Datasets:

rakshya34

/

my-tokenized-test-dataset

like 0

काठमाडौं । समकालिन वित्तीय बजारलाई मध्येनजर गर्दै ग्राहकहरुको हित संरक्षण हुने गरी निक्षेपमा दिइने ब्याजदर समायोजन गरिएको छ । यसको लागि मुद्दती निक्षेपमा ग्राहकहरुले अहिले सम्मकै सर्बाधिक ब्याज पाउने छन् । मासिक ब्याज पाउने गरी जनता मुद्दती निक्षेपमा वार्षिक १२% ब्याज दर कायम गरिएको छ । यस मुद्दती योजनामा ग्राहकहरुले न्यूनतम रु. १...

काठमाडौंको तापक्रम ४.८, केही दिनमै माइनसमा झर्ने

समारोहको आयोजना गर्दा महोत्सव आयोजना समिति गठन गरेर अनि राष्ट्रिय–अन्तर्राष्ट्रिय रुपमा प्रतिष्ठित व्यक्तिहरुको ट्रस्ट बनाएर कार्यक्रम सञ्चालन गर्न सकिन्छ। स्रोतसाधनका हकमा यसमा अभिरुचि राख्ने व्यवसायी संघ, संस्था, संगठन र समूहको सहभागिता र लगानी आवश्यक हुनेछ।

बहालवाला न्यायाधीशको श्रीमती भएरपनि म एक निर्दोष महिलामाथि यति ठूलो अन्याय हुन्छ भने सर्वसाधारणले न्यायको आशा कसरी गर्न सक्लान ? : ललिता (भिडियोसहित)

आगामी दिनमा खल चरित्र निर्वाह नगर्ने सञ्जय दत्त

गत वर्षको पहिलो पाँच महिनाको तुलनामा चालु आर्थिक वर्षको सोहि अबधिमा संग्रहालय आउने पर्यटकको संख्या एक दशमलव पाँच प्रतिशतले बढेको संग्रहालयले जनाएको छ ।

पदोन्नतिको सम्भावना छ । घर–जग्गा तथा अचल सम्पत्ति जोडिने योग देखिन्छ । आफूले गरेको निर्णयले अधुरा कार्यलाई सहजै सम्पन्न गर्न सघाउन पुर्‍याउनेछ । प्रियजनसँग यात्रा गर्दा मन खोलेर भलाकुसारी गरिनेछ । साताको अन्त्यमा धन अभाव हुनसक्छ ।

आवाजनेपाल, October 30, 2018 -ओठ वेलावेलामा चुस्ने वा चाट्ने बानी राम्रो होइन । यसले ओठ नरम हुने भएकाले बाहिरको चिसो हावाले चाँडो असर...

टिकापुर घटनामा सबै मुद्दा फिर्ता लिने निर्णय सरकारले गर्न मिल्छ ?

प्रतिकृया दिनुहोस

संचालक समितिका २ / ३ जना सदस्यहरु ढोंगी, झुट्ठा र डबल स्टेण्डर्ड थिए । एक जनालाई गोदावरी मार्वल इडष्ट्रिजका बोर्ड अफ डाइरेक्टर भनेर चिनाइयो । तर उनी एक सरकारी स्वामित्वमा संचालित संचार गृहका सामान्य कर्मचारी रहेछन् । उनी तार्किक र बौद्धिक पनि थिए ।तर उनी दबावमा काम गर्ने प्रकृतिको थिए । एक पटक कंपनीले ३ /४ ट्रक रोडा विद्यालय हातामा नखसाली अन्यत्र डेलिभरी दियो । पछि चलानी स्टक चेक गर्दा सत्य फेला पर्यो । कंपनीले उक्त रोडा शोध भर्ना गर्यो । आफूलाई तथाकथित डायरेक्टर भनेर चिनारी गराउने निज महानुभाव भने रोडा असुली कार्यवाहीमा हामीलाई कहिल्यै साथ दिएनन् । चोभारको हिमाल सीमेन्ट कारखानामा अग्रिम बुकिंग गरिएको थियो । विद्यालयले औपचारिक अर्डर नै नगरेको अवस्थामा २०० बोरा सीमेन्ट चलान भएर गयो । केही समय पछि विद्यालयलाई सीमेन्ट आवश्यक भै लिन जाँदा कारखानाका कर्मचारीहरु आ-आपसमा मुखामुख गरी ” हामीले शंका गरेझैं भयो” भनी भन्न थाले । सीमेन्ट ओसारिएको ट्रक एक जना राणा थर भएका ब्यक्तिको भएको पत्ता लाग्यो । कोटेश्वर प्रहरी चौकीमा उजुरी गरेपछि उनले एक सातामा शोधभर्ना गर्ने कागज गरी दिए । निजले भाका भन्दा पहिले नै शोधभर्ना गरे । सीमेन्ट गायब गर्नमा एक जना महिला शिक्षक, एकाउन्टेन्ट र एक जना सदस्यको मिलिभगत भएको तथ्य पत्ता लाग्यो । एकाउन्टेन्ट र निज शिक्षकसंग स्पष्टीकरण सोध्ने कार्यवाही गरियो । सीमेन्ट र पहिलेको रोडा एकै ठाउँमा खसालिएको रहेछ । विद्यालयको निर्माण सामग्रीमा गिद्धे दृष्टि राख्नेदेखि सतर्क रही काम गर्दै गएं ।मेरो विरोधीको संख्या थपिंदै गयो । निर्माण कार्यमा बाधाबिरोध चुलिंदै गयो ।सकारात्मक सहयोग दिने खेमाको साथ लिंदै चुनौति स्वीकार गर्दै अघि बढ्दै गएं । ( क्रमश: ) २०४८ सालमा भएको आम निर्वाचनमा नेपाली काँग्रेसको सरकार बन्यो । गुह्येश्वरी माविलाई २०० क्युविक फिट काठ निकासा दिने निर्णय भयो । टिम्बर कर्पोरेसन ललितपुरबाट काठ निकासा भयो । स्थानीय एक मिलमा चिरान गरियो । त्यो काठ जस्तै लाग्दैन थियो । त्यो सुन चिराएको जस्तो भान पर्थ्यो । वि. सं. स. संरक्षक समेतको रोहबरमा विद्यालयमा ढुवानी गर्ने क्रममा एक जनाले -याल चुहाउँदै प्रस्ताव राखे ,”यो काठ दामी छ , यस्लाई मिलमा साटेर अर्को लैजाऔं । हामीलाई दुख गरेको केही चाहिन्छ ।” एकले अर्काको मुख हेर्यौं । संरक्षकले भने, ” निकृष्ट ।” लाभ लिन खोज्ने जिल्ल पर्यो । मुख कालो भयो । बाँकी भएका काठ चिरान गरी विद्यालय ल्याउन मिलमा दुई जना, बाटोमा दुई जना र ट्रकमा पनि दुई जनाले पहरा दिंदै चार दिन लगाएर काठ सही सलामत विद्यालयमा ओसार्यौं ।त्यो काठमा घपला गर्ने इच्छा राख्ने सदस्य हामीलाई सघाउन आएनन् ।( क्रमश:…) सन्दर्भ २०४७ चैत देखि २०५० मंसीर सम्मको हो । काठमाण्डौंको सिनामंगल स्थित गुह्येश्वरी माध्यमिक विद्यालयको प्र.अ.मा कार्यरत थिएं ।हवाई विभागले अधिकरण गरेको विद्यालयको ठाउँमा नयाँ भवन बनाइ विद्यालय सार्नु थियो ।विद्यालयमा संचालक समिति थियो । तर २०४६ सालको परिवर्तनपछि आफूलाई नेपाली काँग्रेस भन्ने स्व-मनोनित / स्व-घोषित अध्यक्ष र उनका पकेटका २ सदस्यले स्वैच्छिक निर्णय गराउन खोज्थे । पूर्व पंचहरु र नेकपा ( एमाले ) पनि थिए । अध्यक्ष र उनका पिछलग्गूहरु नाम मात्रको विद्यालय बनाइ लाभ लिने अपेक्षा राख्थे । ठेकेदार चयन,रोडा ,ढुंगा,सीमेन्ट,काठ डण्डी आदि निर्माण सामग्री खरिद जस्ता प्रकरणमा अनेक प्रकारले प्रभावित पार्न खोज्थे । पंचहरुको समूह मुआब्जा रकम शतप्रतिशत सदुपयोग हुनु पर्ने भनी खबरदारी गर्थे । वापन्थी खेमाकाहरु असल काम भए मात्र समर्थन रहने भन्थे ।समितिका सदस्यहरुको परीक्षण गर्नै मलाई ६ महिना लाग्यो । “सुन तौलनु बारम्बार मान्छे तौलनु एक बार ।” भन्ने उखान अनुसार साँच्चिकै विद्यालय निर्माण गर्ने मानसिकता राख्ने खेमाको पक्ष लिएँ, मैले । ( क्रमश: …) बहुप्रतिक्षित संविधानको मस्यौदा विधयक संविधान सभामा छलफल जारी छ । कैलालीको टीकापुरमा भएको अमानवीय हिंसात्मक बिउ तराईको पूर्व र पश्चिम तर्फ फैलंदैछ ।शान्ति सुरक्षा कायम गर्न सेना परिचालन गरिएको छ । निषेधाज्ञा जारी गर्दा पनि तोडिने प्रयास भईरहेको छ । कतै गोली चलेको छ । नेपाली सेनामाथि जनताको भरोसा छ । अवाँक्षित गतिविधि नियन्त्रण गरी देशको अखण्डता अक्षुण्य राख्ने दायित्व सेनामा हुन्छ, अन्तत्वगत्वा ।महाभूकम्पमा नेपाली सेनाले विपदमा परेका नेपालीको उद्वार गरेको ताजा नै छ ।नेपालीले सेनाको सम्मान स्वरुप सलाम गरेको थियो । नेतागणले आम नेपाली जनताको आत्माको आवाजलाई उच्चतम दरमा संविधानमा समावेश गर्नु पर्दछ । आत्मसंतुष्टि र आ-आफ्ना भोट बैंककोलागि सिमाँकन प्रभावित गर्नु कदापि हुंदैन । विवादित विषयलाई जनमत संग्रहमा लैजानु पर्दछ ।कसैको प्रलोभनमा नपरी नेपाली मात्रको दीर्घकालीन हितकोलागि संविधान बनाउन बल लगाउनुस् । होस्ते भन्नुस्, जनता हैंसे भन्छन् । विगतमा वा अनजानमा लोभीपापी मनलाई शान्त पार्न केही योगदान भएको भए प्रायश्चित गर्न आराध्यदेव पशुपतिनाथको दर्शन गर्न जानुस् । आशुतोष भगवानले क्षमा र सदबुध्दि प्रदान गर्नु हुंने नै छ । समस्याको शान्तिपूर्ण समाधान वार्ताबाट मात्रै हुन सक्छ । प्रमाद र अहंकारले कदापि हैन । हजारौं हजार जनताको वलिदान भई सकेकोछ , अब कसैले वलि चढ्न नपरोस् । २०७२ भाद्र ७ गते सोमवारका दिन कैलाली जिल्लाको टीकापुरमा प्रहरीहरुमाथि जुन बरबर्तापूर्ण हमला भयो त्यो नितान्त निन्दनीय छ । त्यो शान्तिपूर्ण रूपमा हुंने भनिएको आन्दोलनको मर्म विपरित सिद्ध भएको छ । सीमाँकनको विषय लिएर धेरै दिनदेखि आन्दोलन भई रहेको थियो । त्यसले त्यो विभत्स रुप लेला भन्ने पूर्वानुमान थिएन । हाम्रा नेताहरु संविधान सभाको टेवुलमा बसेर निर्णय नगरी कोठा कोठामा बसेर मनमाना गर्ने बानीले गर्दा यो असंतोषको परिणाम् गोचर भएको हुनु पर्छ । आज सोमवार कैलालीको टीकापुरमा भएको हिंसात्मक घटना अत्यन्त दु:खदायी छ । प्रदेशको सिमाँकनको सिलसिलामा यो घटना घटेको हो । प्रहरी अधिकृत एसएसपी लक्ष्मण न्यौपानेलाई भीडले कुटपिट गरी पेट्रोल छर्केर आगो लगाइ ज्यान लिइएको छ । अन्य सुरक्षाकर्मीहरुले समेत ज्यान गुमाएका छन् । सर्वसाधारण सहित २१ जना हताहत भएका छन् । निषेधाज्ञा समेत उलंघन गरेर भिड़न्त हुंदाको परिणाम थियो, यो ।कैलाली र रौतहटको ग़ौरमा प्रहरी र असन्तुष्ट जमात बीच यस्तो झडप साम्य पार्न सरकारले दंगाग्रस्त क्षेत्र घोषित गरेर सेना परिचालन गरेकोछ ।कर्फ़्यू लगाइएको छ । तराई आन्दोलित हुंने लक्षण देखिएको छ । साम्प्रदायिक सद्भाव, एकता र शान्ति कायम राख्नु नेपालीको कर्तव्य हो । तराई मधेसका २२ जिल्लामा शान्ति कायम हुनु पर्दछ । नेताहरुले विवेक नगुमाइ समग्र नेपालीको हित हुने गरी संविधान जारी गर्नु नितान्त आवश्यक छ । हामी नेपालीलाई हिमाल,पहाड र तराई एकीकृत भएको अखण्ड नेपाल चाहिएको छ ।

नोटबन्दीले पार्ने सकारात्मक र नकारात्मक पक्षमा धारणाहरु आउन थालेका छन् । भलै नोटबन्दी गर्ने वा नगर्ने र गर्दा मुलुकलाई के फाइदा हुन्छ र नगर्दा मुलुकलाई के हानि हुन्छ भन्ने निक्र्योल सरकारले नै गर्नुपर्छ । मुलुकमा बढ्दो भ्रष्टाचार, कालोधन र स्रोत नखुलेको सम्पत्ति नियन्त्रण गर्न नोटबन्दी गर्नुपर्ने पक्षमा बैङ्करहरु पनि देखिएका छन् । उनीहरुले वित्तीय सेवालाई विस्तार गर्दा शाखा खोल्नेभन्दा प्रविधिमा आधारित भएर सेवा विस्तार गर्ने नीति अख्तियार गर्नुपर्नेमा जोड दिएका छन् । दक्षिण छिमेकी मुलुक भारतमा गरिएको सफल नोटबन्दीपछि नेपालमा पनि नोटबन्दीको आवश्यकतामा बहस सुरु हुन थालेको छ । नोटबन्दीले पार्ने सकारात्मक र नकारात्मक पक्षमा धारणाहरु आउन थालेका छन् । भलै नोटबन्दी गर्ने वा नगर्ने र गर्दा मुलुकलाई के फाइदा हुन्छ र नगर्दा मुलुकलाई के हानि हुन्छ भन्ने निक्र्योल सरकारले नै गर्नुपर्छ । विगतमा राजनीतिक अनिश्चयका समयमा भएको भ्रष्टाचार र अनियमितताबाट कमाइएको अवैधानिक सम्पत्तिको कारोबार रोक्न नोटबन्दी आवश्यकजस्तै देखिएको छ । सरकार, राजनीतिक दल, न्यायलय तथा निजी क्षेत्रसमेत सबै स्रोत नखुलेका पैसाको हिस्सेदार भएकाले ती समूहहरु यस्ता निर्णयका विपक्षमा रहने गरेका छन् । ‘जो पारदर्शी कारोबारमा विश्वास गर्छन्, उनीहरु नोटबन्दीबाट डराउनुपर्ने आवश्यकता छैन,’ सिटिजन्स बैङ्क इन्टरनेसनलका प्रमुख कार्यकारी अधिकृत राजनसिंह भण्डारीले भने, ‘नोटबन्दी नीतिको अनुसरण गर्दा मुलुकलाई घाटा हुँदैन । केही समय अप्ठ्यारो पर्ला तर, त्यसले मुलुक र अर्थतन्त्रका लागि फाइदै पुग्छ ।’ अपारदर्शी रुपमा हुने कारोबार निरत्साहित गर्ने भरपर्दो माध्यम नोटबन्दी हो । फ्याट्टफुट्ट रुपमा राजनीतिज्ञहरु नोटबन्दीको पक्षमा रहेका बेला पारदर्शी कारोबारमा सरिक हुने वित्तीय क्षेत्रका प्रतिनिधिहरु पनि नोटबन्दीको पक्षमा देखिएका हुन् । नोटबन्दीले सुरुमा केही सामान्य समस्या सिर्जना गरेपनि दीर्घकालमा त्यसको परिणाम राम्रो हुने बैङ्करहरुको ठम्याइ छ । नेपाल कम्युनिस्ट पार्टी (नेकपा)का स्थायी समिति सदस्य तथा पूर्व अर्थमन्त्री सुरेन्द्र पाण्डे र पूर्व गृहमन्त्री भीम रावल भ्रष्टाचार र अनियमितता रोक्न ठूला दर (५ सय र हजार)का नोटको प्रचलन रोक्नुपर्ने पक्षमा खुलेर लाग्ने गरेका छन् । अर्थमन्त्री डा युवराज खतिवडाले पनि सार्वजनिक रुपमा अनौपचारिक अर्थतन्त्र मौलाएको बताउँदै आएका छन् । अनौपचारिक अर्थतन्त्रलाई निस्तेज पारी औपचारिक अर्थतन्त्रको विकास गर्न पनि एक पटक नोटबन्दी गरी वित्तीय सेवालाई डिजिटाइजेसनमा लैजानु आवश्यक छ । राष्ट्र बैङ्कको गभर्नर हुँदा स्रोत नखुलेको सम्पत्तिमा कडाइ गरेका खतिवडा अर्थमन्त्री भएपछि भने मौन जस्तै छन् । आगामी वर्षको आर्थिक विधेयक उत्पादनमूलक लगायका क्षेत्रमा लगानी गर्दा २०७६ चैतसम्म स्रोत नखोजिने व्यवस्था घुसाएका छन् । यसले अझै पनि मुलुक अनौपचारिक अर्थतन्त्रको जन्जालमा घेरिरहेको सङ्केत गर्छ । सन् २०१६ मा भारतले नोटबन्दी गर्नुअघि स्वयम् सम्पत्ति घोषणा गरी कर तिर्ने सुविधा दिएको थियो । यसरी सम्पत्ति घोषणा गर्दा ३० प्रतिशत कर तिर्नुपर्ने व्यवस्था कार्यान्वयनमा ल्याएको थियो । भारतले आय घोषणा योजना (आईडीएस)अन्तर्गत ६४ हजार २ सय ७५ जनाले स्रोत नखुलेको सम्पत्ति ६५ हजार २ सय ५० करोड भारतीय रुपैयाँ (भारु)बराबर रहेको जानकारी दिएका थिए । भारत सरकारले आईडीएसअन्तर्गत २९ हजार ३ सय ६२ करोड ५० लाख भारु कर र पेनाल्टी प्राप्त गरेको थियो । ४ महिना समय दिइएको यो योजनाअन्तर्गत भारतीय सरकारले यसअवधिमा करिब १४ हजार ७ सय करोड भारु बाँकी करसमेत असुल गरेको थियो । त्यस अवसरमा प्रत्येक व्यक्तिले औसतमा १ करोड भारु बराबरको सम्पत्ति घोषणा गरेका थिए । भारतले त्यही समयमा ६ सय ४४ व्यक्तिबाट स्रोत नखुलेको वैदेशिक आयको समेत घोषणा गराएर त्यसवापत २ हजार ४ सय २८ करोड भारु कर तथा पेनाल्टी प्राप्त गरेको थियो । त्यसअघि १९९७ मा दिइएको स्वेच्छिक आय घोषणा योजना (भीडीआईएस)मा पनि भारतले ९ हजार ७ सय ६० करोड भारु कर प्राप्त गरेको थियो । भारतले १९७८ मा पनि नोटबन्दी गरेको थियो । भारतमा पछिल्लो पटक नोटबन्दी गर्ने समयमा छिमेकी मुलुक पाकिस्तानसमेत नोटबन्दी गरिएको थियो । नेपालमा पछिल्लो पटक आर्थिक वर्ष २०६५÷६६ मा तत्कालीन अर्थमन्त्री डा बाबुराम भट्टराईले स्वेच्छिक आय घोषणा योजना (भीडीआईएस) कार्यक्रम ल्याएका थिए । त्यतिबेला आफ्नो आय घोषणा गरी १० प्रतिशत कर तिरेमा बाँकी सम्पत्ति वैध मानिने व्यवस्था गरिएको थियो । त्यसबेला आयको स्वयम् घोषणाबाट ३ हजार ६ सय ७३ जनाले करिब १५ अर्ब रुपैयाँबराबरको सम्पत्ति घोषणा गरी १ अर्ब ५१ करोड रुपैयाँ राजस्व सङ्कलन भएको थियो । त्यसयताका हरेक जसो सरकारले कालो धनको उपयोगलाई चोरबाटो प्रयोग गर्न उद्यत् देखिन्छन् र हरेक पटक उत्पादनमूलक क्षेत्रमा लगानी गर्दा स्रोत नखोजिने उल्लेख हुन्छ । जुन प्रावधानले कुनै परिवर्तन ल्याएको पाईंदैन । तर, बजेट वा आर्थिक ऐनमा भने यो प्रावधान राखिनै रहेको पाइन्छ । त्यसअघि पनि नेपालमा यस्तो सुविधा पटक पटक ल्याइएपनि कार्यान्वयन चुस्त देखिएको थिएन । विश्वमा धेरै मुलुकहरुले नोटबन्दी गरेका उदाहरण छन् । खासगरी कम विकसित मुलुकहरुमा बढी भ्रष्टाचार, अनियमितता तथा अन्य अवैध कारोबार हुने र त्यस्तो क्षेत्रबाट हुने धेरैजसो आम्दानी स्रोत नखुलेको हुन्छ र त्यसले अनौपचारिक अर्थतन्त्र फस्टाउने हुँदा नोटबन्दीको पक्षमा काम गरेको पाइन्छ । नोटबन्दीको इतिहास केलाउँदा अपवादलाई छाड्ने हो भने कुनै पनि मुलुक सम्पन्न हुनुअघि नोटबन्दीको निर्णय लिएको पाइन्छ । चाहे त्यो अमेरिका होस् वा बेलायत, सम्पन्न हुनुअघि नोटबन्दी गरिएको भेटिन्छ । भारत र अमेरिकाले २÷२ पटक नोटबन्दीको निर्णय गरेका छन् र उनीहरु सफल पनि भएका छन् । अमेरिकाले १८७३ र १९६९ मा, रुसका राष्ट्रपति मिखायल गोर्भाचोवले सोभियत युनियन टुक्रियलगत्तै १९९१ मा, बेलायतले १९७१ मा, कङ्गोले १९९० मा र नाईजेरियामा मुहाम्मदु बुहारीको सरकारले १९८४ मा नोटबन्दी गर्ने निर्णय लिएका थिए । घानाले १९८२ मा, जैरले १९९३ मा, पाकिस्तानले २०१६ मा, उत्तर कोरियाका राष्ट्रपति किमजोङले २०१० मा, भेनेजुएलाले २०१६ मा, म्यानमारले १९८७ मा, जिम्बाबेका राष्ट्रपति रोबर्ट मुगाबेले २०१५ मा, अस्ट्रेलियाले १९९६ मा, युरोपियन मुलुकहरुले युरो प्रचलनमा ल्याउँदा २००२ मा नोटबन्दीको निर्णय लिएका थिए । ‘अबको समय प्रतिस्पर्धाको हो, जहाज छैन भनेर चुप लागेर बस्न मिल्दैन,’ मन्त्री अधिकारीले भने, ‘निगमलाई जहाजको कमी हुन दिँदैनौं ।’ उनले निगमलाई अघि बढाउने र पछाडि धकेल्ने जिम्मा कर्मचारीहरुकै हातमा रहेको बताए । नेपाल वायुसेवा निगम ६० औं वर्षमा प्रवेश गरेको छ । यस हीरक जयन्तीको अवसरमा निगमले आयोजना गरेको कार्यक्रममा बोल्दै संस्कृति, पर्यटन तथा नागरिक उड्डयन मन्त्री रवीन्द्र अधिकारीले नयाँ जहाज किन्न सरकार जमानी बस्न तयार रहेको बताएका छन् । ‘अबको समय प्रतिस्पर्धाको हो, जहाज छैन भनेर चुप लागेर बस्न मिल्दैन,’ मन्त्री अधिकारीले भने, ‘निगमलाई जहाजको कमी हुन दिँदैनौं ।’ उनले निगमलाई अघि बढाउने र पछाडि धकेल्ने जिम्मा कर्मचारीहरुकै हातमा रहेको बताए । निगम बलियो नभएसम्म नेपालको पर्यटन क्षेत्रको विकास सम्भव नभएको भन्दै उनले त्यसतर्फ सरकार गम्भीर रहेको बताए । निगमले गर्नुपर्ने कार्यहरु तथा निर्वाह गर्नुपर्ने भूमिकामा धेरै सुधारको खाँचो रहेको मन्त्री अधिकारीको भनाइ छ । ‘विमान कम्पनीहरुका लागि महत्त्वपूर्ण पक्ष भनेको यात्रुहरुको विश्वास हो,’ मन्त्री अधिकारीले भने, ‘नेपाल वायुसेवा निगमले जसरी सुरक्षालाई प्राथमिकता दिएको छ, त्यसैगरी नियमित र ठीक समयको उडानमा विश्वास आर्जन गर्न सक्नुपर्छ ।’ संस्कृति, पर्यटन नथा नागरिक उड्डयन मन्त्रालयका निमित्त सचिव सुरेश आचार्यले निगमले जहाज खरिदेसँगै ससाना व्यवस्थापनमा पनि ध्यान दिन आवश्यक रहेको बताए । उनले चिनियाँ जहाज लामो समयदेखि त्यत्तिकै थन्किएको बताउँदै त्यसलाई व्यवस्थापनका लागि ध्यान दिन अनुरोध गरेका छन् । राज्यमन्त्री धनबहादुर बुढाले भविष्यमा विमान थप गर्दै गन्तव्य विस्तार गरी निगमलाई राष्ट्रिय तथा अन्तर्राष्ट्रियस्तरमा प्रतिस्पर्धात्मक रुपमा सञ्चालन गर्न आग्रह गरेका छन् । उनले समयसापेक्ष निगमको गति केही सुस्ताएको देखिए पनि सम्बन्धित सबै क्षेत्रको सहयोगमा पुनः नयाँ गति पैदा गर्ने विश्वास लिएको बताए । हाल भएका विमानस्थलहरुबाट चुस्त, भरपर्दो र नियमित सेवा दिँदै यात्रुहरुको मत जित्ने कुरालाई प्राथमिकता दिन निर्देशन दिएका छन् । महाप्रबन्धक सुगतरन्त कंसाकारले निगमको सुधारको लागि सरकारको हस्तक्षेप आवश्यक रहेको बताएका छन् । ’निगमको व्यापार एभियसनको हो, धान चामलको हाइन,’ महाप्रबन्धक कंसाकारले भने, ‘अब सरकारले सडक डिभिजनलाई जसरी लगानी गर्नु प¥यो ।’ उनले यात्रुको सुरक्षाको लागि आफूहरु जस्तोसुकै सम्झौता गर्न तयार रहेको बताउँदै निगममा दक्षकर्मचारीको अभाव रहेको बताए । दुई ओटा नयाँ वाइडबडी जहाज थपिएसँगै निगमको ऋणभार बढेर ३६ अर्ब रुपैयाँ पुगेको छ । निगमको आधिकारिक ट्रेड युनियनका अध्यक्ष सुवास डाँगीले वार्षिक उत्सवको अवसरमा दिने गरेको १५ दिनको थप तलब कटौती भएको प्रति असन्तुष्टि व्यक्त गरेका छन् । उनले निगम नाफामा भएपनि सञ्चित घाटा धेरै रहेको बताए । दु्ई अर्ब घाटा नेपाल सरकारको नीतिगत त्रुटिले भएको बताउँदै सो ऋण सरकारले नै मिलाउनु पर्ने अध्यक्ष डाँगीको तर्क छ । कार्यक्रममा निगममा बीस वर्ष सेवा अवधि पूरा गरेका कर्मचारीलाई स्वर्णपदक र इन्टर एयरलाइन्स ब्याडमिन्टन प्रतियोगिताका विजयीहरुलाई पुरस्कार वितरण गरिएको थियो ।

खासमा रणनीतिक महत्त्वको भएकाले फास्ट ट्रयाकमा चीन र भारत दुवैले चासो देखाएका थिए । शक्तिशाली दुई छिमेकीबीचको सम्बन्धलाई सन्तुलित बनाउनसमेत सरकारका लागि सेना सहज विकल्प बनिदियो । तर, नेपाली सेनाका पूर्वउपरथी बिनोज बस्न्यात भन्छन्, “बाह्य, राजनीतिक र आर्थिक स्वार्थ प्रेरित भएर सडक निर्माण सेनालाई दिनु हानिकारक हो । यसले कूटनीतिमा त प्रतिकूल असर गर्छ नै, मुलुकलाई नै जोखिममा पुर्‍याइदिन्छ ।”

सोमवार, पौष २, २०७५ दीपिका पादुकोण एसिड पीडितको भूमिकामा देखिने

ससंदमा प्रतिपक्षको आवश्यकता छैन, कांग्रेस पनि सरकारमा आए हुन्छ : पण्डित

म श्रीपुर प्राथमिक स्वास्थ्य केन्द्र बेलौरी कन्चनपुरमा कार्यरत छु । कार्यलय समय बाहिर विहान बेलुका नजिकैको थलकेदार क्लिनिकमा पनि विरामी हेर्ने गर्छु । यो घटना शुक्रबार विहान साढे ७ बजे तिरको हो । थलकेदार क्लिनिकमा म संग सल्लाह लिन भन्दै एक जना महिला चन्दा थापा आउनु भयो । उहाँले खासमा जाँच गराउन भन्नु भएको थिएन । डाक्टरसंग सल्लाह लिन भन्दै आउनु भएको थियो । म भित्र ओपिडीमा थिएँ । सिस्टरले जानकारी गराएपछि उहाँलाई भित्र पठाउन भनेँ । उहाँ ६ बर्षको छोरा लिएर आउनु भएको रहेछ । सिस्टरसंग राखेर कुरा गरेर । डर लाग्ने टाउको दुख्ने, चिन्ता बढी हुने भएकोले म बाहिरबाट औषधि खाएको छु तर मलाई अति अफ्टेरो महसुस भइरहेको छ । सन्चो छैन भन्नु भयो । मैले उहाँलाई ठिक छ औषधि निरन्तर गर्नुहोस् थप परीक्षणका लागि तपाईँ सेती अञ्चल अस्पताल धनगडी जानुहोस । त्यहाँ गएर बरु इएनटीका डाक्टर श्रीपाइलीलाई देखाउनुहोस् भने । तत्कालका लागि भनेर मैले केही औषधि लेखिदिए । त्यसपछि उहाँ निस्कनु भयो । बाहिर गएपछि उहाँ झनै आत्तिएको महसुस गर्नु भएछ । त्यसपछि फार्मेसीमा गएर निवोलाइजर दिन लगाएँ । त्यसपछि म ओपिडीमा आएँ । पछि सिस्टर आउनु भयो र भन्नुभयो दिदी एकदम आत्तिनु भएको छ काँपी राख्नु भएको छ । तत्काल आफन्तलाई बोलाउन लगाँए । क्लिनिकको एक जना भाईलाई उहाँको आफन्तलाई लिन पठाइयो । उनले घरमा गएर सासु आमालाई लिएर आए । त्यसबीचमा हामीले उहाँलाई बेडमा राखेर प्रेसर हेरेउ १५०/ १०० थियो । स्याचुरेसन पनि ९८ /९९ सम्म देखियो । नाडी पनि बढी राख्ने र काँपी राख्ने । मैले एउटा एमलोड खुवाएँ । मिर्गिजस्तो लक्षण देखा परयो । त्यसपछि एउटा इन्जेक्सन पनि दिन लगाएँ । त्यसपछि पनि नियन्त्रणमा आएन । त्यसपछि हामीले सिस्टर अरु क्लिनिकका स्टाफको सहायतमा पीएचसी लग्यौँ र अक्सिजन दियौँ । सवा आठ बजे देखि स्वास्थ्य केन्द्रमा उहाँलाई अक्सिजन दिइयो । म करीब एक घण्टा त्यहाँ बसे । उहाँको आफन्त पनि आउनुभयो । स्वास्थ्य केन्द्रमा भिडभाड थियो । अरु धेरैमान्छेहरु आएका थिए । मैले उहाँको सासु आमालाई भने, हामीले सक्ने र साधनस्रोतले भ्याएको सम्म गरिसक्यौँ । मैले धनगडीको लागि रिफर गरेको छु । त्यहाँ लैजानुस भने । उहाँहरुले हुन्छ भन्नुभयो । त्यसपछि म एक जना साथि भेटनुपर्ने थियो र बसपार्क तिर लाग्दै थिएँ । उताबाट पूर्व सभासद एवं नेपाली कांग्रेसका नेता दिवानसिंह बिष्ट सहितको टोली आएको रहेछ । म हतारमा थिए । उहाँलाई देखिन । उहाँले चिच्चाएर बोलाउँनु भयो । म उहाँसंग पुगेको मात्रै के थिए । एक्कासि घिनलाग्दो शब्द सहित गालि बर्साउन थाल्नु भयो । धम्कीका शव्द प्रयोग गर्नुभयो । मैले आफ्ना कुरा राख्न खोजेँ तर उहाँ सुन्ने मुडमै हुनुहुन्थेन । एक्कासी हातै हाल्न थाल्नुभयो । एक्कासी यो के भईरहेको छ । किन म माथि यस्तो गरिदैछ । सोच्न पनि सकिन । उहाँसहित संगै आएका अरु पनि म माथि जाही लागे । म ज्यान जोगाउन दौडेर पीएचसीमा पसेँ । उहाँहरुले पीएचसी सम्म नै लखेटदै आउनुभयो । त्यसपछि त्यही रहेका मेरा सहकर्मीले उहाँहरुलाई छेक्नुभयो । उहाँ एक्कासी आक्रोशित हुँदा खेरी नै मैले गडबढ हुन्छ कि जस्तो ठानेको थिएँ । उहाँले के कुरामा चित्त नबुझेको हो भन्नुस । कुरा क्लियर गरौँ भनेको थिएँ । तर मेरो कुरा सुन्नु नै भएन । मधेसको मान्छे भन्दै दुव्र्यवहारपूर्ण शव्दको बर्षा गर्दै म माथि आक्रमणमा उत्रिनुभयो । यसले मलाई निकै चित्त पनि दुखेको छ । उहाँको भनाई अनुसार आएका विरामीलाई यही सन्चो नबनाई किन धनगडी पठाउँछस् भन्ने थियो । तर साधन स्रोतको अभावमा रहेको पीएचसीमा सबै विरामी सन्चो गराउन सकिदैन भन्ने कुरा उहाँ जस्तो पूर्व सभासदले किन नबुझेको होला । रिफर गर्नु गलत हो भन्नु भयो । त्यहाँ नहुने केशलाई समयमै रिफर गर्दा पनि ज्यान बच्दछ भन्ने उहाँले सोच्नु नै भएन । घटनापछि मैले प्रहरीमा खबर गरेँ । तर प्रहरी ढिला आइपुग्यो । त्यसपछि हामी चौकीमा पुगेर जाहेरी दियौँ । तर पछि फेरी त्यहि समूह हामीलाई खोज्दै पीएचसी आइपुगेको रहेछ । उनीहरुले मलाई उपचार गर्न नदिन भन्दै पीएचसीको ओपिडी कोठामा समेत ताला लगाइदिएका रहेछन् । त्यहाँ अत्यन्त असुरक्षित महसुस गरेपछि हतार हतार क्वाटरमा झोला प्याक गरेर हिडेँ । त्यसदिन धनगडी आएर बसेँ । हिजो नेपालगञ्ज आई फ्लाइटबाट काठमाडौँ आएको छु । मैले कुटाई खाने गरी रिफर गरेको केश धनगडीबाट पनि तत्काल रिफर गरियो भन्ने सुनेको छु । अहिले उहाँको उपचार नेपालगञ्ज मेडिकल कलेजमा भइरहेको छ । मैले नबुझेको कुरा । पीएचसीमा आएको विरामी रिफर गरयो भनेर कुटने, ओपीडीमा डाक्टर बस्नै दिन्न भनेर ताला लगाउने कार्यले घाटा कसलाई हुन्छ ? उपचारबाट बन्चित को हुन्छ ? पछिल्लो समय त्यस क्षेत्रमा डाक्टरको रुपमा म एक्लै काम गरिहेको थिएँ । म पूर्व सिराहाको मान्छे एक बर्ष देखि घर नगई त्यहाँका जनतालाई स्वास्थ्य सेवा दिइरहेको थिएँ । अरुले नबुझेपनि यसको मूल्यांकन राजनीतिक दलका नेताहरु पूर्व माननीयहरुले बुझ्नु हुन्छ भन्ने लागेको थियो । तर ठ्याक्कै उल्टा भयो ।

१. माछा खान नजान्नेका लागि

दलित गैर सरकारी संस्था महासंघले मिति २०७२ मंसिर २८ गते सोमबार राजधानीमा दलित मानवअधिकारको अवस्था, जातीय छुवाछुत तथा विभेद अन्त्यका लागिसरकारी निकायको भुमिका विषयक कार्यक्रम आयोजना गर्यो ।

सो्रठी नाच नेपालमा प्रचलित निकै लोकप्रिय नाच हो । लामो समयसम्म गाइने हुनाले यस नाचलाई ठूलोनाच, सोरठी, पाङ्दुरे, नचरी नाच पनि भन्ने गरिन्छ ।

सिमा क्षेत्रमा ५९ वटा सिमा स्तम्भ निर्माण

बैतडीमा माओवादी केन्द्रले उम्मेदवारको टुंगो लगायो

कोरियाले ७२ देशको लागि भाषा दक्षता परीक्षाको मिति तय गर्‍यो

रुकुम, ३० कार्तिक । माओवादी केन्द्रका नेता तथा पूर्व गृहमन्त्री जनार्दन शर्मा ‘प्रभाकर’माथि रुकुममा एक महिलाले चुनावीसभामै चप्पल प्रहार गरेकी छन् । रुकुमको बाफिकोट गाउँपालिकाको नेटामा सहिद परिवार निर्मला खड्काले चप्पलले हिर्काएको बताइएको छ ।

कुपण्डोल, ललितपुर; पो.ब.न. : २०५०३ काठमाडौं – नेपाल;

डा. गोविन्द केसीको समर्थनमा काठमाडौंमा प्रदर्शन

नयाँ पुस्ता

पानी पर्ला,

म: “मैले नि सम्झिरा’को छु नि, तेत्रो ब्लग नै लेखिसकेँ तिम्लाई सम्झेर” मैले आफ्नो गफ जोतेँ, पा’को बेला ब्लगको विज्ञापन गरिहाल्नुपर्छ !

“सर्वेश्वरराज कोइराला । यो युवक आफ्नो छोरा हो भन्दैछ । ऊ यहीं आउँदैछ ।”

बजारमा तरलता अभाव छ । यसको ठाडो असर नेपाली सेयर बजारमा परेको छ । चुनावपछि बढ्छ भनेको बजार घटेर लगानीकर्ताहरु हैरान छन् । कतिपय लगानीकर्ताहरु त आत्तिएका समेत छन् । आत्तिनु स्वाभाविक पनि हो । तर घटेको नेप्सेलाइ चिन्ताको विषय भन्दापनि अवसरको रुपमा लिन सकिए नेप्से घट्दै गरेपनि हामीले कमाउने कुरामा कुनै शंका छैन ।

अस्थायी दरवनदी तथा म्याद थप सम्बन्धमा ।

देशमा पूर्व प्रधानमन्त्रीकै हालत यो छ भने अन्य साधारण मानिस डेरा खोज्न जाँदा कस्तो व्यवहार हुँदो हो ? जनताको बाबुराम प्रतिको वितृष्णाको कारणले भएको हो वा सबै डेरा खोज्न जाने संग यस्तै व्यवहार गर्छन् त घरबेटीहरु ? यती बेला यही प्रश्नले काठमाडौंको शहर तातेको छ ।