Book,Page,LineNumber,Text
24,0012,001,เลื่อมใส  (โหติ)  ย่อมเป็น ฯ  (เสฏฺ€ี)  อ.  เศรษฐี  ทตฺวา
24,0012,002,ให้แล้ว  ทาสึ  ซึ่งนางทาสี   เปสนการิกํ  ผู้กระทำซึ่งกิจเป็นเหตุส่งไป
24,0012,003,เอกํเอว  คนหนึ่งนั่นเทียว  รกฺขิตุํ  เพื่ออันรักษา  ตํ  ธีตรํ  ซึ่งธิดา
24,0012,004,นั้น  วสาเปสิ  ยังธิดาให้อยู่แล้ว  สิริคพฺเภ  ในห้องอันเป็นสิริ  
24,0012,005,อุปริตเล  บนพื้นในเบื้องบน  ปาสาทสฺส  แห่งปราสาท  สตฺตภูมิกสฺส
24,0012,006,อันประกอบด้วยภาคพื้น  ๗  ฯ  ตสฺมึ  ขเณ  ในขณะนั้น  เสฏฺ€ิธีตา
24,0012,007,อ.  ธิดาของเศรษฐี  เปเสสิ  ส่งไปแล้ว  ตํ  ทาสึ  ซึ่งนางทาสีนั้น
24,0012,008,อนฺตราปณํ  สู่ระหว่างแห่งตลาด ฯ
24,0012,009,อถ  ครั้งนั้น  เสฏฺ€ิชายา  อ.  ชายาของเศรษฐี  ทิสฺวา  เห็น
24,0012,010,แล้ว  นํ  ทาสึ  ซึ่งนางทาสีนั้น  ปุจฺฉิตฺวา  ถามแล้วว่า  ตฺวํ  อ.
24,0012,011,เธอ  คจฺฉสิ  จะไป  กุหึ  €าเน  ณ ที่ไหน  อิติ  ดังนี้  (วจเน)
24,0012,012,ครั้นเมื่อคำว่า  อยฺเย  ข้าแต่เจ้าแม่  อหํ  อ.  ดิฉัน  (คจฺฉามิ)   จะ
24,0012,013,ไป  เปสเนน  ด้วยกิจเป็นเหตุส่งไป  ธีตาย  แห่งธิดา  อิติ  ดังนี้
24,0012,014,(ทาสิยา)  อันนางทาสี  วุตฺเต  กล่าวแล้ว  อาห  กล่าวแล้วว่า
24,0012,015,ตฺวํ  อ.  เธอ  เอหิ  จงมา  อิโต  ข้างนี้  ตาว  ก่อนเถิด  เปสนํ
24,0012,016,อ.  กิจเป็นเหตุส่งไป  ติฏฺ€ตุ  จงตั้งไว้เถิด  ตฺวํ  อ. เธอ  อตฺถริตฺวา
24,0012,017,จงลาดแล้ว  ปี€กํ  ซึ่งตั่ง  โธวิตฺวา  จงล้างแล้ว  ปาเท  ซึ่งเท้า  ท.
24,0012,018,มกฺขิตฺวา  จงทาแล้ว  เตลํ  ซึ่งน้ำมัน  อตฺถริตฺวา  จงลาดแล้ว  สยนํ
24,0012,019,ซึ่งเป็นที่นอน  เทหิ  จงให้  ปุตฺตสฺส  แก่บุตร  เม  ของฉัน
24,0012,020,ตฺวํ  อ.  เธอ  กริสฺสสิ  จักกระทำ  เปสนํ  ซึ่งกิจเป็นเหตุส่งไป  ปจฺฉา
24,0012,021,ในภายหลัง  อิติ  ดังนี้  ฯ  สา  ทาสี  อ.  นางทาสีนั้น  อกาสิ