ผู้มีราคะหนาแน่น. | |
| 34,0045,016,บทว่า <B>สุภานุปสฺสิโน</B> ความว่า ชื่อว่า ผู้ตามเห็นอารมณ์ว่า | |
| 34,0045,017,"""งาม"" เพราะความเป็นผู้มีใจอันตนปล่อยไปในอารมณ์อันน่าปรารถนา" | |
| 34,0045,018,ทั้งหลาย ด้วยสามารถแห่งการยึดถือมีการยึดถือโดยสุภนิมิตเป็นต้น. | |
| 34,0045,019,บทว่า <B>ตณฺหา</B> เป็นต้น ความว่า บรรดาฌานเป็นต้น แม้ฌาน | |
| 34,0045,020,"หนึ่ง ย่อมได้เจริญแก่บุคคลผู้เห็นปานนั้น, โดยที่แท้ ตัณหาเกิด" | |
| 34,0045,021,ทางทวาร ๖ ย่อมเจริญยิ่ง. | |