| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 18,0026,001,จิตตวรรคที่ ๓ | |
| 18,0026,002,๒๔. เรื่องพระเมฆิยเถระ | |
| 18,0026,003,พระบรมศาสดา ทรงปรารภพระเมฆิยะผู้มีอายุ ในกาลนั้นพระผู้ | |
| 18,0026,004,เป็นเจ้ากำลังเป็นพุทธอุปัฏฐาก วันหนึ่งได้ไปเห็นอัมพวันเป็นที่รัมณีย- | |
| 18,0026,005,สถาน จึงทูลลาพระศาสดาเพื่อจะไปบำเพ็ญเพียรอยู่ในที่นั้น พระองค์ | |
| 18,0026,006,ทรงผัดให้รอก่อน ต่อเมื่อได้ภิกษุอื่นเป็นอุปักฐากแล้ว จึงค่อยไป | |
| 18,0026,007,ต่อภายหลัง พระเมฆิยะไม่ฟังทูลตัดพ้อโดยประการต่าง ๆว่า พระองค์ | |
| 18,0026,008,เสร็จกิจแล้ว ข้าพเจ้าองค์ยังมีกิจที่จะต้องทำอยู่ จะเอาอย่างพระองค์ | |
| 18,0026,009,ไม่ได้ ครั้นไปอยู่ที่นั้นแล้ว ถูกอกุศลกระหนาบ อยู่ไม่ได้ กลับ | |
| 18,0026,010,มาเฝ้าทูลความนั้นแด่พระศาสดา พระองค์จึงตรัสพระคาถานี้ | |
| 18,0026,011,<B>ผนฺทนํ จปลํ จิตฺตํ</B> ผู้มีปัญญา ย่อมทำจิตที่ดิ้นรน | |
| 18,0026,012,<B>ทุรกฺขํ ทุนฺนิวารยํ</B> กวัดแกว่ง ที่เขารักษาได้โดยยาก | |
| 18,0026,013,"<B>อุชุํ กโรติ เมธาวี,</B> ห้ามได้โดยยากให้ตรงได้" | |
| 18,0026,014,"<B>อุสุกาโรว เตชนํ,</B> เหมือนช่างศรทำลูกสรให้ตรงฉะนั้น" | |
| 18,0026,015,"<B>วาริโชว ถเล ขิตฺโต,</B> จิต ( ที่ยินดีแล้วในกามคุณ ) นี้" | |
| 18,0026,016,"<B>โอกโมกตอุพฺภโต,</B> อันเขายกขึ้นจากอาลัย คือกามคุณ" | |
| 18,0026,017,"<B>ปริผนฺทติทํ จิตฺตํ,</B> เพื่อจะให้ละวัฏฏะเป็นที่ตั้งแห่งมาร" | |
| 18,0026,018,<B>มารเธยฺยํ ปหาตเว.</B> ย่อมดิ้นรน เหมือนปลาที่เขาจับ | |
| 18,0026,019,ขึ้นแล้วจากที่อยู่คือน้ำ โยนขึ้นไป | |
| 18,0026,020,แล้วบนบกดิ้นอยู่ ฉะนั้น. | |