Book,Page,LineNumber,Text
41,0008,001,การกำหนดพระสูตร
41,0008,002,"[๕]  ในมงคลสูตรนั้น  คำเริ่มต้นว่า  <B>""เอวมฺเม  สุตํ""</B>  (ข้าพเจ้า"
41,0008,003,ฟังแล้ว  อย่างนี้)  เป็นต้น  พระอานนทเถระอันพระมหากัสสปเถระ
41,0008,004,ผู้เมื่อจะสังคายนาพระธรรม  ถามแล้ว  กล่าวแก่พระอรหันต์  ๕๐๐  รูป
41,0008,005,"ในคราวสังคายนาใหญ่ครั้งแรก.  คาถาหนึ่งว่า  <B>""พหู  เทวา  มนุสฺสา"
41,0008,006,"จ"" </B> เป็นต้น  เทวดากล่าว.  ๑๑  คาถา  มี <B>"" อเสวนา  จ  พาลานํ ""</B>"
41,0008,007,"เป็นต้น  พระผู้มีพระภาคตรัส.  แม้คำลงท้ายว่า  <B>"" อิทมโวจ  ภควา,"
41,0008,008,อตฺตมนา  สา  เทวตา  ภควโต  ภาสิตํ  อภินนฺทิตวา  ภควานฺตํ
41,0008,009,"อภิวาเทตฺวา  ตตฺเถวนฺตรธายิ ""</B>  พระอานนทเถระกล่าว. ประมวล"
41,0008,010,"คำนั้น ๆ  แม้ทั้งหมด  เรียกว่า  ""มงคลสูตร.""  ถ้าจะถามว่า  ""คำเริ่ม"
41,0008,011,"ต้นและคำลงท้าย  มีประโยชน์อย่างไร ? ""  พึงแก้ว่า  ""  มีประโยชน์"
41,0008,012,"เพื่อยังความงาม ๓  ประการแห่งพระสูตรให้บริบูรณ์.""  จริงอยู่  แม้"
41,0008,013,มงคลสูตร  ชื่อว่างามในเบื้องต้น  เพราะคำเริ่มต้น  ชื่อว่างามในที่สุด
41,0008,014,เพราะคำลงท้ายทั้ง ๒.
41,0008,015,การกำหนดพรสูตรในมงคลสูตรนี้  เพียงเท่านี้.