buddhist-theology / 41 /410008.csv
uisp's picture
initial upload
6bd72a3
raw
history blame
2.47 kB
Book,Page,LineNumber,Text
41,0008,001,การกำหนดพระสูตร
41,0008,002,"[๕] ในมงคลสูตรนั้น คำเริ่มต้นว่า <B>""เอวมฺเม สุตํ""</B> (ข้าพเจ้า"
41,0008,003,ฟังแล้ว อย่างนี้) เป็นต้น พระอานนทเถระอันพระมหากัสสปเถระ
41,0008,004,ผู้เมื่อจะสังคายนาพระธรรม ถามแล้ว กล่าวแก่พระอรหันต์ ๕๐๐ รูป
41,0008,005,"ในคราวสังคายนาใหญ่ครั้งแรก. คาถาหนึ่งว่า <B>""พหู เทวา มนุสฺสา"
41,0008,006,"จ"" </B> เป็นต้น เทวดากล่าว. ๑๑ คาถา มี <B>"" อเสวนา จ พาลานํ ""</B>"
41,0008,007,"เป็นต้น พระผู้มีพระภาคตรัส. แม้คำลงท้ายว่า <B>"" อิทมโวจ ภควา,"
41,0008,008,อตฺตมนา สา เทวตา ภควโต ภาสิตํ อภินนฺทิตวา ภควานฺตํ
41,0008,009,"อภิวาเทตฺวา ตตฺเถวนฺตรธายิ ""</B> พระอานนทเถระกล่าว. ประมวล"
41,0008,010,"คำนั้น ๆ แม้ทั้งหมด เรียกว่า ""มงคลสูตร."" ถ้าจะถามว่า ""คำเริ่ม"
41,0008,011,"ต้นและคำลงท้าย มีประโยชน์อย่างไร ? "" พึงแก้ว่า "" มีประโยชน์"
41,0008,012,"เพื่อยังความงาม ๓ ประการแห่งพระสูตรให้บริบูรณ์."" จริงอยู่ แม้"
41,0008,013,มงคลสูตร ชื่อว่างามในเบื้องต้น เพราะคำเริ่มต้น ชื่อว่างามในที่สุด
41,0008,014,เพราะคำลงท้ายทั้ง ๒.
41,0008,015,การกำหนดพรสูตรในมงคลสูตรนี้ เพียงเท่านี้.