mzasada/plt5-base-poquad2
Text2Text Generation
•
Updated
•
7
id
stringlengths 1
5
| title
stringlengths 2
91
| context
stringlengths 487
8.08k
| question
stringlengths 9
212
| is_impossible
stringclasses 2
values | answers
sequence |
|---|---|---|---|---|---|
1 | Konfederacja polsko-czechosłowacka | Projekty konfederacji zaczęły się załamywać 5 sierpnia 1942. Ponownie wróciła kwestia monachijska, co uaktywniło się wymianą listów Ripka – Stroński. Natomiast 17 sierpnia 1942 doszło do spotkania E. Beneša i J. Masaryka z jednej a Wł. Sikorskiego i E. Raczyńskiego z drugiej strony. Polscy dyplomaci zaproponowali podpisanie układu konfederacyjnego. W następnym miesiącu, tj. 24 września, strona polska przesłała na ręce J. Masaryka projekt deklaracji o przyszłej konfederacji obu państw. Strona czechosłowacka projekt przyjęła, lecz już w listopadzie 1942 E. Beneš podważył ideę konfederacji. W zamian zaproponowano zawarcie układu sojuszniczego z Polską na 20 lat (formalnie nastąpiło to 20 listopada 1942). | Co było powodem powrócenia konceptu porozumieniu monachijskiego? | False | {
"text": [
"wymianą listów Ripka – Stroński"
],
"answer_start": [
117
],
"generative_answer": [
"wymiana listów Ripka – Stroński"
]
} |
2 | Konfederacja polsko-czechosłowacka | Projekty konfederacji zaczęły się załamywać 5 sierpnia 1942. Ponownie wróciła kwestia monachijska, co uaktywniło się wymianą listów Ripka – Stroński. Natomiast 17 sierpnia 1942 doszło do spotkania E. Beneša i J. Masaryka z jednej a Wł. Sikorskiego i E. Raczyńskiego z drugiej strony. Polscy dyplomaci zaproponowali podpisanie układu konfederacyjnego. W następnym miesiącu, tj. 24 września, strona polska przesłała na ręce J. Masaryka projekt deklaracji o przyszłej konfederacji obu państw. Strona czechosłowacka projekt przyjęła, lecz już w listopadzie 1942 E. Beneš podważył ideę konfederacji. W zamian zaproponowano zawarcie układu sojuszniczego z Polską na 20 lat (formalnie nastąpiło to 20 listopada 1942). | Pomiędzy jakimi stronami odbyło się zgromadzenie w sierpniu 1942 roku? | False | {
"text": [
"E. Beneša i J. Masaryka z jednej a Wł. Sikorskiego i E. Raczyńskiego"
],
"answer_start": [
197
],
"generative_answer": [
"E. Beneš i J. Masaryk a Wł. Sikorski i E. Raczyński"
]
} |
3 | Konfederacja polsko-czechosłowacka | Projekty konfederacji zaczęły się załamywać 5 sierpnia 1942. Ponownie wróciła kwestia monachijska, co uaktywniło się wymianą listów Ripka – Stroński. Natomiast 17 sierpnia 1942 doszło do spotkania E. Beneša i J. Masaryka z jednej a Wł. Sikorskiego i E. Raczyńskiego z drugiej strony. Polscy dyplomaci zaproponowali podpisanie układu konfederacyjnego. W następnym miesiącu, tj. 24 września, strona polska przesłała na ręce J. Masaryka projekt deklaracji o przyszłej konfederacji obu państw. Strona czechosłowacka projekt przyjęła, lecz już w listopadzie 1942 E. Beneš podważył ideę konfederacji. W zamian zaproponowano zawarcie układu sojuszniczego z Polską na 20 lat (formalnie nastąpiło to 20 listopada 1942). | O co ubiegali się polscy przedstawiciele podczas spotkania z sierpnia 1942 roku? | False | {
"text": [
"podpisanie układu konfederacyjnego"
],
"answer_start": [
315
],
"generative_answer": [
"podpisanie układu konfederacyjnego"
]
} |
4 | Konfederacja polsko-czechosłowacka | Projekty konfederacji zaczęły się załamywać 5 sierpnia 1942. Ponownie wróciła kwestia monachijska, co uaktywniło się wymianą listów Ripka – Stroński. Natomiast 17 sierpnia 1942 doszło do spotkania E. Beneša i J. Masaryka z jednej a Wł. Sikorskiego i E. Raczyńskiego z drugiej strony. Polscy dyplomaci zaproponowali podpisanie układu konfederacyjnego. W następnym miesiącu, tj. 24 września, strona polska przesłała na ręce J. Masaryka projekt deklaracji o przyszłej konfederacji obu państw. Strona czechosłowacka projekt przyjęła, lecz już w listopadzie 1942 E. Beneš podważył ideę konfederacji. W zamian zaproponowano zawarcie układu sojuszniczego z Polską na 20 lat (formalnie nastąpiło to 20 listopada 1942). | Który z dyplomatów sprzeciwił się konceptowi konfederacji w listopadzie '42? | False | {
"text": [
"E. Beneš"
],
"answer_start": [
558
],
"generative_answer": [
"E. Beneš"
]
} |
5 | Konfederacja polsko-czechosłowacka | Projekty konfederacji zaczęły się załamywać 5 sierpnia 1942. Ponownie wróciła kwestia monachijska, co uaktywniło się wymianą listów Ripka – Stroński. Natomiast 17 sierpnia 1942 doszło do spotkania E. Beneša i J. Masaryka z jednej a Wł. Sikorskiego i E. Raczyńskiego z drugiej strony. Polscy dyplomaci zaproponowali podpisanie układu konfederacyjnego. W następnym miesiącu, tj. 24 września, strona polska przesłała na ręce J. Masaryka projekt deklaracji o przyszłej konfederacji obu państw. Strona czechosłowacka projekt przyjęła, lecz już w listopadzie 1942 E. Beneš podważył ideę konfederacji. W zamian zaproponowano zawarcie układu sojuszniczego z Polską na 20 lat (formalnie nastąpiło to 20 listopada 1942). | Kiedy oficjalnie doszło do zawarcia porozumienia? | False | {
"text": [
"20 listopada 1942"
],
"answer_start": [
691
],
"generative_answer": [
"20 listopada 1942"
]
} |
6 | Pomilio PD/PE | Samoloty Pomilio PD weszły na wyposażenie jednostek bojowych i zarazem do walki od lipca 1917 roku. Pierwsze otrzymały je w tym miesiącu eskadry (Squadriglia) nr 131 i 132, gdzie zastąpiły Pomilio PC. Do działań wchodziły następnie kolejne nowo formowane eskadry Pomilio: 133 (we wrześniu), 134 (w październiku), 135 (w styczniu 1918 roku), 136 (w maju 1918 roku). Eskadra 139, sformowana z dwóch sekcji początkowo przydzielonych do lotnictwa Marynarki (od sierpnia 1917 roku), weszła do działań w styczniu 1918 roku, a w czerwcu odznaczyła się w bitwie nad Piawą, zrzucając 175 bomb. W bitwie tej brały udział też inne eskadry. Model PD został szybko zastąpiony w jednostkach przez PE i skierowany głównie do szkolenia. | Jaki model zastąpił Pomilio PC? | False | {
"text": [
"Pomilio PD"
],
"answer_start": [
9
],
"generative_answer": [
"Pomilio PD"
]
} |
7 | Pomilio PD/PE | Samoloty Pomilio PD weszły na wyposażenie jednostek bojowych i zarazem do walki od lipca 1917 roku. Pierwsze otrzymały je w tym miesiącu eskadry (Squadriglia) nr 131 i 132, gdzie zastąpiły Pomilio PC. Do działań wchodziły następnie kolejne nowo formowane eskadry Pomilio: 133 (we wrześniu), 134 (w październiku), 135 (w styczniu 1918 roku), 136 (w maju 1918 roku). Eskadra 139, sformowana z dwóch sekcji początkowo przydzielonych do lotnictwa Marynarki (od sierpnia 1917 roku), weszła do działań w styczniu 1918 roku, a w czerwcu odznaczyła się w bitwie nad Piawą, zrzucając 175 bomb. W bitwie tej brały udział też inne eskadry. Model PD został szybko zastąpiony w jednostkach przez PE i skierowany głównie do szkolenia. | Co wchodziło w skład eskadry 139? | False | {
"text": [
"dwóch sekcji początkowo przydzielonych do lotnictwa Marynarki"
],
"answer_start": [
391
],
"generative_answer": [
"dwie sekcje początkowo przydzielone do lotnictwa Marynarki"
]
} |
8 | Pomilio PD/PE | Samoloty Pomilio PD weszły na wyposażenie jednostek bojowych i zarazem do walki od lipca 1917 roku. Pierwsze otrzymały je w tym miesiącu eskadry (Squadriglia) nr 131 i 132, gdzie zastąpiły Pomilio PC. Do działań wchodziły następnie kolejne nowo formowane eskadry Pomilio: 133 (we wrześniu), 134 (w październiku), 135 (w styczniu 1918 roku), 136 (w maju 1918 roku). Eskadra 139, sformowana z dwóch sekcji początkowo przydzielonych do lotnictwa Marynarki (od sierpnia 1917 roku), weszła do działań w styczniu 1918 roku, a w czerwcu odznaczyła się w bitwie nad Piawą, zrzucając 175 bomb. W bitwie tej brały udział też inne eskadry. Model PD został szybko zastąpiony w jednostkach przez PE i skierowany głównie do szkolenia. | Ile bomb zrzucono na eskadrę 139? | True | {
"text": [],
"answer_start": [],
"generative_answer": []
} |
9 | Pomilio PD/PE | Samoloty Pomilio PD weszły na wyposażenie jednostek bojowych i zarazem do walki od lipca 1917 roku. Pierwsze otrzymały je w tym miesiącu eskadry (Squadriglia) nr 131 i 132, gdzie zastąpiły Pomilio PC. Do działań wchodziły następnie kolejne nowo formowane eskadry Pomilio: 133 (we wrześniu), 134 (w październiku), 135 (w styczniu 1918 roku), 136 (w maju 1918 roku). Eskadra 139, sformowana z dwóch sekcji początkowo przydzielonych do lotnictwa Marynarki (od sierpnia 1917 roku), weszła do działań w styczniu 1918 roku, a w czerwcu odznaczyła się w bitwie nad Piawą, zrzucając 175 bomb. W bitwie tej brały udział też inne eskadry. Model PD został szybko zastąpiony w jednostkach przez PE i skierowany głównie do szkolenia. | Jaki model zastąpił samoloty Pomilio PD? | False | {
"text": [
"PE"
],
"answer_start": [
683
],
"generative_answer": [
"PE"
]
} |
10 | Pomilio PD/PE | Samoloty Pomilio PD weszły na wyposażenie jednostek bojowych i zarazem do walki od lipca 1917 roku. Pierwsze otrzymały je w tym miesiącu eskadry (Squadriglia) nr 131 i 132, gdzie zastąpiły Pomilio PC. Do działań wchodziły następnie kolejne nowo formowane eskadry Pomilio: 133 (we wrześniu), 134 (w październiku), 135 (w styczniu 1918 roku), 136 (w maju 1918 roku). Eskadra 139, sformowana z dwóch sekcji początkowo przydzielonych do lotnictwa Marynarki (od sierpnia 1917 roku), weszła do działań w styczniu 1918 roku, a w czerwcu odznaczyła się w bitwie nad Piawą, zrzucając 175 bomb. W bitwie tej brały udział też inne eskadry. Model PD został szybko zastąpiony w jednostkach przez PE i skierowany głównie do szkolenia. | Jakie starcie było najważniejszym dla eskadry 139? | True | {
"text": [],
"answer_start": [],
"generative_answer": []
} |
11 | Pomilio PD/PE | Na początku 1918 roku planowano, że Pomilio PD/PE miały być wyposażeniem tylko armijnych eskadr rozpoznawczych dalekiego zasięgu, a podstawowym włoskim samolotem rozpoznania taktycznego miał być Ansaldo SIA 7, lecz problemy wywołane przez słabą konstrukcję SIA 7B spowodowały zwiększenie zamówień na Pomilio, który w połowie 1918 roku stał się podstawowym włoskim samolotem rozpoznawczym. Pomilio zastępowały w tym czasie w części jednostek także samoloty SAML i SP.3. Przez cały okres służby, samoloty te używane były przez 29 eskadr. W chwili zawieszenia broni 17 eskadr było wyposażonych w całości w Pomilio PD/PE, a 5 częściowo. Głównie używane były na froncie włoskim, lecz 116. Eskadra operowała na Pomilio od maja 1918 roku w Albanii, a 111. Eskadra od września 1918 roku w Macedonii. Oprócz rozpoznania i okazjonalnego bombardowania, samoloty eskadr 118., 131. i 39. używane były do zrzucania zaopatrzenia dla żołnierzy włoskich, w tym odciętych za Piawą. | Czym według założeń z 1918 roku miały zajmować się Pomilio PD/PE? | False | {
"text": [
"wyposażeniem tylko armijnych eskadr rozpoznawczych dalekiego zasięgu"
],
"answer_start": [
60
],
"generative_answer": [
"wyposażeniem tylko armijnych eskadr rozpoznawczych dalekiego zasięgu"
]
} |
12 | Pomilio PD/PE | Na początku 1918 roku planowano, że Pomilio PD/PE miały być wyposażeniem tylko armijnych eskadr rozpoznawczych dalekiego zasięgu, a podstawowym włoskim samolotem rozpoznania taktycznego miał być Ansaldo SIA 7, lecz problemy wywołane przez słabą konstrukcję SIA 7B spowodowały zwiększenie zamówień na Pomilio, który w połowie 1918 roku stał się podstawowym włoskim samolotem rozpoznawczym. Pomilio zastępowały w tym czasie w części jednostek także samoloty SAML i SP.3. Przez cały okres służby, samoloty te używane były przez 29 eskadr. W chwili zawieszenia broni 17 eskadr było wyposażonych w całości w Pomilio PD/PE, a 5 częściowo. Głównie używane były na froncie włoskim, lecz 116. Eskadra operowała na Pomilio od maja 1918 roku w Albanii, a 111. Eskadra od września 1918 roku w Macedonii. Oprócz rozpoznania i okazjonalnego bombardowania, samoloty eskadr 118., 131. i 39. używane były do zrzucania zaopatrzenia dla żołnierzy włoskich, w tym odciętych za Piawą. | Jaki samolot miał służyć za podstawę rozpoznania taktycznego w 1918 roku? | False | {
"text": [
"Ansaldo SIA 7"
],
"answer_start": [
195
],
"generative_answer": [
"Ansaldo SIA 7"
]
} |
13 | Pomilio PD/PE | Na początku 1918 roku planowano, że Pomilio PD/PE miały być wyposażeniem tylko armijnych eskadr rozpoznawczych dalekiego zasięgu, a podstawowym włoskim samolotem rozpoznania taktycznego miał być Ansaldo SIA 7, lecz problemy wywołane przez słabą konstrukcję SIA 7B spowodowały zwiększenie zamówień na Pomilio, który w połowie 1918 roku stał się podstawowym włoskim samolotem rozpoznawczym. Pomilio zastępowały w tym czasie w części jednostek także samoloty SAML i SP.3. Przez cały okres służby, samoloty te używane były przez 29 eskadr. W chwili zawieszenia broni 17 eskadr było wyposażonych w całości w Pomilio PD/PE, a 5 częściowo. Głównie używane były na froncie włoskim, lecz 116. Eskadra operowała na Pomilio od maja 1918 roku w Albanii, a 111. Eskadra od września 1918 roku w Macedonii. Oprócz rozpoznania i okazjonalnego bombardowania, samoloty eskadr 118., 131. i 39. używane były do zrzucania zaopatrzenia dla żołnierzy włoskich, w tym odciętych za Piawą. | Dlaczego zrezygnowano z Ansaldo SIA 7 jako podstawowego samolotu rozpoznawczego? | False | {
"text": [
"słabą konstrukcję"
],
"answer_start": [
239
],
"generative_answer": [
"ze względu na słabą konstrukcję"
]
} |
14 | Pomilio PD/PE | Na początku 1918 roku planowano, że Pomilio PD/PE miały być wyposażeniem tylko armijnych eskadr rozpoznawczych dalekiego zasięgu, a podstawowym włoskim samolotem rozpoznania taktycznego miał być Ansaldo SIA 7, lecz problemy wywołane przez słabą konstrukcję SIA 7B spowodowały zwiększenie zamówień na Pomilio, który w połowie 1918 roku stał się podstawowym włoskim samolotem rozpoznawczym. Pomilio zastępowały w tym czasie w części jednostek także samoloty SAML i SP.3. Przez cały okres służby, samoloty te używane były przez 29 eskadr. W chwili zawieszenia broni 17 eskadr było wyposażonych w całości w Pomilio PD/PE, a 5 częściowo. Głównie używane były na froncie włoskim, lecz 116. Eskadra operowała na Pomilio od maja 1918 roku w Albanii, a 111. Eskadra od września 1918 roku w Macedonii. Oprócz rozpoznania i okazjonalnego bombardowania, samoloty eskadr 118., 131. i 39. używane były do zrzucania zaopatrzenia dla żołnierzy włoskich, w tym odciętych za Piawą. | Ile eskadr miało okazję latać samolotami Pomilio PD/PE podczas całego swojego okresu służby? | True | {
"text": [],
"answer_start": [],
"generative_answer": []
} |
15 | Pomilio PD/PE | Na początku 1918 roku planowano, że Pomilio PD/PE miały być wyposażeniem tylko armijnych eskadr rozpoznawczych dalekiego zasięgu, a podstawowym włoskim samolotem rozpoznania taktycznego miał być Ansaldo SIA 7, lecz problemy wywołane przez słabą konstrukcję SIA 7B spowodowały zwiększenie zamówień na Pomilio, który w połowie 1918 roku stał się podstawowym włoskim samolotem rozpoznawczym. Pomilio zastępowały w tym czasie w części jednostek także samoloty SAML i SP.3. Przez cały okres służby, samoloty te używane były przez 29 eskadr. W chwili zawieszenia broni 17 eskadr było wyposażonych w całości w Pomilio PD/PE, a 5 częściowo. Głównie używane były na froncie włoskim, lecz 116. Eskadra operowała na Pomilio od maja 1918 roku w Albanii, a 111. Eskadra od września 1918 roku w Macedonii. Oprócz rozpoznania i okazjonalnego bombardowania, samoloty eskadr 118., 131. i 39. używane były do zrzucania zaopatrzenia dla żołnierzy włoskich, w tym odciętych za Piawą. | Do czego wykorzystywano samoloty z eskadr 118., 131. i 39.? | False | {
"text": [
"zrzucania zaopatrzenia dla żołnierzy włoskich"
],
"answer_start": [
891
],
"generative_answer": [
"zrzucania zaopatrzenia dla żołnierzy włoskich"
]
} |
16 | Edmund Kowal | Kowal trafił do wojska jesienią 1952 roku, natomiast grę dla Wawelu rozpoczął od sezonu 1953. Zadebiutował w wygranym spotkaniu ligowym przeciwko AKS-owi Chorzów (2:4, 15 marca 1953 roku), zaś pierwszą bramkę strzelił w tymże meczu. W pojedynku z Lechią Gdańsk (5:1, 26 lipca 1953 roku) zdobył hat tricka. Kowal wystąpił w dwudziestu jeden meczach ligowych i strzelił siedem bramek. Zespół prowadzony przez Artura Waltera zdobył wicemistrzostwo Polski, natomiast z rywalizacji o Puchar Polski został wycofany. W sierpniu 1953 roku Kowal jako czynny żołnierz i zawodnik Wawelu reprezentował Okręg Wojskowy Kraków na III Spartakiadzie Wojska Polskiego we Wrocławiu. Wawel zapewnił sobie zwycięstwo w turnieju po wygranych spotkaniach ze Śląskiem Wrocław, Flotą Gdynia, Lotnikiem Warszawa i Zawiszą Bydgoszcz oraz remisie z Lublinianką. Po zakończeniu sezonu decyzją Ministra Obrony Narodowej Wawel został odsunięty z rozgrywek I ligi. Uznano, że prawo do reprezentowania wojskowych klubów w lidze ma wyłącznie Legia Warszawa. W wyniku tychże działań najlepszych piłkarzy krakowskiego zespołu przeniesiono w ramach poborów do stolicy, wśród nich Kowala. | W którym roku zawodnik zdobył swojego pierwszego gola? | False | {
"text": [
"1953"
],
"answer_start": [
177
],
"generative_answer": [
"w 1953"
]
} |
17 | Edmund Kowal | Kowal trafił do wojska jesienią 1952 roku, natomiast grę dla Wawelu rozpoczął od sezonu 1953. Zadebiutował w wygranym spotkaniu ligowym przeciwko AKS-owi Chorzów (2:4, 15 marca 1953 roku), zaś pierwszą bramkę strzelił w tymże meczu. W pojedynku z Lechią Gdańsk (5:1, 26 lipca 1953 roku) zdobył hat tricka. Kowal wystąpił w dwudziestu jeden meczach ligowych i strzelił siedem bramek. Zespół prowadzony przez Artura Waltera zdobył wicemistrzostwo Polski, natomiast z rywalizacji o Puchar Polski został wycofany. W sierpniu 1953 roku Kowal jako czynny żołnierz i zawodnik Wawelu reprezentował Okręg Wojskowy Kraków na III Spartakiadzie Wojska Polskiego we Wrocławiu. Wawel zapewnił sobie zwycięstwo w turnieju po wygranych spotkaniach ze Śląskiem Wrocław, Flotą Gdynia, Lotnikiem Warszawa i Zawiszą Bydgoszcz oraz remisie z Lublinianką. Po zakończeniu sezonu decyzją Ministra Obrony Narodowej Wawel został odsunięty z rozgrywek I ligi. Uznano, że prawo do reprezentowania wojskowych klubów w lidze ma wyłącznie Legia Warszawa. W wyniku tychże działań najlepszych piłkarzy krakowskiego zespołu przeniesiono w ramach poborów do stolicy, wśród nich Kowala. | Kiedy Kowal rozpoczął służbę wojskową? | False | {
"text": [
"jesienią 1952"
],
"answer_start": [
23
],
"generative_answer": [
"jesienią 1952"
]
} |
18 | Edmund Kowal | Kowal trafił do wojska jesienią 1952 roku, natomiast grę dla Wawelu rozpoczął od sezonu 1953. Zadebiutował w wygranym spotkaniu ligowym przeciwko AKS-owi Chorzów (2:4, 15 marca 1953 roku), zaś pierwszą bramkę strzelił w tymże meczu. W pojedynku z Lechią Gdańsk (5:1, 26 lipca 1953 roku) zdobył hat tricka. Kowal wystąpił w dwudziestu jeden meczach ligowych i strzelił siedem bramek. Zespół prowadzony przez Artura Waltera zdobył wicemistrzostwo Polski, natomiast z rywalizacji o Puchar Polski został wycofany. W sierpniu 1953 roku Kowal jako czynny żołnierz i zawodnik Wawelu reprezentował Okręg Wojskowy Kraków na III Spartakiadzie Wojska Polskiego we Wrocławiu. Wawel zapewnił sobie zwycięstwo w turnieju po wygranych spotkaniach ze Śląskiem Wrocław, Flotą Gdynia, Lotnikiem Warszawa i Zawiszą Bydgoszcz oraz remisie z Lublinianką. Po zakończeniu sezonu decyzją Ministra Obrony Narodowej Wawel został odsunięty z rozgrywek I ligi. Uznano, że prawo do reprezentowania wojskowych klubów w lidze ma wyłącznie Legia Warszawa. W wyniku tychże działań najlepszych piłkarzy krakowskiego zespołu przeniesiono w ramach poborów do stolicy, wśród nich Kowala. | Kto wyłączył klub Wawel z rozgrywek pierwszoligowych? | False | {
"text": [
"Ministra Obrony Narodowej"
],
"answer_start": [
864
],
"generative_answer": [
"Minister Obrony Narodowej"
]
} |
19 | Edmund Kowal | Kowal trafił do wojska jesienią 1952 roku, natomiast grę dla Wawelu rozpoczął od sezonu 1953. Zadebiutował w wygranym spotkaniu ligowym przeciwko AKS-owi Chorzów (2:4, 15 marca 1953 roku), zaś pierwszą bramkę strzelił w tymże meczu. W pojedynku z Lechią Gdańsk (5:1, 26 lipca 1953 roku) zdobył hat tricka. Kowal wystąpił w dwudziestu jeden meczach ligowych i strzelił siedem bramek. Zespół prowadzony przez Artura Waltera zdobył wicemistrzostwo Polski, natomiast z rywalizacji o Puchar Polski został wycofany. W sierpniu 1953 roku Kowal jako czynny żołnierz i zawodnik Wawelu reprezentował Okręg Wojskowy Kraków na III Spartakiadzie Wojska Polskiego we Wrocławiu. Wawel zapewnił sobie zwycięstwo w turnieju po wygranych spotkaniach ze Śląskiem Wrocław, Flotą Gdynia, Lotnikiem Warszawa i Zawiszą Bydgoszcz oraz remisie z Lublinianką. Po zakończeniu sezonu decyzją Ministra Obrony Narodowej Wawel został odsunięty z rozgrywek I ligi. Uznano, że prawo do reprezentowania wojskowych klubów w lidze ma wyłącznie Legia Warszawa. W wyniku tychże działań najlepszych piłkarzy krakowskiego zespołu przeniesiono w ramach poborów do stolicy, wśród nich Kowala. | Dlaczego Wawel nie mógł dłużej występować w rozgrywkach pierwszoligowych? | False | {
"text": [
"Uznano, że prawo do reprezentowania wojskowych klubów w lidze ma wyłącznie Legia Warszawa"
],
"answer_start": [
933
],
"generative_answer": [
"Uznano, że prawo do reprezentowania wojskowych klubów w lidze ma wyłącznie Legia Warszawa"
]
} |
20 | Edmund Kowal | Kowal trafił do wojska jesienią 1952 roku, natomiast grę dla Wawelu rozpoczął od sezonu 1953. Zadebiutował w wygranym spotkaniu ligowym przeciwko AKS-owi Chorzów (2:4, 15 marca 1953 roku), zaś pierwszą bramkę strzelił w tymże meczu. W pojedynku z Lechią Gdańsk (5:1, 26 lipca 1953 roku) zdobył hat tricka. Kowal wystąpił w dwudziestu jeden meczach ligowych i strzelił siedem bramek. Zespół prowadzony przez Artura Waltera zdobył wicemistrzostwo Polski, natomiast z rywalizacji o Puchar Polski został wycofany. W sierpniu 1953 roku Kowal jako czynny żołnierz i zawodnik Wawelu reprezentował Okręg Wojskowy Kraków na III Spartakiadzie Wojska Polskiego we Wrocławiu. Wawel zapewnił sobie zwycięstwo w turnieju po wygranych spotkaniach ze Śląskiem Wrocław, Flotą Gdynia, Lotnikiem Warszawa i Zawiszą Bydgoszcz oraz remisie z Lublinianką. Po zakończeniu sezonu decyzją Ministra Obrony Narodowej Wawel został odsunięty z rozgrywek I ligi. Uznano, że prawo do reprezentowania wojskowych klubów w lidze ma wyłącznie Legia Warszawa. W wyniku tychże działań najlepszych piłkarzy krakowskiego zespołu przeniesiono w ramach poborów do stolicy, wśród nich Kowala. | Do jakiego klubu przetransferowano Kowala po rozwiązaniu klubu Wawel? | True | {
"text": [],
"answer_start": [],
"generative_answer": []
} |
21 | Edmund Kowal | W sezonie 1959 nowym szkoleniowcem Górnika został węgierski trener János Steiner, z którym Kowal współpracował w Legii. Kowal wystąpił we wszystkich dwudziestu dwóch meczach ligowych i zdobył sześć bramek, spędzając na boisku 1935 minut. Jedynym spotkaniem, którego nie dograł w pełnym wymiarze czasowym był mecz przeciwko Ruchowi Chorzów (2:2, 25 października 1959 roku), kiedy to został zmieniony przez Manfreda Fojcika. Kowal był odpowiedzialny za wykonywanie rzutów karnych, które wykorzystał w spotkaniach z Legią (1:2, 10 maja 1959 roku) oraz Lechią Gdańsk (3:2, 1 listopada 1959 roku). Bramkarza Lechii pokonał nie biorąc rozbiegu w kierunku piłki. Przed strzałem wykonał zwód, po którym Henryk Gronowski rzucił się w jeden róg bramki, a piłka potoczyła się w drugi. Górnik zapewnił sobie tytuł mistrzowski na trzy kolejki przez zakończeniem rozgrywek, natomiast Kowal był uważany za piłkarza w szczytowej formie oraz inteligentnego konstruktora akcji. | Z jakiego kraju pochodzi János Steiner? | False | {
"text": [
"węgierski"
],
"answer_start": [
50
],
"generative_answer": [
"Z węgier"
]
} |
22 | Edmund Kowal | W sezonie 1959 nowym szkoleniowcem Górnika został węgierski trener János Steiner, z którym Kowal współpracował w Legii. Kowal wystąpił we wszystkich dwudziestu dwóch meczach ligowych i zdobył sześć bramek, spędzając na boisku 1935 minut. Jedynym spotkaniem, którego nie dograł w pełnym wymiarze czasowym był mecz przeciwko Ruchowi Chorzów (2:2, 25 października 1959 roku), kiedy to został zmieniony przez Manfreda Fojcika. Kowal był odpowiedzialny za wykonywanie rzutów karnych, które wykorzystał w spotkaniach z Legią (1:2, 10 maja 1959 roku) oraz Lechią Gdańsk (3:2, 1 listopada 1959 roku). Bramkarza Lechii pokonał nie biorąc rozbiegu w kierunku piłki. Przed strzałem wykonał zwód, po którym Henryk Gronowski rzucił się w jeden róg bramki, a piłka potoczyła się w drugi. Górnik zapewnił sobie tytuł mistrzowski na trzy kolejki przez zakończeniem rozgrywek, natomiast Kowal był uważany za piłkarza w szczytowej formie oraz inteligentnego konstruktora akcji. | Czy Edmund Kowal rozegrał wszystkie mecze przez całe spotkanie w sezonie 1959? | False | {
"text": [
"Jedynym spotkaniem, którego nie dograł w pełnym wymiarze czasowym"
],
"answer_start": [
238
],
"generative_answer": [
"nie"
]
} |
23 | Edmund Kowal | W sezonie 1959 nowym szkoleniowcem Górnika został węgierski trener János Steiner, z którym Kowal współpracował w Legii. Kowal wystąpił we wszystkich dwudziestu dwóch meczach ligowych i zdobył sześć bramek, spędzając na boisku 1935 minut. Jedynym spotkaniem, którego nie dograł w pełnym wymiarze czasowym był mecz przeciwko Ruchowi Chorzów (2:2, 25 października 1959 roku), kiedy to został zmieniony przez Manfreda Fojcika. Kowal był odpowiedzialny za wykonywanie rzutów karnych, które wykorzystał w spotkaniach z Legią (1:2, 10 maja 1959 roku) oraz Lechią Gdańsk (3:2, 1 listopada 1959 roku). Bramkarza Lechii pokonał nie biorąc rozbiegu w kierunku piłki. Przed strzałem wykonał zwód, po którym Henryk Gronowski rzucił się w jeden róg bramki, a piłka potoczyła się w drugi. Górnik zapewnił sobie tytuł mistrzowski na trzy kolejki przez zakończeniem rozgrywek, natomiast Kowal był uważany za piłkarza w szczytowej formie oraz inteligentnego konstruktora akcji. | Jakim wynikiem zakończył się mecz Górnika z Ruchem z końca października 1959 roku? | False | {
"text": [
"2:2"
],
"answer_start": [
340
],
"generative_answer": [
"2:2"
]
} |
24 | Edmund Kowal | W sezonie 1959 nowym szkoleniowcem Górnika został węgierski trener János Steiner, z którym Kowal współpracował w Legii. Kowal wystąpił we wszystkich dwudziestu dwóch meczach ligowych i zdobył sześć bramek, spędzając na boisku 1935 minut. Jedynym spotkaniem, którego nie dograł w pełnym wymiarze czasowym był mecz przeciwko Ruchowi Chorzów (2:2, 25 października 1959 roku), kiedy to został zmieniony przez Manfreda Fojcika. Kowal był odpowiedzialny za wykonywanie rzutów karnych, które wykorzystał w spotkaniach z Legią (1:2, 10 maja 1959 roku) oraz Lechią Gdańsk (3:2, 1 listopada 1959 roku). Bramkarza Lechii pokonał nie biorąc rozbiegu w kierunku piłki. Przed strzałem wykonał zwód, po którym Henryk Gronowski rzucił się w jeden róg bramki, a piłka potoczyła się w drugi. Górnik zapewnił sobie tytuł mistrzowski na trzy kolejki przez zakończeniem rozgrywek, natomiast Kowal był uważany za piłkarza w szczytowej formie oraz inteligentnego konstruktora akcji. | W jaki sposób Edmund Kowal wykonał "jedenastkę" w meczu z Lechią? | False | {
"text": [
"nie biorąc rozbiegu w kierunku piłki"
],
"answer_start": [
618
],
"generative_answer": [
"nie biorąc rozbiegu w kierunku piłki"
]
} |
25 | Edmund Kowal | W sezonie 1959 nowym szkoleniowcem Górnika został węgierski trener János Steiner, z którym Kowal współpracował w Legii. Kowal wystąpił we wszystkich dwudziestu dwóch meczach ligowych i zdobył sześć bramek, spędzając na boisku 1935 minut. Jedynym spotkaniem, którego nie dograł w pełnym wymiarze czasowym był mecz przeciwko Ruchowi Chorzów (2:2, 25 października 1959 roku), kiedy to został zmieniony przez Manfreda Fojcika. Kowal był odpowiedzialny za wykonywanie rzutów karnych, które wykorzystał w spotkaniach z Legią (1:2, 10 maja 1959 roku) oraz Lechią Gdańsk (3:2, 1 listopada 1959 roku). Bramkarza Lechii pokonał nie biorąc rozbiegu w kierunku piłki. Przed strzałem wykonał zwód, po którym Henryk Gronowski rzucił się w jeden róg bramki, a piłka potoczyła się w drugi. Górnik zapewnił sobie tytuł mistrzowski na trzy kolejki przez zakończeniem rozgrywek, natomiast Kowal był uważany za piłkarza w szczytowej formie oraz inteligentnego konstruktora akcji. | W ciągu ilu kolejek Górnik zdołał zdobyć mistrzostwo? | True | {
"text": [],
"answer_start": [],
"generative_answer": []
} |
26 | Sejm Rzeczypospolitej Polskiej | Zgodnie z Regulaminem Sejmu i zarządzeniem Szefa Kancelarii Sejmu z marca 2006 informacja publiczna dotycząca Sejmu i jego organów oraz Kancelarii Sejmu (m.in. druki sejmowe, biuletyny z posiedzeń komisji sejmowych, opinie Biura Analiz Sejmowych, wyniki głosowań) jest na bieżąco udostępniana w Systemie Informacyjnym Sejmu na stronie internetowej www.sejm.gov.pl. Ogłaszanie przez Kancelarię Sejmu informacji w Systemie Informacyjnym Sejmu jest podstawową formą udzielania przez izbę informacji publicznej. | Na jakiej witrynie znajduje się system informacyjny? | False | {
"text": [
"www.sejm.gov.pl"
],
"answer_start": [
348
],
"generative_answer": [
"www.sejm.gov.pl"
]
} |
27 | Sejm Rzeczypospolitej Polskiej | Zgodnie z Regulaminem Sejmu i zarządzeniem Szefa Kancelarii Sejmu z marca 2006 informacja publiczna dotycząca Sejmu i jego organów oraz Kancelarii Sejmu (m.in. druki sejmowe, biuletyny z posiedzeń komisji sejmowych, opinie Biura Analiz Sejmowych, wyniki głosowań) jest na bieżąco udostępniana w Systemie Informacyjnym Sejmu na stronie internetowej www.sejm.gov.pl. Ogłaszanie przez Kancelarię Sejmu informacji w Systemie Informacyjnym Sejmu jest podstawową formą udzielania przez izbę informacji publicznej. | Co znajduje się w systemie informacyjnym? | False | {
"text": [
"informacja publiczna dotycząca Sejmu i jego organów oraz Kancelarii Sejmu"
],
"answer_start": [
79
],
"generative_answer": [
"informacja publiczna dotycząca Sejmu i jego organów oraz Kancelarii Sejmu"
]
} |
28 | Sejm Rzeczypospolitej Polskiej | Zgodnie z Regulaminem Sejmu i zarządzeniem Szefa Kancelarii Sejmu z marca 2006 informacja publiczna dotycząca Sejmu i jego organów oraz Kancelarii Sejmu (m.in. druki sejmowe, biuletyny z posiedzeń komisji sejmowych, opinie Biura Analiz Sejmowych, wyniki głosowań) jest na bieżąco udostępniana w Systemie Informacyjnym Sejmu na stronie internetowej www.sejm.gov.pl. Ogłaszanie przez Kancelarię Sejmu informacji w Systemie Informacyjnym Sejmu jest podstawową formą udzielania przez izbę informacji publicznej. | Gdzie publikowane są informacje w sprawie Sejmu i Kancelarii? | False | {
"text": [
"w Systemie Informacyjnym Sejmu"
],
"answer_start": [
293
],
"generative_answer": [
"w Systemie Informacyjnym Sejmu"
]
} |
29 | Sejm Rzeczypospolitej Polskiej | Historycznie udokumentowany sejm wyznaczył Władysław I Łokietek na 26 maja 1331 w Chęcinach. Ten ogólnopolski sejm rokował do 14 czerwca tycząc wojny znanej z bitwy pod Płowcami. Wydarzenie to odnotowane jest przez wielu historyków, począwszy od Jana Długosza. W roku 1493 król Jan I Olbracht zwołał sejm walny, czyli zjazd ogólnokrajowy, na którym wyłoniła się izba poselska – osobna izba sejmowa, będąca reprezentacją szlachty wybraną na sejmikach ziemskich. W okresie I Rzeczypospolitej Sejm był przedstawicielem wyłącznie stanu szlacheckiego. Ta formuła była jednym z najważniejszych przywilejów szlacheckich. | Gdzie odbył się sejm zorganizowany przez ówczesnego władcę Polski w maju 1331 roku? | False | {
"text": [
"w Chęcinach"
],
"answer_start": [
80
],
"generative_answer": [
"w Chęcinach"
]
} |
30 | Sejm Rzeczypospolitej Polskiej | Historycznie udokumentowany sejm wyznaczył Władysław I Łokietek na 26 maja 1331 w Chęcinach. Ten ogólnopolski sejm rokował do 14 czerwca tycząc wojny znanej z bitwy pod Płowcami. Wydarzenie to odnotowane jest przez wielu historyków, począwszy od Jana Długosza. W roku 1493 król Jan I Olbracht zwołał sejm walny, czyli zjazd ogólnokrajowy, na którym wyłoniła się izba poselska – osobna izba sejmowa, będąca reprezentacją szlachty wybraną na sejmikach ziemskich. W okresie I Rzeczypospolitej Sejm był przedstawicielem wyłącznie stanu szlacheckiego. Ta formuła była jednym z najważniejszych przywilejów szlacheckich. | Jaki temat poruszany był na sejmie wyznaczonym przez Władysława I Łokietka 26 maja 1331 roku? | False | {
"text": [
"wojny znanej z bitwy pod Płowcami"
],
"answer_start": [
144
],
"generative_answer": [
"wojny znanej z bitwy pod Płowcami"
]
} |
31 | Sejm Rzeczypospolitej Polskiej | Historycznie udokumentowany sejm wyznaczył Władysław I Łokietek na 26 maja 1331 w Chęcinach. Ten ogólnopolski sejm rokował do 14 czerwca tycząc wojny znanej z bitwy pod Płowcami. Wydarzenie to odnotowane jest przez wielu historyków, począwszy od Jana Długosza. W roku 1493 król Jan I Olbracht zwołał sejm walny, czyli zjazd ogólnokrajowy, na którym wyłoniła się izba poselska – osobna izba sejmowa, będąca reprezentacją szlachty wybraną na sejmikach ziemskich. W okresie I Rzeczypospolitej Sejm był przedstawicielem wyłącznie stanu szlacheckiego. Ta formuła była jednym z najważniejszych przywilejów szlacheckich. | Jaki historyk jako jedyny udokumentował sejm wyznaczony przez Władysława I Łokietka 26 maja 1331 roku? | True | {
"text": [],
"answer_start": [],
"generative_answer": []
} |
32 | Sejm Rzeczypospolitej Polskiej | Historycznie udokumentowany sejm wyznaczył Władysław I Łokietek na 26 maja 1331 w Chęcinach. Ten ogólnopolski sejm rokował do 14 czerwca tycząc wojny znanej z bitwy pod Płowcami. Wydarzenie to odnotowane jest przez wielu historyków, począwszy od Jana Długosza. W roku 1493 król Jan I Olbracht zwołał sejm walny, czyli zjazd ogólnokrajowy, na którym wyłoniła się izba poselska – osobna izba sejmowa, będąca reprezentacją szlachty wybraną na sejmikach ziemskich. W okresie I Rzeczypospolitej Sejm był przedstawicielem wyłącznie stanu szlacheckiego. Ta formuła była jednym z najważniejszych przywilejów szlacheckich. | Czym była izba poselska powołana do życia pod koniec piętnastego wieku? | False | {
"text": [
"osobna izba sejmowa, będąca reprezentacją szlachty wybraną na sejmikach ziemskich"
],
"answer_start": [
378
],
"generative_answer": [
"osobną izbą sejmową, będącą reprezentacją szlachty wybraną na sejmikach ziemskich"
]
} |
33 | Sejm Rzeczypospolitej Polskiej | Historycznie udokumentowany sejm wyznaczył Władysław I Łokietek na 26 maja 1331 w Chęcinach. Ten ogólnopolski sejm rokował do 14 czerwca tycząc wojny znanej z bitwy pod Płowcami. Wydarzenie to odnotowane jest przez wielu historyków, począwszy od Jana Długosza. W roku 1493 król Jan I Olbracht zwołał sejm walny, czyli zjazd ogólnokrajowy, na którym wyłoniła się izba poselska – osobna izba sejmowa, będąca reprezentacją szlachty wybraną na sejmikach ziemskich. W okresie I Rzeczypospolitej Sejm był przedstawicielem wyłącznie stanu szlacheckiego. Ta formuła była jednym z najważniejszych przywilejów szlacheckich. | Czy za czasów istnienia I Rzeczypospolitej w Sejm mogły być zaangażowane jedynie osoby o statusie szlachty? | False | {
"text": [
"W okresie I Rzeczypospolitej Sejm był przedstawicielem wyłącznie stanu szlacheckiego"
],
"answer_start": [
461
],
"generative_answer": [
"tak"
]
} |
34 | Amanda Lear | W 2006 otworzyła wystawę malarską o tytule Never Mind the Bollocks, Here's Amanda Lear w Nowym Jorku i otrzymała prestiżowy Order Sztuki i Literatury od francuskiego Ministra Kultury za swój udział w rozwoju sztuki francuskiej. Jesienią, dzięki wytwórni Dance Street wydano album With Love zawierający standardy jazzu i popu tradycyjnego z repertuaru ulubionych wokalistek Amandy. W niektórych krajach Europy wydano album na początku 2007, a w 2008 ukazała się we Włoszech jego specjalna reedycja. Lear zagrała w kilku filmach i nagrałą dubbing do francuskiej wersji filmu Łowcy smoków. W marcu 2009 Lear zadebiutowała jako aktorka teatralna w dobrze przyjętej sztuce Panique au ministère wystawianej w paryskim teatrze Porte-Saint-Martin. Latem wydała singiel „Someone Else’s Eyes”, nagrany w duecie z włoskim piosenkarzem o pseudonimie Deadstar, który następnie zremiksował Boy George. Piosenka zapowiadała kolejny studyjny album piosenkarki, zatytułowany Brief Encounters, który ukazał się w październiku dzięki niezależnej wytwórni Just Good Music for Your Ears, a już w następnym miesiącu pojawiła się następna płyta, Brand New Love Affair, zawierająca wyłącznie taneczne utwory. W tym samym roku Amanda wydała swoją nową autobiografię, Je ne suis pas celle que vous croyez..., dostępną jedynie w języku francuskim. | Jak zatytułowana była jedyna ekspozycja malarska piosenkarki? | True | {
"text": [],
"answer_start": [],
"generative_answer": []
} |
35 | Amanda Lear | W 2006 otworzyła wystawę malarską o tytule Never Mind the Bollocks, Here's Amanda Lear w Nowym Jorku i otrzymała prestiżowy Order Sztuki i Literatury od francuskiego Ministra Kultury za swój udział w rozwoju sztuki francuskiej. Jesienią, dzięki wytwórni Dance Street wydano album With Love zawierający standardy jazzu i popu tradycyjnego z repertuaru ulubionych wokalistek Amandy. W niektórych krajach Europy wydano album na początku 2007, a w 2008 ukazała się we Włoszech jego specjalna reedycja. Lear zagrała w kilku filmach i nagrałą dubbing do francuskiej wersji filmu Łowcy smoków. W marcu 2009 Lear zadebiutowała jako aktorka teatralna w dobrze przyjętej sztuce Panique au ministère wystawianej w paryskim teatrze Porte-Saint-Martin. Latem wydała singiel „Someone Else’s Eyes”, nagrany w duecie z włoskim piosenkarzem o pseudonimie Deadstar, który następnie zremiksował Boy George. Piosenka zapowiadała kolejny studyjny album piosenkarki, zatytułowany Brief Encounters, który ukazał się w październiku dzięki niezależnej wytwórni Just Good Music for Your Ears, a już w następnym miesiącu pojawiła się następna płyta, Brand New Love Affair, zawierająca wyłącznie taneczne utwory. W tym samym roku Amanda wydała swoją nową autobiografię, Je ne suis pas celle que vous croyez..., dostępną jedynie w języku francuskim. | Za co piosenkarka została wyróżniona Orderem Sztuki i Literatury? | False | {
"text": [
"za swój udział w rozwoju sztuki francuskiej"
],
"answer_start": [
183
],
"generative_answer": [
"za swój udział w rozwoju sztuki francuskiej"
]
} |
36 | Amanda Lear | W 2006 otworzyła wystawę malarską o tytule Never Mind the Bollocks, Here's Amanda Lear w Nowym Jorku i otrzymała prestiżowy Order Sztuki i Literatury od francuskiego Ministra Kultury za swój udział w rozwoju sztuki francuskiej. Jesienią, dzięki wytwórni Dance Street wydano album With Love zawierający standardy jazzu i popu tradycyjnego z repertuaru ulubionych wokalistek Amandy. W niektórych krajach Europy wydano album na początku 2007, a w 2008 ukazała się we Włoszech jego specjalna reedycja. Lear zagrała w kilku filmach i nagrałą dubbing do francuskiej wersji filmu Łowcy smoków. W marcu 2009 Lear zadebiutowała jako aktorka teatralna w dobrze przyjętej sztuce Panique au ministère wystawianej w paryskim teatrze Porte-Saint-Martin. Latem wydała singiel „Someone Else’s Eyes”, nagrany w duecie z włoskim piosenkarzem o pseudonimie Deadstar, który następnie zremiksował Boy George. Piosenka zapowiadała kolejny studyjny album piosenkarki, zatytułowany Brief Encounters, który ukazał się w październiku dzięki niezależnej wytwórni Just Good Music for Your Ears, a już w następnym miesiącu pojawiła się następna płyta, Brand New Love Affair, zawierająca wyłącznie taneczne utwory. W tym samym roku Amanda wydała swoją nową autobiografię, Je ne suis pas celle que vous croyez..., dostępną jedynie w języku francuskim. | Co znalazło się na krążku With Love? | False | {
"text": [
"standardy jazzu i popu tradycyjnego z repertuaru ulubionych wokalistek Amandy"
],
"answer_start": [
302
],
"generative_answer": [
"standardy jazzu i popu tradycyjnego z repertuaru ulubionych wokalistek Amandy"
]
} |
37 | Amanda Lear | W 2006 otworzyła wystawę malarską o tytule Never Mind the Bollocks, Here's Amanda Lear w Nowym Jorku i otrzymała prestiżowy Order Sztuki i Literatury od francuskiego Ministra Kultury za swój udział w rozwoju sztuki francuskiej. Jesienią, dzięki wytwórni Dance Street wydano album With Love zawierający standardy jazzu i popu tradycyjnego z repertuaru ulubionych wokalistek Amandy. W niektórych krajach Europy wydano album na początku 2007, a w 2008 ukazała się we Włoszech jego specjalna reedycja. Lear zagrała w kilku filmach i nagrałą dubbing do francuskiej wersji filmu Łowcy smoków. W marcu 2009 Lear zadebiutowała jako aktorka teatralna w dobrze przyjętej sztuce Panique au ministère wystawianej w paryskim teatrze Porte-Saint-Martin. Latem wydała singiel „Someone Else’s Eyes”, nagrany w duecie z włoskim piosenkarzem o pseudonimie Deadstar, który następnie zremiksował Boy George. Piosenka zapowiadała kolejny studyjny album piosenkarki, zatytułowany Brief Encounters, który ukazał się w październiku dzięki niezależnej wytwórni Just Good Music for Your Ears, a już w następnym miesiącu pojawiła się następna płyta, Brand New Love Affair, zawierająca wyłącznie taneczne utwory. W tym samym roku Amanda wydała swoją nową autobiografię, Je ne suis pas celle que vous croyez..., dostępną jedynie w języku francuskim. | Czy Lear wystąpiła w jakiejś realizacji filmowej? | False | {
"text": [
"Lear zagrała w kilku filmach"
],
"answer_start": [
498
],
"generative_answer": [
"tak"
]
} |
38 | Amanda Lear | W 2006 otworzyła wystawę malarską o tytule Never Mind the Bollocks, Here's Amanda Lear w Nowym Jorku i otrzymała prestiżowy Order Sztuki i Literatury od francuskiego Ministra Kultury za swój udział w rozwoju sztuki francuskiej. Jesienią, dzięki wytwórni Dance Street wydano album With Love zawierający standardy jazzu i popu tradycyjnego z repertuaru ulubionych wokalistek Amandy. W niektórych krajach Europy wydano album na początku 2007, a w 2008 ukazała się we Włoszech jego specjalna reedycja. Lear zagrała w kilku filmach i nagrałą dubbing do francuskiej wersji filmu Łowcy smoków. W marcu 2009 Lear zadebiutowała jako aktorka teatralna w dobrze przyjętej sztuce Panique au ministère wystawianej w paryskim teatrze Porte-Saint-Martin. Latem wydała singiel „Someone Else’s Eyes”, nagrany w duecie z włoskim piosenkarzem o pseudonimie Deadstar, który następnie zremiksował Boy George. Piosenka zapowiadała kolejny studyjny album piosenkarki, zatytułowany Brief Encounters, który ukazał się w październiku dzięki niezależnej wytwórni Just Good Music for Your Ears, a już w następnym miesiącu pojawiła się następna płyta, Brand New Love Affair, zawierająca wyłącznie taneczne utwory. W tym samym roku Amanda wydała swoją nową autobiografię, Je ne suis pas celle que vous croyez..., dostępną jedynie w języku francuskim. | W jakim przedstawieniu piosenkarka zagrała w 2009 roku? | False | {
"text": [
"Panique au ministère"
],
"answer_start": [
668
],
"generative_answer": [
"Panique au ministère"
]
} |
39 | Amanda Lear | W kolejnych latach Amanda nagrała kilka dyskotekowych singli dla różnych wytwórni, między innymi „Assassino” i „No Credit Card”, które jednak nie podbiły list przebojów. Z kolei jej działalność w telewizji cieszyła się dużą popularnością we Włoszech, gdzie aktualnie prowadziła program W le donne. W 1984 wydana została jej pierwsza książka, autobiografia My Life with Dalí, skupiająca się na jej relacji ze słynnym malarzem. W 1986 Lear zaczęła pracować w Stanach Zjednoczonych nad nową płytą, Secret Passion, stanowiącą mieszankę muzyki tanecznej i rocka, zawierającą między innymi cover piosenki „Wild Thing” grupy The Troggs. Płyta miała być nie tylko powrotem Amandy Lear na szczyty list przebojów w Europie, ale także próbą podbicia Wielkiej Brytanii, USA, Kanady i Australii. Plany pokrzyżował jednak wypadek samochodowy, któremu Amanda uległa tuż przed promocją płyty. Musiała spędzić wiele miesięcy w szpitalu i nie była w stanie promować albumu, który ostatecznie nie sprzedał się dobrze po żadnej stronie Atlantyku. Będąc w szpitalu, artystka zaczęła pisać powieść zatytułowaną L'Immortelle. Była to surrealistyczna historia opisująca cierpienia kobiety nieśmiertelnej i wiecznie młodej, która stopniowo traciła swoich przyjaciół i nie mogła zatrzymać upływu czasu. | Czy utwór "Wild Thing" jest jej autorskim kawałkiem? | False | {
"text": [
"zawierającą między innymi cover piosenki „Wild Thing” grupy The Troggs"
],
"answer_start": [
558
],
"generative_answer": [
"nie"
]
} |
40 | Amanda Lear | W kolejnych latach Amanda nagrała kilka dyskotekowych singli dla różnych wytwórni, między innymi „Assassino” i „No Credit Card”, które jednak nie podbiły list przebojów. Z kolei jej działalność w telewizji cieszyła się dużą popularnością we Włoszech, gdzie aktualnie prowadziła program W le donne. W 1984 wydana została jej pierwsza książka, autobiografia My Life with Dalí, skupiająca się na jej relacji ze słynnym malarzem. W 1986 Lear zaczęła pracować w Stanach Zjednoczonych nad nową płytą, Secret Passion, stanowiącą mieszankę muzyki tanecznej i rocka, zawierającą między innymi cover piosenki „Wild Thing” grupy The Troggs. Płyta miała być nie tylko powrotem Amandy Lear na szczyty list przebojów w Europie, ale także próbą podbicia Wielkiej Brytanii, USA, Kanady i Australii. Plany pokrzyżował jednak wypadek samochodowy, któremu Amanda uległa tuż przed promocją płyty. Musiała spędzić wiele miesięcy w szpitalu i nie była w stanie promować albumu, który ostatecznie nie sprzedał się dobrze po żadnej stronie Atlantyku. Będąc w szpitalu, artystka zaczęła pisać powieść zatytułowaną L'Immortelle. Była to surrealistyczna historia opisująca cierpienia kobiety nieśmiertelnej i wiecznie młodej, która stopniowo traciła swoich przyjaciół i nie mogła zatrzymać upływu czasu. | Co przeszkodziło jej w promocji albumu Secret Passion? | False | {
"text": [
"wypadek samochodowy"
],
"answer_start": [
808
],
"generative_answer": [
"wypadek samochodowy"
]
} |
41 | Amanda Lear | W kolejnych latach Amanda nagrała kilka dyskotekowych singli dla różnych wytwórni, między innymi „Assassino” i „No Credit Card”, które jednak nie podbiły list przebojów. Z kolei jej działalność w telewizji cieszyła się dużą popularnością we Włoszech, gdzie aktualnie prowadziła program W le donne. W 1984 wydana została jej pierwsza książka, autobiografia My Life with Dalí, skupiająca się na jej relacji ze słynnym malarzem. W 1986 Lear zaczęła pracować w Stanach Zjednoczonych nad nową płytą, Secret Passion, stanowiącą mieszankę muzyki tanecznej i rocka, zawierającą między innymi cover piosenki „Wild Thing” grupy The Troggs. Płyta miała być nie tylko powrotem Amandy Lear na szczyty list przebojów w Europie, ale także próbą podbicia Wielkiej Brytanii, USA, Kanady i Australii. Plany pokrzyżował jednak wypadek samochodowy, któremu Amanda uległa tuż przed promocją płyty. Musiała spędzić wiele miesięcy w szpitalu i nie była w stanie promować albumu, który ostatecznie nie sprzedał się dobrze po żadnej stronie Atlantyku. Będąc w szpitalu, artystka zaczęła pisać powieść zatytułowaną L'Immortelle. Była to surrealistyczna historia opisująca cierpienia kobiety nieśmiertelnej i wiecznie młodej, która stopniowo traciła swoich przyjaciół i nie mogła zatrzymać upływu czasu. | Czy mimo jej problemów album Secret Passion odniósł sukces sprzedażowy? | False | {
"text": [
"Musiała spędzić wiele miesięcy w szpitalu i nie była w stanie promować albumu, który ostatecznie nie sprzedał się dobrze po żadnej stronie Atlantyku"
],
"answer_start": [
877
],
"generative_answer": [
"nie"
]
} |
42 | Amanda Lear | W kolejnych latach Amanda nagrała kilka dyskotekowych singli dla różnych wytwórni, między innymi „Assassino” i „No Credit Card”, które jednak nie podbiły list przebojów. Z kolei jej działalność w telewizji cieszyła się dużą popularnością we Włoszech, gdzie aktualnie prowadziła program W le donne. W 1984 wydana została jej pierwsza książka, autobiografia My Life with Dalí, skupiająca się na jej relacji ze słynnym malarzem. W 1986 Lear zaczęła pracować w Stanach Zjednoczonych nad nową płytą, Secret Passion, stanowiącą mieszankę muzyki tanecznej i rocka, zawierającą między innymi cover piosenki „Wild Thing” grupy The Troggs. Płyta miała być nie tylko powrotem Amandy Lear na szczyty list przebojów w Europie, ale także próbą podbicia Wielkiej Brytanii, USA, Kanady i Australii. Plany pokrzyżował jednak wypadek samochodowy, któremu Amanda uległa tuż przed promocją płyty. Musiała spędzić wiele miesięcy w szpitalu i nie była w stanie promować albumu, który ostatecznie nie sprzedał się dobrze po żadnej stronie Atlantyku. Będąc w szpitalu, artystka zaczęła pisać powieść zatytułowaną L'Immortelle. Była to surrealistyczna historia opisująca cierpienia kobiety nieśmiertelnej i wiecznie młodej, która stopniowo traciła swoich przyjaciół i nie mogła zatrzymać upływu czasu. | O czym miała opowiadać jej książka L'Immortelle? | False | {
"text": [
"cierpienia kobiety nieśmiertelnej i wiecznie młodej, która stopniowo traciła swoich przyjaciół i nie mogła zatrzymać upływu czasu"
],
"answer_start": [
1146
],
"generative_answer": [
"cierpieniach kobiety nieśmiertelnej i wiecznie młodej, która stopniowo traciła swoich przyjaciół i nie mogła zatrzymać upływu czasu"
]
} |
43 | Amanda Lear | W kolejnych latach Amanda nagrała kilka dyskotekowych singli dla różnych wytwórni, między innymi „Assassino” i „No Credit Card”, które jednak nie podbiły list przebojów. Z kolei jej działalność w telewizji cieszyła się dużą popularnością we Włoszech, gdzie aktualnie prowadziła program W le donne. W 1984 wydana została jej pierwsza książka, autobiografia My Life with Dalí, skupiająca się na jej relacji ze słynnym malarzem. W 1986 Lear zaczęła pracować w Stanach Zjednoczonych nad nową płytą, Secret Passion, stanowiącą mieszankę muzyki tanecznej i rocka, zawierającą między innymi cover piosenki „Wild Thing” grupy The Troggs. Płyta miała być nie tylko powrotem Amandy Lear na szczyty list przebojów w Europie, ale także próbą podbicia Wielkiej Brytanii, USA, Kanady i Australii. Plany pokrzyżował jednak wypadek samochodowy, któremu Amanda uległa tuż przed promocją płyty. Musiała spędzić wiele miesięcy w szpitalu i nie była w stanie promować albumu, który ostatecznie nie sprzedał się dobrze po żadnej stronie Atlantyku. Będąc w szpitalu, artystka zaczęła pisać powieść zatytułowaną L'Immortelle. Była to surrealistyczna historia opisująca cierpienia kobiety nieśmiertelnej i wiecznie młodej, która stopniowo traciła swoich przyjaciół i nie mogła zatrzymać upływu czasu. | O czym można było przeczytać w jej autobiografii? | False | {
"text": [
"jej relacji ze słynnym malarzem"
],
"answer_start": [
393
],
"generative_answer": [
"jej relacji ze słynnym malarzem"
]
} |
44 | Henryk Jerzy Chmielewski | Szerzej znany z bardzo popularnej, ukazującej się od 1957, serii komiksów „Tytus, Romek i A’Tomek”, która rozeszła się łącznie w wielomilionowym nakładzie. Przez wiele lat pracował w czasopiśmie „Świat Młodych”, w którym publikował kolejne odcinki. W latach 1989–1990 powstały dwa dziesięciominutowe odcinki serialu animowanego pt. „Narodziny Tytusa” oraz „Edukacja”. Dwanaście lat później na podstawie scenariusza wyłonionego w drodze konkursu powstał pełnometrażowy film animowany Tytus, Romek i A’Tomek wśród złodziei marzeń. Do maja 2010 ukazało się 31 części serii komiksów „Tytus, Romek i A’Tomek” oraz książki W odwiedziny do rodziny. Napisał też autobiografię Urodziłem się w Barbakanie (1999, późniejsze wydanie miało tytuł Tarabanie w Barbakanie) oraz jej kontynuacje, Tytus zlustrowany (2007, późniejsze wydanie pod tytułem Żywot człeka zmałpionego). Jest również autorem ilustracji do książki Barbary Tylickiej Generał Ciupinek. W styczniu 2005 premierę miała gra komputerowa Tytus, Romek i A’Tomek – Armia zbuntowanych robotów. W 2009 Poczta Polska wprowadziła do obiegu znaczki pocztowe z Tytusem, Romkiem i A’Tomkiem, a także kolekcjonerską kopertę FDC. Pod koniec 2010 wydawnictwo Agora wydało słuchowisko CD na podstawie XIII księgi przygód „Tytusa, Romka i A’Tomka” – „Wyprawa na wyspy nonsensu” – z dołączoną książeczką z rysunkami Papcia Chmiela, a Poczta Polska wydała w wersji limitowanej kalendarz na rok 2011 – 4 pory uśmiechu z ilustracjami narysowanymi m.in. przez Chmielewskiego. W maju 2011 została wydana książka autorstwa Chmielewskiego pt. Witek sprytek i inne opowieści. W 2015 wydawnictwo Egmont wydało grę planszową Tytus, Romek i A’Tomek, a wydawnictwo Prószyński i spółka – komiks Elemelementarz. W latach 2009-2020 kontynuował serię Tytus, Romek i A’Tomek w postaci dziesięciu albumów historycznych. | W którym roku zadebiutował "Tytus, Romek i A'Tomek"? | False | {
"text": [
"1957"
],
"answer_start": [
53
],
"generative_answer": [
"w 1957"
]
} |
45 | Henryk Jerzy Chmielewski | Szerzej znany z bardzo popularnej, ukazującej się od 1957, serii komiksów „Tytus, Romek i A’Tomek”, która rozeszła się łącznie w wielomilionowym nakładzie. Przez wiele lat pracował w czasopiśmie „Świat Młodych”, w którym publikował kolejne odcinki. W latach 1989–1990 powstały dwa dziesięciominutowe odcinki serialu animowanego pt. „Narodziny Tytusa” oraz „Edukacja”. Dwanaście lat później na podstawie scenariusza wyłonionego w drodze konkursu powstał pełnometrażowy film animowany Tytus, Romek i A’Tomek wśród złodziei marzeń. Do maja 2010 ukazało się 31 części serii komiksów „Tytus, Romek i A’Tomek” oraz książki W odwiedziny do rodziny. Napisał też autobiografię Urodziłem się w Barbakanie (1999, późniejsze wydanie miało tytuł Tarabanie w Barbakanie) oraz jej kontynuacje, Tytus zlustrowany (2007, późniejsze wydanie pod tytułem Żywot człeka zmałpionego). Jest również autorem ilustracji do książki Barbary Tylickiej Generał Ciupinek. W styczniu 2005 premierę miała gra komputerowa Tytus, Romek i A’Tomek – Armia zbuntowanych robotów. W 2009 Poczta Polska wprowadziła do obiegu znaczki pocztowe z Tytusem, Romkiem i A’Tomkiem, a także kolekcjonerską kopertę FDC. Pod koniec 2010 wydawnictwo Agora wydało słuchowisko CD na podstawie XIII księgi przygód „Tytusa, Romka i A’Tomka” – „Wyprawa na wyspy nonsensu” – z dołączoną książeczką z rysunkami Papcia Chmiela, a Poczta Polska wydała w wersji limitowanej kalendarz na rok 2011 – 4 pory uśmiechu z ilustracjami narysowanymi m.in. przez Chmielewskiego. W maju 2011 została wydana książka autorstwa Chmielewskiego pt. Witek sprytek i inne opowieści. W 2015 wydawnictwo Egmont wydało grę planszową Tytus, Romek i A’Tomek, a wydawnictwo Prószyński i spółka – komiks Elemelementarz. W latach 2009-2020 kontynuował serię Tytus, Romek i A’Tomek w postaci dziesięciu albumów historycznych. | Jak nazywały się produkcje o bohaterach komiksów powstałe pomiędzy 1989 a 1990 rokiem? | False | {
"text": [
"„Narodziny Tytusa” oraz „Edukacja”"
],
"answer_start": [
332
],
"generative_answer": [
"\"Narodziny Tytusa\", \"Edukacja\""
]
} |
46 | Henryk Jerzy Chmielewski | Szerzej znany z bardzo popularnej, ukazującej się od 1957, serii komiksów „Tytus, Romek i A’Tomek”, która rozeszła się łącznie w wielomilionowym nakładzie. Przez wiele lat pracował w czasopiśmie „Świat Młodych”, w którym publikował kolejne odcinki. W latach 1989–1990 powstały dwa dziesięciominutowe odcinki serialu animowanego pt. „Narodziny Tytusa” oraz „Edukacja”. Dwanaście lat później na podstawie scenariusza wyłonionego w drodze konkursu powstał pełnometrażowy film animowany Tytus, Romek i A’Tomek wśród złodziei marzeń. Do maja 2010 ukazało się 31 części serii komiksów „Tytus, Romek i A’Tomek” oraz książki W odwiedziny do rodziny. Napisał też autobiografię Urodziłem się w Barbakanie (1999, późniejsze wydanie miało tytuł Tarabanie w Barbakanie) oraz jej kontynuacje, Tytus zlustrowany (2007, późniejsze wydanie pod tytułem Żywot człeka zmałpionego). Jest również autorem ilustracji do książki Barbary Tylickiej Generał Ciupinek. W styczniu 2005 premierę miała gra komputerowa Tytus, Romek i A’Tomek – Armia zbuntowanych robotów. W 2009 Poczta Polska wprowadziła do obiegu znaczki pocztowe z Tytusem, Romkiem i A’Tomkiem, a także kolekcjonerską kopertę FDC. Pod koniec 2010 wydawnictwo Agora wydało słuchowisko CD na podstawie XIII księgi przygód „Tytusa, Romka i A’Tomka” – „Wyprawa na wyspy nonsensu” – z dołączoną książeczką z rysunkami Papcia Chmiela, a Poczta Polska wydała w wersji limitowanej kalendarz na rok 2011 – 4 pory uśmiechu z ilustracjami narysowanymi m.in. przez Chmielewskiego. W maju 2011 została wydana książka autorstwa Chmielewskiego pt. Witek sprytek i inne opowieści. W 2015 wydawnictwo Egmont wydało grę planszową Tytus, Romek i A’Tomek, a wydawnictwo Prószyński i spółka – komiks Elemelementarz. W latach 2009-2020 kontynuował serię Tytus, Romek i A’Tomek w postaci dziesięciu albumów historycznych. | Ile komiksowych odsłon wydano przed majem 2010 roku? | False | {
"text": [
"31"
],
"answer_start": [
554
],
"generative_answer": [
"31"
]
} |
47 | Henryk Jerzy Chmielewski | Szerzej znany z bardzo popularnej, ukazującej się od 1957, serii komiksów „Tytus, Romek i A’Tomek”, która rozeszła się łącznie w wielomilionowym nakładzie. Przez wiele lat pracował w czasopiśmie „Świat Młodych”, w którym publikował kolejne odcinki. W latach 1989–1990 powstały dwa dziesięciominutowe odcinki serialu animowanego pt. „Narodziny Tytusa” oraz „Edukacja”. Dwanaście lat później na podstawie scenariusza wyłonionego w drodze konkursu powstał pełnometrażowy film animowany Tytus, Romek i A’Tomek wśród złodziei marzeń. Do maja 2010 ukazało się 31 części serii komiksów „Tytus, Romek i A’Tomek” oraz książki W odwiedziny do rodziny. Napisał też autobiografię Urodziłem się w Barbakanie (1999, późniejsze wydanie miało tytuł Tarabanie w Barbakanie) oraz jej kontynuacje, Tytus zlustrowany (2007, późniejsze wydanie pod tytułem Żywot człeka zmałpionego). Jest również autorem ilustracji do książki Barbary Tylickiej Generał Ciupinek. W styczniu 2005 premierę miała gra komputerowa Tytus, Romek i A’Tomek – Armia zbuntowanych robotów. W 2009 Poczta Polska wprowadziła do obiegu znaczki pocztowe z Tytusem, Romkiem i A’Tomkiem, a także kolekcjonerską kopertę FDC. Pod koniec 2010 wydawnictwo Agora wydało słuchowisko CD na podstawie XIII księgi przygód „Tytusa, Romka i A’Tomka” – „Wyprawa na wyspy nonsensu” – z dołączoną książeczką z rysunkami Papcia Chmiela, a Poczta Polska wydała w wersji limitowanej kalendarz na rok 2011 – 4 pory uśmiechu z ilustracjami narysowanymi m.in. przez Chmielewskiego. W maju 2011 została wydana książka autorstwa Chmielewskiego pt. Witek sprytek i inne opowieści. W 2015 wydawnictwo Egmont wydało grę planszową Tytus, Romek i A’Tomek, a wydawnictwo Prószyński i spółka – komiks Elemelementarz. W latach 2009-2020 kontynuował serię Tytus, Romek i A’Tomek w postaci dziesięciu albumów historycznych. | W czyjej książce pojawiły się grafiki stworzone przez Chmielewskiego? | False | {
"text": [
"Barbary Tylickiej"
],
"answer_start": [
905
],
"generative_answer": [
"Barbary Tylickiej"
]
} |
48 | Henryk Jerzy Chmielewski | Szerzej znany z bardzo popularnej, ukazującej się od 1957, serii komiksów „Tytus, Romek i A’Tomek”, która rozeszła się łącznie w wielomilionowym nakładzie. Przez wiele lat pracował w czasopiśmie „Świat Młodych”, w którym publikował kolejne odcinki. W latach 1989–1990 powstały dwa dziesięciominutowe odcinki serialu animowanego pt. „Narodziny Tytusa” oraz „Edukacja”. Dwanaście lat później na podstawie scenariusza wyłonionego w drodze konkursu powstał pełnometrażowy film animowany Tytus, Romek i A’Tomek wśród złodziei marzeń. Do maja 2010 ukazało się 31 części serii komiksów „Tytus, Romek i A’Tomek” oraz książki W odwiedziny do rodziny. Napisał też autobiografię Urodziłem się w Barbakanie (1999, późniejsze wydanie miało tytuł Tarabanie w Barbakanie) oraz jej kontynuacje, Tytus zlustrowany (2007, późniejsze wydanie pod tytułem Żywot człeka zmałpionego). Jest również autorem ilustracji do książki Barbary Tylickiej Generał Ciupinek. W styczniu 2005 premierę miała gra komputerowa Tytus, Romek i A’Tomek – Armia zbuntowanych robotów. W 2009 Poczta Polska wprowadziła do obiegu znaczki pocztowe z Tytusem, Romkiem i A’Tomkiem, a także kolekcjonerską kopertę FDC. Pod koniec 2010 wydawnictwo Agora wydało słuchowisko CD na podstawie XIII księgi przygód „Tytusa, Romka i A’Tomka” – „Wyprawa na wyspy nonsensu” – z dołączoną książeczką z rysunkami Papcia Chmiela, a Poczta Polska wydała w wersji limitowanej kalendarz na rok 2011 – 4 pory uśmiechu z ilustracjami narysowanymi m.in. przez Chmielewskiego. W maju 2011 została wydana książka autorstwa Chmielewskiego pt. Witek sprytek i inne opowieści. W 2015 wydawnictwo Egmont wydało grę planszową Tytus, Romek i A’Tomek, a wydawnictwo Prószyński i spółka – komiks Elemelementarz. W latach 2009-2020 kontynuował serię Tytus, Romek i A’Tomek w postaci dziesięciu albumów historycznych. | W jaki sposób Poczta Polska uhonorowała dokonania Chmielewskiego w 2009 roku? | False | {
"text": [
"wprowadziła do obiegu znaczki pocztowe z Tytusem, Romkiem i A’Tomkiem, a także kolekcjonerską kopertę FDC"
],
"answer_start": [
1062
],
"generative_answer": [
"wprowadziła do obiegu znaczki pocztowe z Tytusem, Romkiem i A’Tomkiem, a także kolekcjonerską kopertę FDC"
]
} |
49 | Life F190 | W Grand Prix Kanady czas Giacomellego (1:50,253) był o prawie pół minuty gorszy od czasu Ayrtona Senny. Autorem najniższej prędkości maksymalnej na torze – 216 km/h – był Bruno Giacomelli, a największej – 297 km/h – Nelson Piquet. Marellego zastąpił były dyrektor techniczny Zakspeed, Peter Wyss, chociaż zaproszony przez Giacomellego oficjalnie pełnił rolę doradcy mającego pomóc w przezwyciężeniu trudności zespołu. Giacomelli skontaktował się ze swoim byłym pracodawcą Leyton House (dla którego testował samochód w 1989 roku), by zakupić silniki Judd, Vita natomiast prowadził na ten temat rozmowy z Brabhamem i Lotusem. Podczas Grand Prix Meksyku dyrektor sportowy zespołu Sergio Barbasio ogłosił, że Life Racing Engines zakupił silniki Judd CV od Team Lotus, a projektanci pracują nad rozwojem samochodu, by dobrze umieścić silnik V8 w miejsce silnika W12. | Kto osiągnął najniższą prędkość podczas zawodów w Kanadzie? | False | {
"text": [
"Bruno Giacomelli"
],
"answer_start": [
171
],
"generative_answer": [
"Bruno Giacomelli"
]
} |
50 | Life F190 | W Grand Prix Kanady czas Giacomellego (1:50,253) był o prawie pół minuty gorszy od czasu Ayrtona Senny. Autorem najniższej prędkości maksymalnej na torze – 216 km/h – był Bruno Giacomelli, a największej – 297 km/h – Nelson Piquet. Marellego zastąpił były dyrektor techniczny Zakspeed, Peter Wyss, chociaż zaproszony przez Giacomellego oficjalnie pełnił rolę doradcy mającego pomóc w przezwyciężeniu trudności zespołu. Giacomelli skontaktował się ze swoim byłym pracodawcą Leyton House (dla którego testował samochód w 1989 roku), by zakupić silniki Judd, Vita natomiast prowadził na ten temat rozmowy z Brabhamem i Lotusem. Podczas Grand Prix Meksyku dyrektor sportowy zespołu Sergio Barbasio ogłosił, że Life Racing Engines zakupił silniki Judd CV od Team Lotus, a projektanci pracują nad rozwojem samochodu, by dobrze umieścić silnik V8 w miejsce silnika W12. | Jaka była najwyższa osiągnięta prędkość auta w historii Kanady? | True | {
"text": [],
"answer_start": [],
"generative_answer": []
} |
51 | Life F190 | W Grand Prix Kanady czas Giacomellego (1:50,253) był o prawie pół minuty gorszy od czasu Ayrtona Senny. Autorem najniższej prędkości maksymalnej na torze – 216 km/h – był Bruno Giacomelli, a największej – 297 km/h – Nelson Piquet. Marellego zastąpił były dyrektor techniczny Zakspeed, Peter Wyss, chociaż zaproszony przez Giacomellego oficjalnie pełnił rolę doradcy mającego pomóc w przezwyciężeniu trudności zespołu. Giacomelli skontaktował się ze swoim byłym pracodawcą Leyton House (dla którego testował samochód w 1989 roku), by zakupić silniki Judd, Vita natomiast prowadził na ten temat rozmowy z Brabhamem i Lotusem. Podczas Grand Prix Meksyku dyrektor sportowy zespołu Sergio Barbasio ogłosił, że Life Racing Engines zakupił silniki Judd CV od Team Lotus, a projektanci pracują nad rozwojem samochodu, by dobrze umieścić silnik V8 w miejsce silnika W12. | Kto osiągnął najwyższą prędkość auta w historii Kanady? | True | {
"text": [],
"answer_start": [],
"generative_answer": []
} |
52 | Life F190 | W Grand Prix Kanady czas Giacomellego (1:50,253) był o prawie pół minuty gorszy od czasu Ayrtona Senny. Autorem najniższej prędkości maksymalnej na torze – 216 km/h – był Bruno Giacomelli, a największej – 297 km/h – Nelson Piquet. Marellego zastąpił były dyrektor techniczny Zakspeed, Peter Wyss, chociaż zaproszony przez Giacomellego oficjalnie pełnił rolę doradcy mającego pomóc w przezwyciężeniu trudności zespołu. Giacomelli skontaktował się ze swoim byłym pracodawcą Leyton House (dla którego testował samochód w 1989 roku), by zakupić silniki Judd, Vita natomiast prowadził na ten temat rozmowy z Brabhamem i Lotusem. Podczas Grand Prix Meksyku dyrektor sportowy zespołu Sergio Barbasio ogłosił, że Life Racing Engines zakupił silniki Judd CV od Team Lotus, a projektanci pracują nad rozwojem samochodu, by dobrze umieścić silnik V8 w miejsce silnika W12. | Kto zajął miejsce Marellego? | False | {
"text": [
"Peter Wyss"
],
"answer_start": [
285
],
"generative_answer": [
"Peter Wyss"
]
} |
53 | Life F190 | W Grand Prix Kanady czas Giacomellego (1:50,253) był o prawie pół minuty gorszy od czasu Ayrtona Senny. Autorem najniższej prędkości maksymalnej na torze – 216 km/h – był Bruno Giacomelli, a największej – 297 km/h – Nelson Piquet. Marellego zastąpił były dyrektor techniczny Zakspeed, Peter Wyss, chociaż zaproszony przez Giacomellego oficjalnie pełnił rolę doradcy mającego pomóc w przezwyciężeniu trudności zespołu. Giacomelli skontaktował się ze swoim byłym pracodawcą Leyton House (dla którego testował samochód w 1989 roku), by zakupić silniki Judd, Vita natomiast prowadził na ten temat rozmowy z Brabhamem i Lotusem. Podczas Grand Prix Meksyku dyrektor sportowy zespołu Sergio Barbasio ogłosił, że Life Racing Engines zakupił silniki Judd CV od Team Lotus, a projektanci pracują nad rozwojem samochodu, by dobrze umieścić silnik V8 w miejsce silnika W12. | Dlaczego kierowca nawiązał kontakt z Leyton House? | False | {
"text": [
"by zakupić silniki Judd"
],
"answer_start": [
530
],
"generative_answer": [
"by zakupić silniki Judd"
]
} |
54 | Life F190 | Przed Grand Prix Portugalii w modelu F190 zainstalowano silnik Judd. Personel poświęcił dziesięć dni na przebudowanie samochodu, jako że należało zmodyfikować podwozie, karoserię i mocowanie silnika; po tych zmianach samochód był lżejszy o około 80 kg. Giacomelli wyjawił nadzieję, że po wymianie silnika jego samochód będzie w stanie osiągać 300 km/h. Ostatnie prace nad umiejscowieniem silnika miały miejsce na torze Autódromo do Estoril tuż przed Grand Prix Portugalii, kiedy to okazało się, że pokrywa silnika nie pasuje do jednostki Judd. Giacomelli nie zdołał nawet wyjechać z pit lane z powodu uszkodzenia układu elektrycznego. | Jaki silnik zasilał model F190 począwszy od wyścigu w Portugalii? | False | {
"text": [
"Judd"
],
"answer_start": [
63
],
"generative_answer": [
"Judd"
]
} |
55 | Life F190 | Przed Grand Prix Portugalii w modelu F190 zainstalowano silnik Judd. Personel poświęcił dziesięć dni na przebudowanie samochodu, jako że należało zmodyfikować podwozie, karoserię i mocowanie silnika; po tych zmianach samochód był lżejszy o około 80 kg. Giacomelli wyjawił nadzieję, że po wymianie silnika jego samochód będzie w stanie osiągać 300 km/h. Ostatnie prace nad umiejscowieniem silnika miały miejsce na torze Autódromo do Estoril tuż przed Grand Prix Portugalii, kiedy to okazało się, że pokrywa silnika nie pasuje do jednostki Judd. Giacomelli nie zdołał nawet wyjechać z pit lane z powodu uszkodzenia układu elektrycznego. | Ile czasu ekipa poświęciła na zamontowanie nowego silnika? | True | {
"text": [],
"answer_start": [],
"generative_answer": []
} |
56 | Life F190 | Przed Grand Prix Portugalii w modelu F190 zainstalowano silnik Judd. Personel poświęcił dziesięć dni na przebudowanie samochodu, jako że należało zmodyfikować podwozie, karoserię i mocowanie silnika; po tych zmianach samochód był lżejszy o około 80 kg. Giacomelli wyjawił nadzieję, że po wymianie silnika jego samochód będzie w stanie osiągać 300 km/h. Ostatnie prace nad umiejscowieniem silnika miały miejsce na torze Autódromo do Estoril tuż przed Grand Prix Portugalii, kiedy to okazało się, że pokrywa silnika nie pasuje do jednostki Judd. Giacomelli nie zdołał nawet wyjechać z pit lane z powodu uszkodzenia układu elektrycznego. | Ile ważył samochód po zmianie silnika? | True | {
"text": [],
"answer_start": [],
"generative_answer": []
} |
57 | Life F190 | Przed Grand Prix Portugalii w modelu F190 zainstalowano silnik Judd. Personel poświęcił dziesięć dni na przebudowanie samochodu, jako że należało zmodyfikować podwozie, karoserię i mocowanie silnika; po tych zmianach samochód był lżejszy o około 80 kg. Giacomelli wyjawił nadzieję, że po wymianie silnika jego samochód będzie w stanie osiągać 300 km/h. Ostatnie prace nad umiejscowieniem silnika miały miejsce na torze Autódromo do Estoril tuż przed Grand Prix Portugalii, kiedy to okazało się, że pokrywa silnika nie pasuje do jednostki Judd. Giacomelli nie zdołał nawet wyjechać z pit lane z powodu uszkodzenia układu elektrycznego. | Czy z nowym silnikiem samochód rozwijał 300km/h? | True | {
"text": [],
"answer_start": [],
"generative_answer": []
} |
58 | Life F190 | Przed Grand Prix Portugalii w modelu F190 zainstalowano silnik Judd. Personel poświęcił dziesięć dni na przebudowanie samochodu, jako że należało zmodyfikować podwozie, karoserię i mocowanie silnika; po tych zmianach samochód był lżejszy o około 80 kg. Giacomelli wyjawił nadzieję, że po wymianie silnika jego samochód będzie w stanie osiągać 300 km/h. Ostatnie prace nad umiejscowieniem silnika miały miejsce na torze Autódromo do Estoril tuż przed Grand Prix Portugalii, kiedy to okazało się, że pokrywa silnika nie pasuje do jednostki Judd. Giacomelli nie zdołał nawet wyjechać z pit lane z powodu uszkodzenia układu elektrycznego. | Czy Giacomelli ukończył wyścig z powodzeniem? | False | {
"text": [
"Giacomelli nie zdołał nawet wyjechać z pit lane z powodu uszkodzenia układu elektrycznego"
],
"answer_start": [
544
],
"generative_answer": [
"nie"
]
} |
59 | Paul Walker | Walker zginął w czasie, kiedy nie zakończono jeszcze zdjęć do Szybkich i wściekłych 7, w tym scen z udziałem jego postaci. Reżyser projektu wyjawił podczas konferencji prasowej, że film zostanie ukończony, jednak ze względu na żałobę jego produkcja została tymczasowo wstrzymana. W niezrealizowanych scenach z postacią Walkera zastąpiony został on przez swoich młodszych braci. Dzięki wykorzystaniu technik komputerowych i zarejestrowanych wypowiedzi Walkera postać Briana O’Connera wyglądała i brzmiała jak Walker. | Czy Walker zmarł w trakcie nagrań realizacji filmowej? | False | {
"text": [
"Walker zginął w czasie, kiedy nie zakończono jeszcze zdjęć do Szybkich i wściekłych 7"
],
"answer_start": [
0
],
"generative_answer": [
"tak"
]
} |
60 | Paul Walker | Walker zginął w czasie, kiedy nie zakończono jeszcze zdjęć do Szybkich i wściekłych 7, w tym scen z udziałem jego postaci. Reżyser projektu wyjawił podczas konferencji prasowej, że film zostanie ukończony, jednak ze względu na żałobę jego produkcja została tymczasowo wstrzymana. W niezrealizowanych scenach z postacią Walkera zastąpiony został on przez swoich młodszych braci. Dzięki wykorzystaniu technik komputerowych i zarejestrowanych wypowiedzi Walkera postać Briana O’Connera wyglądała i brzmiała jak Walker. | Kto zastąpił Walkera w filmie? | False | {
"text": [
"braci"
],
"answer_start": [
371
],
"generative_answer": [
"bracia"
]
} |
61 | Paul Walker | Walker zginął w czasie, kiedy nie zakończono jeszcze zdjęć do Szybkich i wściekłych 7, w tym scen z udziałem jego postaci. Reżyser projektu wyjawił podczas konferencji prasowej, że film zostanie ukończony, jednak ze względu na żałobę jego produkcja została tymczasowo wstrzymana. W niezrealizowanych scenach z postacią Walkera zastąpiony został on przez swoich młodszych braci. Dzięki wykorzystaniu technik komputerowych i zarejestrowanych wypowiedzi Walkera postać Briana O’Connera wyglądała i brzmiała jak Walker. | W jaki sposób uzyskano wiarygodną kopię postaci Walkera po jego śmierci? | False | {
"text": [
"Dzięki wykorzystaniu technik komputerowych i zarejestrowanych wypowiedzi Walkera"
],
"answer_start": [
378
],
"generative_answer": [
"Dzięki wykorzystaniu technik komputerowych i zarejestrowanych wypowiedzi Walkera"
]
} |
62 | Paul Walker | Walker zginął w czasie, kiedy nie zakończono jeszcze zdjęć do Szybkich i wściekłych 7, w tym scen z udziałem jego postaci. Reżyser projektu wyjawił podczas konferencji prasowej, że film zostanie ukończony, jednak ze względu na żałobę jego produkcja została tymczasowo wstrzymana. W niezrealizowanych scenach z postacią Walkera zastąpiony został on przez swoich młodszych braci. Dzięki wykorzystaniu technik komputerowych i zarejestrowanych wypowiedzi Walkera postać Briana O’Connera wyglądała i brzmiała jak Walker. | Dlaczego wstrzymano zdjęcia na planie filmowym? | False | {
"text": [
"ze względu na żałobę"
],
"answer_start": [
213
],
"generative_answer": [
"ze względu na żałobę"
]
} |
63 | Paul Walker | Walker zginął w czasie, kiedy nie zakończono jeszcze zdjęć do Szybkich i wściekłych 7, w tym scen z udziałem jego postaci. Reżyser projektu wyjawił podczas konferencji prasowej, że film zostanie ukończony, jednak ze względu na żałobę jego produkcja została tymczasowo wstrzymana. W niezrealizowanych scenach z postacią Walkera zastąpiony został on przez swoich młodszych braci. Dzięki wykorzystaniu technik komputerowych i zarejestrowanych wypowiedzi Walkera postać Briana O’Connera wyglądała i brzmiała jak Walker. | Czy Walker pojawił się w jakiejkolwiek scenie produkcji? | True | {
"text": [],
"answer_start": [],
"generative_answer": []
} |
64 | Paul Walker | 30 listopada 2013 roku Walker brał udział w aukcji charytatywnej założonej przez niego organizacji Reach Out Worldwide, prowadzącej zbiórkę pieniędzy na rzecz ofiar tajfunu Haiyan. Około godziny 15.30 (00.30 czasu polskiego) wraz z Rogerem Rodasem, będącym jego doradcą finansowym i współzałożycielem organizacji, wybrał się na przejażdżkę Porsche Carrerą GT, stanowiącym główną atrakcję aukcji. Kierujący samochodem Rodas, wskutek nadmiernej prędkości, stracił panowanie nad maszyną, która uderzyła w latarnię i w drzewo, a następnie stanęła w płomieniach. Obaj zginęli. Po przeprowadzonej sekcji zwłok aktora okazało się, że Paul Walker zmarł na skutek urazów i poparzeń odniesionych w wypadku – poinformował koroner z Los Angeles. Przyczyną śmierci jest wynik połączonych efektów traumatycznych i termicznych obrażeń ciała.. | Udziałowcem jakiej organizacji był Roger Rodas? | False | {
"text": [
"Reach Out Worldwide"
],
"answer_start": [
99
],
"generative_answer": [
"Reach Out Worldwide"
]
} |
65 | Paul Walker | 30 listopada 2013 roku Walker brał udział w aukcji charytatywnej założonej przez niego organizacji Reach Out Worldwide, prowadzącej zbiórkę pieniędzy na rzecz ofiar tajfunu Haiyan. Około godziny 15.30 (00.30 czasu polskiego) wraz z Rogerem Rodasem, będącym jego doradcą finansowym i współzałożycielem organizacji, wybrał się na przejażdżkę Porsche Carrerą GT, stanowiącym główną atrakcję aukcji. Kierujący samochodem Rodas, wskutek nadmiernej prędkości, stracił panowanie nad maszyną, która uderzyła w latarnię i w drzewo, a następnie stanęła w płomieniach. Obaj zginęli. Po przeprowadzonej sekcji zwłok aktora okazało się, że Paul Walker zmarł na skutek urazów i poparzeń odniesionych w wypadku – poinformował koroner z Los Angeles. Przyczyną śmierci jest wynik połączonych efektów traumatycznych i termicznych obrażeń ciała.. | Jakie były konsekwencje wypadku dla biorących w nim udział Walkera i Rodasa? | False | {
"text": [
"zginęli"
],
"answer_start": [
563
],
"generative_answer": [
"zginęli"
]
} |
66 | Paul Walker | 30 listopada 2013 roku Walker brał udział w aukcji charytatywnej założonej przez niego organizacji Reach Out Worldwide, prowadzącej zbiórkę pieniędzy na rzecz ofiar tajfunu Haiyan. Około godziny 15.30 (00.30 czasu polskiego) wraz z Rogerem Rodasem, będącym jego doradcą finansowym i współzałożycielem organizacji, wybrał się na przejażdżkę Porsche Carrerą GT, stanowiącym główną atrakcję aukcji. Kierujący samochodem Rodas, wskutek nadmiernej prędkości, stracił panowanie nad maszyną, która uderzyła w latarnię i w drzewo, a następnie stanęła w płomieniach. Obaj zginęli. Po przeprowadzonej sekcji zwłok aktora okazało się, że Paul Walker zmarł na skutek urazów i poparzeń odniesionych w wypadku – poinformował koroner z Los Angeles. Przyczyną śmierci jest wynik połączonych efektów traumatycznych i termicznych obrażeń ciała.. | Z powodu jakich obrażeń, według policji z Los Angeles, zginął Paul Walker? | True | {
"text": [],
"answer_start": [],
"generative_answer": []
} |
67 | Paul Walker | 30 listopada 2013 roku Walker brał udział w aukcji charytatywnej założonej przez niego organizacji Reach Out Worldwide, prowadzącej zbiórkę pieniędzy na rzecz ofiar tajfunu Haiyan. Około godziny 15.30 (00.30 czasu polskiego) wraz z Rogerem Rodasem, będącym jego doradcą finansowym i współzałożycielem organizacji, wybrał się na przejażdżkę Porsche Carrerą GT, stanowiącym główną atrakcję aukcji. Kierujący samochodem Rodas, wskutek nadmiernej prędkości, stracił panowanie nad maszyną, która uderzyła w latarnię i w drzewo, a następnie stanęła w płomieniach. Obaj zginęli. Po przeprowadzonej sekcji zwłok aktora okazało się, że Paul Walker zmarł na skutek urazów i poparzeń odniesionych w wypadku – poinformował koroner z Los Angeles. Przyczyną śmierci jest wynik połączonych efektów traumatycznych i termicznych obrażeń ciała.. | Jakie auto prowadził Rodas, gdy doszło do tragicznego zdarzenia drogowego? | False | {
"text": [
"Porsche Carrerą GT"
],
"answer_start": [
340
],
"generative_answer": [
"Porsche Carrera GT"
]
} |
68 | Paul Walker | 30 listopada 2013 roku Walker brał udział w aukcji charytatywnej założonej przez niego organizacji Reach Out Worldwide, prowadzącej zbiórkę pieniędzy na rzecz ofiar tajfunu Haiyan. Około godziny 15.30 (00.30 czasu polskiego) wraz z Rogerem Rodasem, będącym jego doradcą finansowym i współzałożycielem organizacji, wybrał się na przejażdżkę Porsche Carrerą GT, stanowiącym główną atrakcję aukcji. Kierujący samochodem Rodas, wskutek nadmiernej prędkości, stracił panowanie nad maszyną, która uderzyła w latarnię i w drzewo, a następnie stanęła w płomieniach. Obaj zginęli. Po przeprowadzonej sekcji zwłok aktora okazało się, że Paul Walker zmarł na skutek urazów i poparzeń odniesionych w wypadku – poinformował koroner z Los Angeles. Przyczyną śmierci jest wynik połączonych efektów traumatycznych i termicznych obrażeń ciała.. | Jaka była przyczyna wypadku, w którym uczestniczyli Walker i Rodas? | False | {
"text": [
"nadmiernej prędkości"
],
"answer_start": [
432
],
"generative_answer": [
"nadmierna prędkość"
]
} |
69 | Żubrówka (wódka) | Od 1928 trunek powstawał w zakładach Polmos Białystok, skąd w 1936 przeniesiono produkcję do Brześcia. W wyniku przeprowadzonej po II wojnie światowej reorganizacji gospodarki produkcję ponownie przeniesiono do Białegostoku. W 1991 zakład sprywatyzowano. Od 2005 wchodzi w skład koncernu CEDC. W czerwcu 2013 CEDC została kupiona przez Russian Standard Corporation, należącą do rosyjskiego multimilionera Rustama Tariko, poprzez spółkę zależną – Roust Trading Limited. W lutym 2022 firmę odkupiła Grupa Maspex i tym samym ponownie przeszła w polskie ręce. | Czy przed rokiem 1928 produkowano alkohol? | True | {
"text": [],
"answer_start": [],
"generative_answer": []
} |
70 | Żubrówka (wódka) | Od 1928 trunek powstawał w zakładach Polmos Białystok, skąd w 1936 przeniesiono produkcję do Brześcia. W wyniku przeprowadzonej po II wojnie światowej reorganizacji gospodarki produkcję ponownie przeniesiono do Białegostoku. W 1991 zakład sprywatyzowano. Od 2005 wchodzi w skład koncernu CEDC. W czerwcu 2013 CEDC została kupiona przez Russian Standard Corporation, należącą do rosyjskiego multimilionera Rustama Tariko, poprzez spółkę zależną – Roust Trading Limited. W lutym 2022 firmę odkupiła Grupa Maspex i tym samym ponownie przeszła w polskie ręce. | Gdzie umiejscowiono zakłady produkcyjne w 1936 roku? | False | {
"text": [
"Brześcia"
],
"answer_start": [
93
],
"generative_answer": [
"w Brześciu"
]
} |
71 | Żubrówka (wódka) | Od 1928 trunek powstawał w zakładach Polmos Białystok, skąd w 1936 przeniesiono produkcję do Brześcia. W wyniku przeprowadzonej po II wojnie światowej reorganizacji gospodarki produkcję ponownie przeniesiono do Białegostoku. W 1991 zakład sprywatyzowano. Od 2005 wchodzi w skład koncernu CEDC. W czerwcu 2013 CEDC została kupiona przez Russian Standard Corporation, należącą do rosyjskiego multimilionera Rustama Tariko, poprzez spółkę zależną – Roust Trading Limited. W lutym 2022 firmę odkupiła Grupa Maspex i tym samym ponownie przeszła w polskie ręce. | Dlaczego zakłady umieszczono po raz kolejny w Białymstoku? | False | {
"text": [
"W wyniku przeprowadzonej po II wojnie światowej reorganizacji gospodarki"
],
"answer_start": [
103
],
"generative_answer": [
"W wyniku przeprowadzonej po II wojnie światowej reorganizacji gospodarki"
]
} |
72 | Żubrówka (wódka) | Od 1928 trunek powstawał w zakładach Polmos Białystok, skąd w 1936 przeniesiono produkcję do Brześcia. W wyniku przeprowadzonej po II wojnie światowej reorganizacji gospodarki produkcję ponownie przeniesiono do Białegostoku. W 1991 zakład sprywatyzowano. Od 2005 wchodzi w skład koncernu CEDC. W czerwcu 2013 CEDC została kupiona przez Russian Standard Corporation, należącą do rosyjskiego multimilionera Rustama Tariko, poprzez spółkę zależną – Roust Trading Limited. W lutym 2022 firmę odkupiła Grupa Maspex i tym samym ponownie przeszła w polskie ręce. | Do jakiej grupy należała firma od 2005 roku? | False | {
"text": [
"CEDC"
],
"answer_start": [
288
],
"generative_answer": [
"CEDC"
]
} |
73 | Żubrówka (wódka) | Od 1928 trunek powstawał w zakładach Polmos Białystok, skąd w 1936 przeniesiono produkcję do Brześcia. W wyniku przeprowadzonej po II wojnie światowej reorganizacji gospodarki produkcję ponownie przeniesiono do Białegostoku. W 1991 zakład sprywatyzowano. Od 2005 wchodzi w skład koncernu CEDC. W czerwcu 2013 CEDC została kupiona przez Russian Standard Corporation, należącą do rosyjskiego multimilionera Rustama Tariko, poprzez spółkę zależną – Roust Trading Limited. W lutym 2022 firmę odkupiła Grupa Maspex i tym samym ponownie przeszła w polskie ręce. | Jaka spółka przejęła firmę w 2022 roku? | False | {
"text": [
"Grupa Maspex"
],
"answer_start": [
497
],
"generative_answer": [
"Grupa Maspex"
]
} |
74 | Wojny perskie | Po Termopilach Grecja Środkowa stanęła dla Persów otworem. Wiele polis, bezbronnych wobec ogromnej armii, opowiedziało się po stronie Wielkiego Króla (m.in. Teby i inne polis Beocji). Ateńczycy postanowili zrezygnować z obrony swojego miasta – ludność wraz z dobytkiem ewakuowali na wyspę Salaminę, a flotę Związku (powiększoną o posiłki i rezerwy) umieścili w cieśninie między wyspą a Attyką. Część armii greckiej rozpoczęła przygotowania do obrony na Istmie Korynckim. W obozie greckim nadal występowała rozbieżność opinii co do sposobu walki. Polis z Peloponezu chciały wycofać swoje statki dalej na południe i bronić się na Istmie. Temistokles zdawał sobie sprawę, że flota grecka tylko w całości może stawić czoła liczniejszej perskiej i rozproszenie greckich sił na morzu skończyłoby się katastrofą. Groził swoim sprzymierzeńcom, że jeśli odpłyną spod Salaminy, Ateńczycy pożeglują na swoich statkach do Italii, by tam założyć nowe polis, pozostawiając resztę Grecji na łaskę Persów. | Dokąd przemieszczono mieszkańców Aten? | False | {
"text": [
"na wyspę Salaminę"
],
"answer_start": [
280
],
"generative_answer": [
"na wyspę Salaminę"
]
} |
75 | Wojny perskie | Po Termopilach Grecja Środkowa stanęła dla Persów otworem. Wiele polis, bezbronnych wobec ogromnej armii, opowiedziało się po stronie Wielkiego Króla (m.in. Teby i inne polis Beocji). Ateńczycy postanowili zrezygnować z obrony swojego miasta – ludność wraz z dobytkiem ewakuowali na wyspę Salaminę, a flotę Związku (powiększoną o posiłki i rezerwy) umieścili w cieśninie między wyspą a Attyką. Część armii greckiej rozpoczęła przygotowania do obrony na Istmie Korynckim. W obozie greckim nadal występowała rozbieżność opinii co do sposobu walki. Polis z Peloponezu chciały wycofać swoje statki dalej na południe i bronić się na Istmie. Temistokles zdawał sobie sprawę, że flota grecka tylko w całości może stawić czoła liczniejszej perskiej i rozproszenie greckich sił na morzu skończyłoby się katastrofą. Groził swoim sprzymierzeńcom, że jeśli odpłyną spod Salaminy, Ateńczycy pożeglują na swoich statkach do Italii, by tam założyć nowe polis, pozostawiając resztę Grecji na łaskę Persów. | Gdzie znalazła się flota Związku? | False | {
"text": [
"w cieśninie między wyspą a Attyką"
],
"answer_start": [
359
],
"generative_answer": [
"w cieśninie między wyspą a Attyką"
]
} |
76 | Wojny perskie | Po Termopilach Grecja Środkowa stanęła dla Persów otworem. Wiele polis, bezbronnych wobec ogromnej armii, opowiedziało się po stronie Wielkiego Króla (m.in. Teby i inne polis Beocji). Ateńczycy postanowili zrezygnować z obrony swojego miasta – ludność wraz z dobytkiem ewakuowali na wyspę Salaminę, a flotę Związku (powiększoną o posiłki i rezerwy) umieścili w cieśninie między wyspą a Attyką. Część armii greckiej rozpoczęła przygotowania do obrony na Istmie Korynckim. W obozie greckim nadal występowała rozbieżność opinii co do sposobu walki. Polis z Peloponezu chciały wycofać swoje statki dalej na południe i bronić się na Istmie. Temistokles zdawał sobie sprawę, że flota grecka tylko w całości może stawić czoła liczniejszej perskiej i rozproszenie greckich sił na morzu skończyłoby się katastrofą. Groził swoim sprzymierzeńcom, że jeśli odpłyną spod Salaminy, Ateńczycy pożeglują na swoich statkach do Italii, by tam założyć nowe polis, pozostawiając resztę Grecji na łaskę Persów. | Za jaką strategią walki optowały miasta z Peleponezu? | False | {
"text": [
"chciały wycofać swoje statki dalej na południe i bronić się na Istmie"
],
"answer_start": [
565
],
"generative_answer": [
"chciały wycofać swoje statki dalej na południe i bronić się na Istmie"
]
} |
77 | Przemysław Płacheta | Reprezentował Polskę w klasach wiekowych U-18, U-19, U-20 i U-21. Pierwszy nietowarzyski mecz międzynarodowy, w którym wystąpił Płacheta był rozegrany 23 marca 2017 w ramach eliminacji do Mistrzostw Europy U-19 w Piłce Nożnej 2017 przeciwko reprezentacji Turcji U-19. Rozegrał jeden mecz na Mistrzostwach Europy U-21 w Piłce Nożnej 2019. 9 listopada 2020 został dodatkowo powołany do „seniorskiej” reprezentacji Polski w miejsce Damiana Kądziora. 11 listopada 2020 zadebiutował w reprezentacji Polski w towarzyskim meczu z reprezentacją Ukrainy. | Kiedy zawodnik po raz pierwszy stanął na murawie? | True | {
"text": [],
"answer_start": [],
"generative_answer": []
} |
78 | Przemysław Płacheta | Reprezentował Polskę w klasach wiekowych U-18, U-19, U-20 i U-21. Pierwszy nietowarzyski mecz międzynarodowy, w którym wystąpił Płacheta był rozegrany 23 marca 2017 w ramach eliminacji do Mistrzostw Europy U-19 w Piłce Nożnej 2017 przeciwko reprezentacji Turcji U-19. Rozegrał jeden mecz na Mistrzostwach Europy U-21 w Piłce Nożnej 2019. 9 listopada 2020 został dodatkowo powołany do „seniorskiej” reprezentacji Polski w miejsce Damiana Kądziora. 11 listopada 2020 zadebiutował w reprezentacji Polski w towarzyskim meczu z reprezentacją Ukrainy. | Z reprezentacją jakiego kraju zawodnik zagrał mecz 23 marca 2017 roku? | False | {
"text": [
"Turcji"
],
"answer_start": [
255
],
"generative_answer": [
"Turcji"
]
} |
79 | Przemysław Płacheta | Reprezentował Polskę w klasach wiekowych U-18, U-19, U-20 i U-21. Pierwszy nietowarzyski mecz międzynarodowy, w którym wystąpił Płacheta był rozegrany 23 marca 2017 w ramach eliminacji do Mistrzostw Europy U-19 w Piłce Nożnej 2017 przeciwko reprezentacji Turcji U-19. Rozegrał jeden mecz na Mistrzostwach Europy U-21 w Piłce Nożnej 2019. 9 listopada 2020 został dodatkowo powołany do „seniorskiej” reprezentacji Polski w miejsce Damiana Kądziora. 11 listopada 2020 zadebiutował w reprezentacji Polski w towarzyskim meczu z reprezentacją Ukrainy. | W ilu spotkaniach mistrzostw z 2019 roku pojawił się piłkarz? | False | {
"text": [
"jeden"
],
"answer_start": [
277
],
"generative_answer": [
"w jednym"
]
} |
80 | Przemysław Płacheta | Reprezentował Polskę w klasach wiekowych U-18, U-19, U-20 i U-21. Pierwszy nietowarzyski mecz międzynarodowy, w którym wystąpił Płacheta był rozegrany 23 marca 2017 w ramach eliminacji do Mistrzostw Europy U-19 w Piłce Nożnej 2017 przeciwko reprezentacji Turcji U-19. Rozegrał jeden mecz na Mistrzostwach Europy U-21 w Piłce Nożnej 2019. 9 listopada 2020 został dodatkowo powołany do „seniorskiej” reprezentacji Polski w miejsce Damiana Kądziora. 11 listopada 2020 zadebiutował w reprezentacji Polski w towarzyskim meczu z reprezentacją Ukrainy. | Kogo piłkarz zastąpił w "seniorskiej" reprezentacji? | False | {
"text": [
"Damiana Kądziora"
],
"answer_start": [
429
],
"generative_answer": [
"Damiana Kądziora"
]
} |
81 | Przemysław Płacheta | Reprezentował Polskę w klasach wiekowych U-18, U-19, U-20 i U-21. Pierwszy nietowarzyski mecz międzynarodowy, w którym wystąpił Płacheta był rozegrany 23 marca 2017 w ramach eliminacji do Mistrzostw Europy U-19 w Piłce Nożnej 2017 przeciwko reprezentacji Turcji U-19. Rozegrał jeden mecz na Mistrzostwach Europy U-21 w Piłce Nożnej 2019. 9 listopada 2020 został dodatkowo powołany do „seniorskiej” reprezentacji Polski w miejsce Damiana Kądziora. 11 listopada 2020 zadebiutował w reprezentacji Polski w towarzyskim meczu z reprezentacją Ukrainy. | Kiedy piłkarz po raz pierwszy zagrał na spotkaniu polskiej reprezentacji? | False | {
"text": [
"11 listopada 2020"
],
"answer_start": [
447
],
"generative_answer": [
"11 listopada 2020"
]
} |
82 | Przemysław Płacheta | W styczniu 2015 został zawodnikiem seniorskiej drużyny Polonii Warszawa, przestał być zawodnikiem tego klubu 26 sierpnia 2015, kiedy to został sprzedany do młodzieżowej drużyny RB Leipzig. 1 lipca 2017 został zawodnikiem Sonnenhof Großaspach. 10 stycznia 2018 dołączył do Pogoni Siedlce. W tej drużynie zagrał w 11 meczach I ligi, w których strzelił 2 gole. 5 lipca 2018 dołączył do Podbeskidzia Bielsko-Biała. 1 lipca 2019 przeszedł do Śląska Wrocław. W zespole Śląska zagrał w 35 meczach, w których strzelił 8 goli i zaliczył 5 asyst. 22 lipca 2020 został sprzedany do Norwich City F.C. za ok. 2,5 miliona euro. 19 września 2020 zdobył swojego pierwszego gola dla tej drużyny. | Z jakiego powodu zakończył współpracę z Polonią Warszawa? | False | {
"text": [
"został sprzedany do młodzieżowej drużyny RB Leipzig"
],
"answer_start": [
136
],
"generative_answer": [
"został sprzedany do młodzieżowej drużyny RB Leipzig"
]
} |
83 | Przemysław Płacheta | W styczniu 2015 został zawodnikiem seniorskiej drużyny Polonii Warszawa, przestał być zawodnikiem tego klubu 26 sierpnia 2015, kiedy to został sprzedany do młodzieżowej drużyny RB Leipzig. 1 lipca 2017 został zawodnikiem Sonnenhof Großaspach. 10 stycznia 2018 dołączył do Pogoni Siedlce. W tej drużynie zagrał w 11 meczach I ligi, w których strzelił 2 gole. 5 lipca 2018 dołączył do Podbeskidzia Bielsko-Biała. 1 lipca 2019 przeszedł do Śląska Wrocław. W zespole Śląska zagrał w 35 meczach, w których strzelił 8 goli i zaliczył 5 asyst. 22 lipca 2020 został sprzedany do Norwich City F.C. za ok. 2,5 miliona euro. 19 września 2020 zdobył swojego pierwszego gola dla tej drużyny. | Do jakiego zespołu dołączył w 2017 roku? | False | {
"text": [
"Sonnenhof Großaspach"
],
"answer_start": [
221
],
"generative_answer": [
"Sonnenhof Großaspach"
]
} |
84 | Przemysław Płacheta | W styczniu 2015 został zawodnikiem seniorskiej drużyny Polonii Warszawa, przestał być zawodnikiem tego klubu 26 sierpnia 2015, kiedy to został sprzedany do młodzieżowej drużyny RB Leipzig. 1 lipca 2017 został zawodnikiem Sonnenhof Großaspach. 10 stycznia 2018 dołączył do Pogoni Siedlce. W tej drużynie zagrał w 11 meczach I ligi, w których strzelił 2 gole. 5 lipca 2018 dołączył do Podbeskidzia Bielsko-Biała. 1 lipca 2019 przeszedł do Śląska Wrocław. W zespole Śląska zagrał w 35 meczach, w których strzelił 8 goli i zaliczył 5 asyst. 22 lipca 2020 został sprzedany do Norwich City F.C. za ok. 2,5 miliona euro. 19 września 2020 zdobył swojego pierwszego gola dla tej drużyny. | Czy udało mu się zdobyć jakieś punkty, kiedy grał dla Pogoni Siedlce? | False | {
"text": [
"W tej drużynie zagrał w 11 meczach I ligi, w których strzelił 2 gole"
],
"answer_start": [
288
],
"generative_answer": [
"tak"
]
} |
85 | Przemysław Płacheta | W styczniu 2015 został zawodnikiem seniorskiej drużyny Polonii Warszawa, przestał być zawodnikiem tego klubu 26 sierpnia 2015, kiedy to został sprzedany do młodzieżowej drużyny RB Leipzig. 1 lipca 2017 został zawodnikiem Sonnenhof Großaspach. 10 stycznia 2018 dołączył do Pogoni Siedlce. W tej drużynie zagrał w 11 meczach I ligi, w których strzelił 2 gole. 5 lipca 2018 dołączył do Podbeskidzia Bielsko-Biała. 1 lipca 2019 przeszedł do Śląska Wrocław. W zespole Śląska zagrał w 35 meczach, w których strzelił 8 goli i zaliczył 5 asyst. 22 lipca 2020 został sprzedany do Norwich City F.C. za ok. 2,5 miliona euro. 19 września 2020 zdobył swojego pierwszego gola dla tej drużyny. | Kiedy udało mu się strzelić pierwszą bramkę dla Śląska Wrocław? | True | {
"text": [],
"answer_start": [],
"generative_answer": []
} |
86 | Przemysław Płacheta | W styczniu 2015 został zawodnikiem seniorskiej drużyny Polonii Warszawa, przestał być zawodnikiem tego klubu 26 sierpnia 2015, kiedy to został sprzedany do młodzieżowej drużyny RB Leipzig. 1 lipca 2017 został zawodnikiem Sonnenhof Großaspach. 10 stycznia 2018 dołączył do Pogoni Siedlce. W tej drużynie zagrał w 11 meczach I ligi, w których strzelił 2 gole. 5 lipca 2018 dołączył do Podbeskidzia Bielsko-Biała. 1 lipca 2019 przeszedł do Śląska Wrocław. W zespole Śląska zagrał w 35 meczach, w których strzelił 8 goli i zaliczył 5 asyst. 22 lipca 2020 został sprzedany do Norwich City F.C. za ok. 2,5 miliona euro. 19 września 2020 zdobył swojego pierwszego gola dla tej drużyny. | Jaką kwotę zapłacił za Przemysława Płachetę zespół Norwich City FC? | False | {
"text": [
"ok. 2,5 miliona euro"
],
"answer_start": [
592
],
"generative_answer": [
"ok. 2,5 miliona euro"
]
} |
87 | Hr. Ms. Flores | Hr. Ms. „Flores” został wcielony do Koninklijke Marine 25 marca 1926 roku. Pierwszym dowódcą jednostki został mianowany kmdr por. Adriaan Frederik Herman Dalhuisen. 15 czerwca „Flores” wraz z bliźniaczą „Soembą” wyruszyły z Den Helder w stronę Holenderskich Indii Wschodnich, docierając via Sewilla, Tunis, Port Said, Aden i Kolombo do Sabangu, który osiągnęły 10 sierpnia. Osiem dni później kanonierka przepłynęła do Tanjung Priok, w następnie przeszła do Surabai. 21 września okręt wyszedł w składzie eskadry na ćwiczenia na wodach Małych Wysp Sundajskich, po zakończeniu których zawinął 20 października do Makasaru. 27 października „Flores” weszła na mieliznę, z której udało się jej zejść nazajutrz przy pomocy pancernika obrony wybrzeża „De Zeven Provinciën” oraz stawiacza min „Krakatau” i o własnych siłach dotrzeć do Surabai. | Kiedy jednostkę włączono do Koninklijke Marine? | False | {
"text": [
"25 marca 1926"
],
"answer_start": [
55
],
"generative_answer": [
"25 marca 1926"
]
} |
88 | Hr. Ms. Flores | Hr. Ms. „Flores” został wcielony do Koninklijke Marine 25 marca 1926 roku. Pierwszym dowódcą jednostki został mianowany kmdr por. Adriaan Frederik Herman Dalhuisen. 15 czerwca „Flores” wraz z bliźniaczą „Soembą” wyruszyły z Den Helder w stronę Holenderskich Indii Wschodnich, docierając via Sewilla, Tunis, Port Said, Aden i Kolombo do Sabangu, który osiągnęły 10 sierpnia. Osiem dni później kanonierka przepłynęła do Tanjung Priok, w następnie przeszła do Surabai. 21 września okręt wyszedł w składzie eskadry na ćwiczenia na wodach Małych Wysp Sundajskich, po zakończeniu których zawinął 20 października do Makasaru. 27 października „Flores” weszła na mieliznę, z której udało się jej zejść nazajutrz przy pomocy pancernika obrony wybrzeża „De Zeven Provinciën” oraz stawiacza min „Krakatau” i o własnych siłach dotrzeć do Surabai. | Kto został wybrany na dowódcę "Flores" 15 czerwca? | True | {
"text": [],
"answer_start": [],
"generative_answer": []
} |
89 | Hr. Ms. Flores | Hr. Ms. „Flores” został wcielony do Koninklijke Marine 25 marca 1926 roku. Pierwszym dowódcą jednostki został mianowany kmdr por. Adriaan Frederik Herman Dalhuisen. 15 czerwca „Flores” wraz z bliźniaczą „Soembą” wyruszyły z Den Helder w stronę Holenderskich Indii Wschodnich, docierając via Sewilla, Tunis, Port Said, Aden i Kolombo do Sabangu, który osiągnęły 10 sierpnia. Osiem dni później kanonierka przepłynęła do Tanjung Priok, w następnie przeszła do Surabai. 21 września okręt wyszedł w składzie eskadry na ćwiczenia na wodach Małych Wysp Sundajskich, po zakończeniu których zawinął 20 października do Makasaru. 27 października „Flores” weszła na mieliznę, z której udało się jej zejść nazajutrz przy pomocy pancernika obrony wybrzeża „De Zeven Provinciën” oraz stawiacza min „Krakatau” i o własnych siłach dotrzeć do Surabai. | Skąd wypłynęły jednostki 15 czerwca? | False | {
"text": [
"z Den Helder"
],
"answer_start": [
222
],
"generative_answer": [
"z Den Helder"
]
} |
90 | Hr. Ms. Flores | Hr. Ms. „Flores” został wcielony do Koninklijke Marine 25 marca 1926 roku. Pierwszym dowódcą jednostki został mianowany kmdr por. Adriaan Frederik Herman Dalhuisen. 15 czerwca „Flores” wraz z bliźniaczą „Soembą” wyruszyły z Den Helder w stronę Holenderskich Indii Wschodnich, docierając via Sewilla, Tunis, Port Said, Aden i Kolombo do Sabangu, który osiągnęły 10 sierpnia. Osiem dni później kanonierka przepłynęła do Tanjung Priok, w następnie przeszła do Surabai. 21 września okręt wyszedł w składzie eskadry na ćwiczenia na wodach Małych Wysp Sundajskich, po zakończeniu których zawinął 20 października do Makasaru. 27 października „Flores” weszła na mieliznę, z której udało się jej zejść nazajutrz przy pomocy pancernika obrony wybrzeża „De Zeven Provinciën” oraz stawiacza min „Krakatau” i o własnych siłach dotrzeć do Surabai. | Gdzie jednostka zatonęła 21 września? | True | {
"text": [],
"answer_start": [],
"generative_answer": []
} |
91 | Hr. Ms. Flores | Hr. Ms. „Flores” został wcielony do Koninklijke Marine 25 marca 1926 roku. Pierwszym dowódcą jednostki został mianowany kmdr por. Adriaan Frederik Herman Dalhuisen. 15 czerwca „Flores” wraz z bliźniaczą „Soembą” wyruszyły z Den Helder w stronę Holenderskich Indii Wschodnich, docierając via Sewilla, Tunis, Port Said, Aden i Kolombo do Sabangu, który osiągnęły 10 sierpnia. Osiem dni później kanonierka przepłynęła do Tanjung Priok, w następnie przeszła do Surabai. 21 września okręt wyszedł w składzie eskadry na ćwiczenia na wodach Małych Wysp Sundajskich, po zakończeniu których zawinął 20 października do Makasaru. 27 października „Flores” weszła na mieliznę, z której udało się jej zejść nazajutrz przy pomocy pancernika obrony wybrzeża „De Zeven Provinciën” oraz stawiacza min „Krakatau” i o własnych siłach dotrzeć do Surabai. | Dokąd trafił okręt 20 paźdzernika? | False | {
"text": [
"do Makasaru"
],
"answer_start": [
606
],
"generative_answer": [
"do Makasaru"
]
} |
92 | Hr. Ms. Flores | W styczniu 1944 roku obie bliźniacze holenderskie kanonierki weszły w skład zespołu wsparcia operacji lądowania pod Anzio. W dniach 21–22 stycznia „Flores” i „Soemba” wspierały ogniem artylerii siły desantowe, operując w ramach brytyjskiej grupy Peter Force. Między 27 a 30 stycznia okręt przeszedł krótki remont w Aleksandrii, powracając po nim do Zatoki Neapolitańskiej. 4, 6, 7 i 8 lutego jednostka prowadziła ostrzał wyznaczonych celów w rejonie Gaety, Formii i Giano Vetusto. 10 lutego „Flores” została wycofana ze strefy działań wojennych ze względu na znaczne zużycie luf armat głównego kalibru (które miały żywotność określoną na 200 wystrzałów, a każda z nich oddała po 600 strzałów), udając się na Maltę. Stamtąd 25 lutego „Flores” wraz z „Soembą” udały się na remont do Wielkiej Brytanii, osiągając Devonport 13 marca. 16 marca obie kanonierki były wizytowane w Portsmouth przez naczelne dowództwo floty holenderskiej, a 22 marca na ich pokładach gościła królowa Wilhelmina. Po oficjalnych wizytach rozpoczął się remont okrętu, podczas którego wymieniono m.in. działa kalibru 149 mm nr 7 na starsze (nr 6), pochodzące z wycofanego ze służby krążownika „Sumatra”. 2 maja komendę nad okrętem objął kmdr ppor. Gerard Koudijs, a 23 maja zakończył się remont kanonierki, która przeszła do Devonport. | Gdzie wysłano okręt po zakończeniu prac remontowych w Aleksandrii? | False | {
"text": [
"do Zatoki Neapolitańskiej"
],
"answer_start": [
346
],
"generative_answer": [
"do Zatoki Neapolitańskiej"
]
} |
93 | Hr. Ms. Flores | W styczniu 1944 roku obie bliźniacze holenderskie kanonierki weszły w skład zespołu wsparcia operacji lądowania pod Anzio. W dniach 21–22 stycznia „Flores” i „Soemba” wspierały ogniem artylerii siły desantowe, operując w ramach brytyjskiej grupy Peter Force. Między 27 a 30 stycznia okręt przeszedł krótki remont w Aleksandrii, powracając po nim do Zatoki Neapolitańskiej. 4, 6, 7 i 8 lutego jednostka prowadziła ostrzał wyznaczonych celów w rejonie Gaety, Formii i Giano Vetusto. 10 lutego „Flores” została wycofana ze strefy działań wojennych ze względu na znaczne zużycie luf armat głównego kalibru (które miały żywotność określoną na 200 wystrzałów, a każda z nich oddała po 600 strzałów), udając się na Maltę. Stamtąd 25 lutego „Flores” wraz z „Soembą” udały się na remont do Wielkiej Brytanii, osiągając Devonport 13 marca. 16 marca obie kanonierki były wizytowane w Portsmouth przez naczelne dowództwo floty holenderskiej, a 22 marca na ich pokładach gościła królowa Wilhelmina. Po oficjalnych wizytach rozpoczął się remont okrętu, podczas którego wymieniono m.in. działa kalibru 149 mm nr 7 na starsze (nr 6), pochodzące z wycofanego ze służby krążownika „Sumatra”. 2 maja komendę nad okrętem objął kmdr ppor. Gerard Koudijs, a 23 maja zakończył się remont kanonierki, która przeszła do Devonport. | Dlaczego 10 lutego 1944 roku wycofano ją ze strefy działań wojennych? | False | {
"text": [
"ze względu na znaczne zużycie luf armat głównego kalibru"
],
"answer_start": [
545
],
"generative_answer": [
"ze względu na znaczne zużycie luf armat głównego kalibru"
]
} |
94 | Hr. Ms. Flores | W styczniu 1944 roku obie bliźniacze holenderskie kanonierki weszły w skład zespołu wsparcia operacji lądowania pod Anzio. W dniach 21–22 stycznia „Flores” i „Soemba” wspierały ogniem artylerii siły desantowe, operując w ramach brytyjskiej grupy Peter Force. Między 27 a 30 stycznia okręt przeszedł krótki remont w Aleksandrii, powracając po nim do Zatoki Neapolitańskiej. 4, 6, 7 i 8 lutego jednostka prowadziła ostrzał wyznaczonych celów w rejonie Gaety, Formii i Giano Vetusto. 10 lutego „Flores” została wycofana ze strefy działań wojennych ze względu na znaczne zużycie luf armat głównego kalibru (które miały żywotność określoną na 200 wystrzałów, a każda z nich oddała po 600 strzałów), udając się na Maltę. Stamtąd 25 lutego „Flores” wraz z „Soembą” udały się na remont do Wielkiej Brytanii, osiągając Devonport 13 marca. 16 marca obie kanonierki były wizytowane w Portsmouth przez naczelne dowództwo floty holenderskiej, a 22 marca na ich pokładach gościła królowa Wilhelmina. Po oficjalnych wizytach rozpoczął się remont okrętu, podczas którego wymieniono m.in. działa kalibru 149 mm nr 7 na starsze (nr 6), pochodzące z wycofanego ze służby krążownika „Sumatra”. 2 maja komendę nad okrętem objął kmdr ppor. Gerard Koudijs, a 23 maja zakończył się remont kanonierki, która przeszła do Devonport. | Skąd wzięto działa, którymi zastąpiono działa kalibru 149 mm nr 7? | False | {
"text": [
"z wycofanego ze służby krążownika „Sumatra”"
],
"answer_start": [
1129
],
"generative_answer": [
"z wycofanego ze służby krążownika „Sumatra”"
]
} |
95 | Hr. Ms. Flores | W styczniu 1944 roku obie bliźniacze holenderskie kanonierki weszły w skład zespołu wsparcia operacji lądowania pod Anzio. W dniach 21–22 stycznia „Flores” i „Soemba” wspierały ogniem artylerii siły desantowe, operując w ramach brytyjskiej grupy Peter Force. Między 27 a 30 stycznia okręt przeszedł krótki remont w Aleksandrii, powracając po nim do Zatoki Neapolitańskiej. 4, 6, 7 i 8 lutego jednostka prowadziła ostrzał wyznaczonych celów w rejonie Gaety, Formii i Giano Vetusto. 10 lutego „Flores” została wycofana ze strefy działań wojennych ze względu na znaczne zużycie luf armat głównego kalibru (które miały żywotność określoną na 200 wystrzałów, a każda z nich oddała po 600 strzałów), udając się na Maltę. Stamtąd 25 lutego „Flores” wraz z „Soembą” udały się na remont do Wielkiej Brytanii, osiągając Devonport 13 marca. 16 marca obie kanonierki były wizytowane w Portsmouth przez naczelne dowództwo floty holenderskiej, a 22 marca na ich pokładach gościła królowa Wilhelmina. Po oficjalnych wizytach rozpoczął się remont okrętu, podczas którego wymieniono m.in. działa kalibru 149 mm nr 7 na starsze (nr 6), pochodzące z wycofanego ze służby krążownika „Sumatra”. 2 maja komendę nad okrętem objął kmdr ppor. Gerard Koudijs, a 23 maja zakończył się remont kanonierki, która przeszła do Devonport. | Czym zajmowała się ta kanonierka zanim została wycofana ze strefy działań wojennych 10 lutego 1944 roku? | False | {
"text": [
"prowadziła ostrzał wyznaczonych celów"
],
"answer_start": [
402
],
"generative_answer": [
"prowadziła ostrzał wyznaczonych celów"
]
} |
96 | Hr. Ms. Flores | W styczniu 1944 roku obie bliźniacze holenderskie kanonierki weszły w skład zespołu wsparcia operacji lądowania pod Anzio. W dniach 21–22 stycznia „Flores” i „Soemba” wspierały ogniem artylerii siły desantowe, operując w ramach brytyjskiej grupy Peter Force. Między 27 a 30 stycznia okręt przeszedł krótki remont w Aleksandrii, powracając po nim do Zatoki Neapolitańskiej. 4, 6, 7 i 8 lutego jednostka prowadziła ostrzał wyznaczonych celów w rejonie Gaety, Formii i Giano Vetusto. 10 lutego „Flores” została wycofana ze strefy działań wojennych ze względu na znaczne zużycie luf armat głównego kalibru (które miały żywotność określoną na 200 wystrzałów, a każda z nich oddała po 600 strzałów), udając się na Maltę. Stamtąd 25 lutego „Flores” wraz z „Soembą” udały się na remont do Wielkiej Brytanii, osiągając Devonport 13 marca. 16 marca obie kanonierki były wizytowane w Portsmouth przez naczelne dowództwo floty holenderskiej, a 22 marca na ich pokładach gościła królowa Wilhelmina. Po oficjalnych wizytach rozpoczął się remont okrętu, podczas którego wymieniono m.in. działa kalibru 149 mm nr 7 na starsze (nr 6), pochodzące z wycofanego ze służby krążownika „Sumatra”. 2 maja komendę nad okrętem objął kmdr ppor. Gerard Koudijs, a 23 maja zakończył się remont kanonierki, która przeszła do Devonport. | Jakie działa zostały wymienione podczas jej ostatniego remontu? | True | {
"text": [],
"answer_start": [],
"generative_answer": []
} |
97 | Juan Carlos I (2008) | „Juan Carlos I” stał się największym okrętem w dziejach marynarki hiszpańskiej i największym zbudowanym w Hiszpanii. Zastąpił w służbie dwa stare okręty desantowe „Hernán Cortés” (L41) i „Pizarro” (L42) amerykańskiego typu Newport. Początkowo wspierał działania lotnicze jedynego hiszpańskiego lekkiego lotniskowca „Principe de Asturias”, a po jego wycofaniu ze służby w 2013 roku, przejął część obowiązków lotniskowca. Podkreśla się jednak, że traktowanie okrętu jako pełnowartościowego lekkiego lotniskowca jest utrudnione z uwagi na rozwijaną zbyt małą prędkość. Projekt „Juana Carlosa I” został jednak uznany za udany okręt uniwersalny i oparto na nim następnie dwa okręty desantowe typu Canberra („Canberrra” i „Adelaide”) dla Królewskiej Marynarki Australijskiej, a w 2016 roku rozpoczęto budowę także „Anadolu” dla Tureckiej Marynarki Wojennej. Hiszpania zamierzała początkowo zbudować drugi okręt tego typu, lecz plany te zarzucono w 2014 roku z powodów oszczędności. | Dlaczego „Juan Carlos I” nie powinien być określany mianem pełnowartościowego lekkiego lotniskowca? | False | {
"text": [
"z uwagi na rozwijaną zbyt małą prędkość"
],
"answer_start": [
525
],
"generative_answer": [
"z uwagi na rozwijaną zbyt małą prędkość"
]
} |
98 | Juan Carlos I (2008) | „Juan Carlos I” stał się największym okrętem w dziejach marynarki hiszpańskiej i największym zbudowanym w Hiszpanii. Zastąpił w służbie dwa stare okręty desantowe „Hernán Cortés” (L41) i „Pizarro” (L42) amerykańskiego typu Newport. Początkowo wspierał działania lotnicze jedynego hiszpańskiego lekkiego lotniskowca „Principe de Asturias”, a po jego wycofaniu ze służby w 2013 roku, przejął część obowiązków lotniskowca. Podkreśla się jednak, że traktowanie okrętu jako pełnowartościowego lekkiego lotniskowca jest utrudnione z uwagi na rozwijaną zbyt małą prędkość. Projekt „Juana Carlosa I” został jednak uznany za udany okręt uniwersalny i oparto na nim następnie dwa okręty desantowe typu Canberra („Canberrra” i „Adelaide”) dla Królewskiej Marynarki Australijskiej, a w 2016 roku rozpoczęto budowę także „Anadolu” dla Tureckiej Marynarki Wojennej. Hiszpania zamierzała początkowo zbudować drugi okręt tego typu, lecz plany te zarzucono w 2014 roku z powodów oszczędności. | Dlaczego nie rozpoczęto prac nad kolejnym okrętem tego typu? | False | {
"text": [
"z powodów oszczędności"
],
"answer_start": [
952
],
"generative_answer": [
"z powodów oszczędności"
]
} |
99 | Juan Carlos I (2008) | „Juan Carlos I” stał się największym okrętem w dziejach marynarki hiszpańskiej i największym zbudowanym w Hiszpanii. Zastąpił w służbie dwa stare okręty desantowe „Hernán Cortés” (L41) i „Pizarro” (L42) amerykańskiego typu Newport. Początkowo wspierał działania lotnicze jedynego hiszpańskiego lekkiego lotniskowca „Principe de Asturias”, a po jego wycofaniu ze służby w 2013 roku, przejął część obowiązków lotniskowca. Podkreśla się jednak, że traktowanie okrętu jako pełnowartościowego lekkiego lotniskowca jest utrudnione z uwagi na rozwijaną zbyt małą prędkość. Projekt „Juana Carlosa I” został jednak uznany za udany okręt uniwersalny i oparto na nim następnie dwa okręty desantowe typu Canberra („Canberrra” i „Adelaide”) dla Królewskiej Marynarki Australijskiej, a w 2016 roku rozpoczęto budowę także „Anadolu” dla Tureckiej Marynarki Wojennej. Hiszpania zamierzała początkowo zbudować drugi okręt tego typu, lecz plany te zarzucono w 2014 roku z powodów oszczędności. | Jak nazywały się okręty desantowe, których obowiązki przejął? | False | {
"text": [
"„Hernán Cortés” (L41) i „Pizarro” (L42)"
],
"answer_start": [
163
],
"generative_answer": [
"„Hernán Cortés” (L41) i „Pizarro” (L42)"
]
} |
100 | Juan Carlos I (2008) | „Juan Carlos I” stał się największym okrętem w dziejach marynarki hiszpańskiej i największym zbudowanym w Hiszpanii. Zastąpił w służbie dwa stare okręty desantowe „Hernán Cortés” (L41) i „Pizarro” (L42) amerykańskiego typu Newport. Początkowo wspierał działania lotnicze jedynego hiszpańskiego lekkiego lotniskowca „Principe de Asturias”, a po jego wycofaniu ze służby w 2013 roku, przejął część obowiązków lotniskowca. Podkreśla się jednak, że traktowanie okrętu jako pełnowartościowego lekkiego lotniskowca jest utrudnione z uwagi na rozwijaną zbyt małą prędkość. Projekt „Juana Carlosa I” został jednak uznany za udany okręt uniwersalny i oparto na nim następnie dwa okręty desantowe typu Canberra („Canberrra” i „Adelaide”) dla Królewskiej Marynarki Australijskiej, a w 2016 roku rozpoczęto budowę także „Anadolu” dla Tureckiej Marynarki Wojennej. Hiszpania zamierzała początkowo zbudować drugi okręt tego typu, lecz plany te zarzucono w 2014 roku z powodów oszczędności. | Kiedy lotniskowiec „Principe de Asturias” zakończył swoją służbę? | False | {
"text": [
"w 2013 roku"
],
"answer_start": [
369
],
"generative_answer": [
"w 2013 roku"
]
} |
End of preview. Expand
in Dataset Viewer.
Orignal dataset is https://huggingface.co/datasets/clarin-pl/poquad
As orignal dataset is mainly for SQuADv1 type of models, this copy also unlocks access to SQuADv2 type of features in poquad like empty questions.
- Downloads last month
- 85
Size of downloaded dataset files:
16.4 MB
Size of the auto-converted Parquet files:
16.4 MB
Number of rows:
63,678
Models trained or fine-tuned on mzasada/poquad_v2