|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
20,0026,001,"ถึงคนเก็บส่วยนั้นว่า ""ผู้นี้เป็นลูกชั่วชาติของเรา, ฆ่ามันเสียแล้ว "
|
|
20,0026,002,"จงโยนลงไปในหลุมคูถ. เมื่อทำการอย่างนี้เสร็จแล้ว, ฉันจักรู้สิ่งที่"
|
|
20,0026,003,"จะตอบแทนแก่ท่านลุงในภายหลัง"" ดังนี้แล้ว จึงกล่าวว่า ""พ่อ"
|
|
20,0026,004,"โฆสกะ คนเก็บส่วยของฉัน มีอยู่ที่บ้านส่วย ๑๐๐ บ้าน, เจ้าจงนำ"
|
|
20,0026,005,"เอาจดหมายฉบับนี้ไปให้เขา"" ดังนี้ จึงเอาจดหมายผูกไว้ที่ชายผ้า"
|
|
20,0026,006,ของเขา.
|
|
20,0026,007,"ก็นายโฆสกะนั้น ไม่รู้จักอักษรสมัย, เพราะตั้งแต่เขาเป็นเด็ก"
|
|
20,0026,008,"เศรษฐีก็ครุ่นคิดฆ่าเขาเสมอ (แต่) ไม่อาจฆ่าได้, จักให้เขาศึกษา"
|
|
20,0026,009,อักษรสมัยได้อย่างไร ? นายโฆสกะนั้น ผูกจดหมายฆ่าตัวเองไว้ที่
|
|
20,0026,010,"ชายผ้า ด้วยประการฉะนี้ เมื่อจะออกเดิน จึงพูดว่า ""คุณพ่อ"
|
|
20,0026,011,"ผมไม่มีเสบียงทาง."""
|
|
20,0026,012,เศรษฐี. เจ้าไม่ต้องมีกิจ (ห่วง) ด้วยเสบียงทาง. ในบ้าน
|
|
20,0026,013,ชื่อโน้น ในระหว่างทาง เศรษฐีผู้เป็นสหายของข้ามีอยู่ เจ้าจงไป
|
|
20,0026,014,กินอาหารเช้าที่เรือนของเขาแล้ว จึงเดินต่อไป.
|
|
20,0026,015,"นายโฆสกะนั้น รับว่า ""จ้ะ"" ไหว้บิดาแล้ว ออกเดินไป"
|
|
20,0026,016,ถึงบ้านนั้น ถามถึงเรือนเศรษฐี เดินไปพบภรรยาของเศรษฐี. เมื่อ
|
|
20,0026,017,"นางกล่าวว่า ""เจ้ามาจากไหน ?"" จึงตอบว่า ""มาจากในเมือง."""
|
|
20,0026,018,ภรรยาของเศรษฐี. เจ้าเป็นลูกของใคร ?
|
|
20,0026,019,โฆสกะ. คุณแม่ ผมเป็นลูกของเศรษฐี ผู้เป็นสหายของท่าน.
|
|
20,0026,020,ภรรยาของเศรษฐี. เจ้าชื่อโฆสกะหรือ ?
|
|
20,0026,021,โฆสกะ. ขอรับ คุณแม่.
|
|
|