|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
41,0008,001,การกำหนดพระสูตร
|
|
41,0008,002,"[๕] ในมงคลสูตรนั้น คำเริ่มต้นว่า <B>""เอวมฺเม สุตํ""</B> (ข้าพเจ้า"
|
|
41,0008,003,ฟังแล้ว อย่างนี้) เป็นต้น พระอานนทเถระอันพระมหากัสสปเถระ
|
|
41,0008,004,ผู้เมื่อจะสังคายนาพระธรรม ถามแล้ว กล่าวแก่พระอรหันต์ ๕๐๐ รูป
|
|
41,0008,005,"ในคราวสังคายนาใหญ่ครั้งแรก. คาถาหนึ่งว่า <B>""พหู เทวา มนุสฺสา"
|
|
41,0008,006,"จ"" </B> เป็นต้น เทวดากล่าว. ๑๑ คาถา มี <B>"" อเสวนา จ พาลานํ ""</B>"
|
|
41,0008,007,"เป็นต้น พระผู้มีพระภาคตรัส. แม้คำลงท้ายว่า <B>"" อิทมโวจ ภควา,"
|
|
41,0008,008,อตฺตมนา สา เทวตา ภควโต ภาสิตํ อภินนฺทิตวา ภควานฺตํ
|
|
41,0008,009,"อภิวาเทตฺวา ตตฺเถวนฺตรธายิ ""</B> พระอานนทเถระกล่าว. ประมวล"
|
|
41,0008,010,"คำนั้น ๆ แม้ทั้งหมด เรียกว่า ""มงคลสูตร."" ถ้าจะถามว่า ""คำเริ่ม"
|
|
41,0008,011,"ต้นและคำลงท้าย มีประโยชน์อย่างไร ? "" พึงแก้ว่า "" มีประโยชน์"
|
|
41,0008,012,"เพื่อยังความงาม ๓ ประการแห่งพระสูตรให้บริบูรณ์."" จริงอยู่ แม้"
|
|
41,0008,013,มงคลสูตร ชื่อว่างามในเบื้องต้น เพราะคำเริ่มต้น ชื่อว่างามในที่สุด
|
|
41,0008,014,เพราะคำลงท้ายทั้ง ๒.
|
|
41,0008,015,การกำหนดพรสูตรในมงคลสูตรนี้ เพียงเท่านี้.
|
|
|