Book,Page,LineNumber,Text
06,0029,001,๓๘๒.  เกน  นุ  โข  อุปาเยน  สพฺเพ  สพฺรหฺมจารี  ผาสุํ  วิหเรยฺยุํ.
06,0029,002,๓๘๓.  ทนฺธํ ปุญฺํ  กโรติ  ทนฺธํ  ทนฺธํ  วิปากํ  ลภติ.   
06,0029,003,๓๘๔.  โถกํ  อาวุโส  เทหิ. 
06,0029,004,"๓๘๕.  อคิลาเนน  ภิกฺขุนา  เอโก  อาวสถปิณฺโฑ  ภุญฺชิตพฺโพ,  ตโต"
06,0029,005,"เจ  อุตฺตรึ  ภุญฺเชยฺย,  ปาจิตฺติยํ."
06,0029,006,"๓๘๖.  ปาฏิโมกฺขํ  อุทฺทิสิสฺสามิ,  ตํ  สพฺเพว  สนฺตา  สาธุกํ  สุโณม"
06,0029,007,มนสิ  กโรม.
06,0029,008,๓๘๗.  ตุริตตุริตํ  สีฆสีฆํ  กุสลํ  กเรยฺย.
06,0029,009,๓๘๘.  อวสฺสํ  มยา  มริตพฺพํ.
06,0029,010,๓๘๙.  อิจฺฉิตํ ปตฺถิตํ  ตุยฺหํ  ขิปฺป'  เมว  สมิชฺฌตุ.
06,0029,011,"๓๙๐.  สจฺจํ  อหํ  อาจริย  ปฏิสฺสุณึ,  อปิ  อหํ  มริสฺสามิ,  น  อหํ"
06,0029,012,สกฺโกมิ  เอเกน  ปสฺเสน  สตฺต  มาเส  นิปชฺชิตุํ.
06,0029,013,ประโยคเหล่านี้  ผู้เรียนจงแปลเป็นมคธ
06,0029,014,๓๙๑.  เจ้า  จงไป  สู่บ้าน  ชื่อโน้น  แล้ว  กลับมา  พลัน.
06,0029,015,"๓๙๒.  หญิง  นั้น  พูด  จริง,  คำ  ของเขา  อันเรา  ต้องทำ."
06,0029,016,๓๙๓.  ภิกษุ  ท.  ๓๐  อยู่แล้ว  สิ้นฤดูฝน  ในเมืองสาเกต  ไม่ผาสุก.
06,0029,017,๓๙๔.  สมณะ  ค่อย ๆ  ไปอยู่  โดยปกติ  จึงงาม.
06,0029,018,๓๙๕.  บุรุษ  ผู้มีปัญญา  ย่อมรู้  ซึ่งธรรม  อันพระผู้มีพระภาค  แสดง
06,0029,019,แล้ว  ได้  เร็ว.
06,0029,020,"๓๙๖.  นอน  หลับ  ตลอดวัน  ทั้งสิ้น  ประเสริฐกว่า,  ตรึก  ซึ่งวิตก"