| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 14,0010,001,ปัจฉิมวัย มีระยะพ้น ๕๐ ปีออกไปจนตลอดอายุ. ส่วนประเพณี | |
| 14,0010,002,กำหนดอภิลักขิตกาลเป็นผู้ใหญ่ ในเมื่ออายุครบ ๓๐ ปีแล้ว และ | |
| 14,0010,003,เป็นผู้เฒ่าในเมื่ออายุครบ ๖๐ ปีแล้ว เป็นฐานะเครื่องกำหนดวัยได้ | |
| 14,0010,004,เหมือนกัน ใกล้ไปข้างกำหนดอันท่านจัดไว้. กำหนดโดยนัยหลัง | |
| 14,0010,005,มีโหราศาสตร์เป็นมูล ต่างเรื่องจากคาถานี้ จักไม่อธิบาย แต่ก็น่า | |
| 14,0010,006,ประหลาดว่าความแปรแห่งสังขารอนุโลมคติแห่งดินฟ้า. | |
| 14,0010,007,ความแปรแห่งสังขารผ่านวัยทั้ง ๓ นั้น เปรียบด้วยเดินข้าม | |
| 14,0010,008,สะพานสูงขึ้น ๆ แล้วราบ แล้วต่ำลง ๆ แต่คงผ่านไปไม่ได้ตลอด | |
| 14,0010,009,ทั้งนั้น ย่อมดับเสียในระหว่างเป็นอันมาก เพราะกำลังแห่งความเป็น | |
| 14,0010,010,อยู่อันธรรมดาแต่งมา กล่าวคืออายุ ย่อมไม่เสมอกัน ดุจกำลังเกิด | |
| 14,0010,011,แต่การปั่นแห่งลูกข่าง ยังเนื่องด้วยปัจจัยภายนอกดันสนับสนุนหรือ | |
| 14,0010,012,ตัดรอนอีก. ในอีกทางอันเป็นอย่างสุขุม ย่อมกำหนดเห็นความแปร | |
| 14,0010,013,แห่งสังขารในชั่วขณะหนึ่ง ๆ คือ ไม่คงที่อยู่นาน เพียงในระยะกาล | |
| 14,0010,014,นิดเดียวก็แปรแล้ว ได้ในคาถามาในวิสุทธิมรรคว่า :- | |
| 14,0010,015,<B>ชีวิตํ อตฺตภาโว จ สุขทุกฺขา จ เกวลา | |
| 14,0010,016,เอกจิตฺตสมา ยุตฺตา ลหุโส วตฺตเต ขโณ.</B><SUP>๑</SUP> | |
| 14,0010,017,ชีวิต อัตภาพ และสุขทุกข์ ทั้งมวล ประกอบกัน เป็น | |
| 14,0010,018,ธรรมเสมอด้วยจิตดวงเดียว ขณะย่อมเป็นไปพลัน. | |
| 14,0010,019,ความแปรเร็วอย่างนี้ ย่อมกำหนดเห็นชัดในนามกาย จิต | |