| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 24,0012,001,เลื่อมใส (โหติ) ย่อมเป็น ฯ (เสฏฺี) อ. เศรษฐี ทตฺวา | |
| 24,0012,002,ให้แล้ว ทาสึ ซึ่งนางทาสี เปสนการิกํ ผู้กระทำซึ่งกิจเป็นเหตุส่งไป | |
| 24,0012,003,เอกํเอว คนหนึ่งนั่นเทียว รกฺขิตุํ เพื่ออันรักษา ตํ ธีตรํ ซึ่งธิดา | |
| 24,0012,004,นั้น วสาเปสิ ยังธิดาให้อยู่แล้ว สิริคพฺเภ ในห้องอันเป็นสิริ | |
| 24,0012,005,อุปริตเล บนพื้นในเบื้องบน ปาสาทสฺส แห่งปราสาท สตฺตภูมิกสฺส | |
| 24,0012,006,อันประกอบด้วยภาคพื้น ๗ ฯ ตสฺมึ ขเณ ในขณะนั้น เสฏฺิธีตา | |
| 24,0012,007,อ. ธิดาของเศรษฐี เปเสสิ ส่งไปแล้ว ตํ ทาสึ ซึ่งนางทาสีนั้น | |
| 24,0012,008,อนฺตราปณํ สู่ระหว่างแห่งตลาด ฯ | |
| 24,0012,009,อถ ครั้งนั้น เสฏฺิชายา อ. ชายาของเศรษฐี ทิสฺวา เห็น | |
| 24,0012,010,แล้ว นํ ทาสึ ซึ่งนางทาสีนั้น ปุจฺฉิตฺวา ถามแล้วว่า ตฺวํ อ. | |
| 24,0012,011,เธอ คจฺฉสิ จะไป กุหึ าเน ณ ที่ไหน อิติ ดังนี้ (วจเน) | |
| 24,0012,012,ครั้นเมื่อคำว่า อยฺเย ข้าแต่เจ้าแม่ อหํ อ. ดิฉัน (คจฺฉามิ) จะ | |
| 24,0012,013,ไป เปสเนน ด้วยกิจเป็นเหตุส่งไป ธีตาย แห่งธิดา อิติ ดังนี้ | |
| 24,0012,014,(ทาสิยา) อันนางทาสี วุตฺเต กล่าวแล้ว อาห กล่าวแล้วว่า | |
| 24,0012,015,ตฺวํ อ. เธอ เอหิ จงมา อิโต ข้างนี้ ตาว ก่อนเถิด เปสนํ | |
| 24,0012,016,อ. กิจเป็นเหตุส่งไป ติฏฺตุ จงตั้งไว้เถิด ตฺวํ อ. เธอ อตฺถริตฺวา | |
| 24,0012,017,จงลาดแล้ว ปีกํ ซึ่งตั่ง โธวิตฺวา จงล้างแล้ว ปาเท ซึ่งเท้า ท. | |
| 24,0012,018,มกฺขิตฺวา จงทาแล้ว เตลํ ซึ่งน้ำมัน อตฺถริตฺวา จงลาดแล้ว สยนํ | |
| 24,0012,019,ซึ่งเป็นที่นอน เทหิ จงให้ ปุตฺตสฺส แก่บุตร เม ของฉัน | |
| 24,0012,020,ตฺวํ อ. เธอ กริสฺสสิ จักกระทำ เปสนํ ซึ่งกิจเป็นเหตุส่งไป ปจฺฉา | |
| 24,0012,021,ในภายหลัง อิติ ดังนี้ ฯ สา ทาสี อ. นางทาสีนั้น อกาสิ | |