|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
23,0034,001,ภวงฺคจิตฺตํเอว เป็นภวังคจิต อันมีในก่อนนั่นเทียว (โหติ) ย่อมเป็น
|
|
23,0034,002,"นอปิ แม้หามิได้ ตถา ฉันนั้น, เตน การเณน เพราะเหตุนั้น"
|
|
23,0034,003,ภควา อ. พระผู้มีพระภาคเจ้า อาห ตรัสแล้วว่า ภิกฺขเว ดูก่อนภิกษุ
|
|
23,0034,004,ท. อิทํ จิตฺตํ อ. จิตนี้ ปภสฺสรํ เป็นธรรมชาติเป็นแดนสร้านออก
|
|
23,0034,005,แห่งรัศมี (โหติ) ย่อมเป็น จ โข ก็แล ตํ จิตฺตํ อ. จิตนั้น
|
|
23,0034,006,อุปกฺกิลิฏฺํ เข้าไปเศร้าหมองแล้ว อุปกฺกิเลเสหิ เพราะปุปกิเลส
|
|
23,0034,007,ท. อาคนฺตุเกหิ อันจรมา อิติ ดังนี้ เจ หากว่า มนสา มีใจ ปทุฏฺเน
|
|
23,0034,008,อันโทษประทุษร้ายแล้ว เอวํ อย่างนี้ไซร้ (อิติ) ดังนี้ (ปทสฺส)
|
|
23,0034,009,แห่งบทว่า ปทุฏฺเน อิติ ดังนี้ ฯ
|
|
23,0034,010,(อตฺโถ) อ. อรรถว่า โส ปุคฺคโล อ. บุคคลนั้น ภาสมาโน
|
|
23,0034,011,เมื่อจะกล่าว ภาสติ ชื่อว่าย่อมกล่าว จตุพฺพิธํ วจีทุจฺจริตํเอว ซึ่ง
|
|
23,0034,012,วจีทุกจริตอันมีอย่าง ๔ นั่นเทียว กโรนฺโต เมื่อจะกระทำ กโรติ
|
|
23,0034,013,ชื่อว่าย่อมกระทำ ติวิธํ กายทุจฺจริตํเอว ซึ่งกายทุจริตอันมีอย่าง ๓
|
|
23,0034,014,นั่นเทียว อภาสนฺโต เมื่อไม่กล่าว อกโรนฺโต เมื่อไม่กระทำ มโน-
|
|
23,0034,015,ทุจฺจริตํ ยังมโนทุจริต ติวิธํ อันมีอย่าง ๓ ปูเรติ ชื่อว่าย่อมให้เต็ม
|
|
23,0034,016,(อตฺตโน) ตาย อภิชฺฌาทีหิ โทเสหิ ปทุฏฺมานสตาย เพราะความ
|
|
23,0034,017,ที่แห่งตนเป็นผู้มีฉันทะอันมีในใจ อันโทษ ท. มีอภิชฌาเป็นต้น
|
|
23,0034,018,ปรุทุษร้ายแล้วนั้น อกุสลกมฺมปถา อ. อกุศลกรรมบถ ท. ทส ๑๐
|
|
23,0034,019,อสฺส ปุคฺคลสฺส ของบุคคลนั้น คจฺฉนฺติ ย่อมถึง ปาริปูรึ ซึ่งความ
|
|
23,0034,020,เต็มรอบ เอวํ ด้วยอาการอย่างนี้ (อิติ) ดังนี้ (คาถาปาทสฺส)
|
|
23,0034,021,แห่งบาทแห่งพระคาถาว่า ภาสติ วา กโรติ วา อิติ ดังนี้ ฯ
|
|
|