| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 06,0029,001,๓๘๒. เกน นุ โข อุปาเยน สพฺเพ สพฺรหฺมจารี ผาสุํ วิหเรยฺยุํ. | |
| 06,0029,002,๓๘๓. ทนฺธํ ปุญฺํ กโรติ ทนฺธํ ทนฺธํ วิปากํ ลภติ. | |
| 06,0029,003,๓๘๔. โถกํ อาวุโส เทหิ. | |
| 06,0029,004,"๓๘๕. อคิลาเนน ภิกฺขุนา เอโก อาวสถปิณฺโฑ ภุญฺชิตพฺโพ, ตโต" | |
| 06,0029,005,"เจ อุตฺตรึ ภุญฺเชยฺย, ปาจิตฺติยํ." | |
| 06,0029,006,"๓๘๖. ปาฏิโมกฺขํ อุทฺทิสิสฺสามิ, ตํ สพฺเพว สนฺตา สาธุกํ สุโณม" | |
| 06,0029,007,มนสิ กโรม. | |
| 06,0029,008,๓๘๗. ตุริตตุริตํ สีฆสีฆํ กุสลํ กเรยฺย. | |
| 06,0029,009,๓๘๘. อวสฺสํ มยา มริตพฺพํ. | |
| 06,0029,010,๓๘๙. อิจฺฉิตํ ปตฺถิตํ ตุยฺหํ ขิปฺป' เมว สมิชฺฌตุ. | |
| 06,0029,011,"๓๙๐. สจฺจํ อหํ อาจริย ปฏิสฺสุณึ, อปิ อหํ มริสฺสามิ, น อหํ" | |
| 06,0029,012,สกฺโกมิ เอเกน ปสฺเสน สตฺต มาเส นิปชฺชิตุํ. | |
| 06,0029,013,ประโยคเหล่านี้ ผู้เรียนจงแปลเป็นมคธ | |
| 06,0029,014,๓๙๑. เจ้า จงไป สู่บ้าน ชื่อโน้น แล้ว กลับมา พลัน. | |
| 06,0029,015,"๓๙๒. หญิง นั้น พูด จริง, คำ ของเขา อันเรา ต้องทำ." | |
| 06,0029,016,๓๙๓. ภิกษุ ท. ๓๐ อยู่แล้ว สิ้นฤดูฝน ในเมืองสาเกต ไม่ผาสุก. | |
| 06,0029,017,๓๙๔. สมณะ ค่อย ๆ ไปอยู่ โดยปกติ จึงงาม. | |
| 06,0029,018,๓๙๕. บุรุษ ผู้มีปัญญา ย่อมรู้ ซึ่งธรรม อันพระผู้มีพระภาค แสดง | |
| 06,0029,019,แล้ว ได้ เร็ว. | |
| 06,0029,020,"๓๙๖. นอน หลับ ตลอดวัน ทั้งสิ้น ประเสริฐกว่า, ตรึก ซึ่งวิตก" | |