File size: 3,260 Bytes
c5b6280 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 |
Book,Page,LineNumber,Text
14,0010,001,ปัจฉิมวัย มีระยะพ้น ๕๐ ปีออกไปจนตลอดอายุ. ส่วนประเพณี
14,0010,002,กำหนดอภิลักขิตกาลเป็นผู้ใหญ่ ในเมื่ออายุครบ ๓๐ ปีแล้ว และ
14,0010,003,เป็นผู้เฒ่าในเมื่ออายุครบ ๖๐ ปีแล้ว เป็นฐานะเครื่องกำหนดวัยได้
14,0010,004,เหมือนกัน ใกล้ไปข้างกำหนดอันท่านจัดไว้. กำหนดโดยนัยหลัง
14,0010,005,มีโหราศาสตร์เป็นมูล ต่างเรื่องจากคาถานี้ จักไม่อธิบาย แต่ก็น่า
14,0010,006,ประหลาดว่าความแปรแห่งสังขารอนุโลมคติแห่งดินฟ้า.
14,0010,007,ความแปรแห่งสังขารผ่านวัยทั้ง ๓ นั้น เปรียบด้วยเดินข้าม
14,0010,008,สะพานสูงขึ้น ๆ แล้วราบ แล้วต่ำลง ๆ แต่คงผ่านไปไม่ได้ตลอด
14,0010,009,ทั้งนั้น ย่อมดับเสียในระหว่างเป็นอันมาก เพราะกำลังแห่งความเป็น
14,0010,010,อยู่อันธรรมดาแต่งมา กล่าวคืออายุ ย่อมไม่เสมอกัน ดุจกำลังเกิด
14,0010,011,แต่การปั่นแห่งลูกข่าง ยังเนื่องด้วยปัจจัยภายนอกดันสนับสนุนหรือ
14,0010,012,ตัดรอนอีก. ในอีกทางอันเป็นอย่างสุขุม ย่อมกำหนดเห็นความแปร
14,0010,013,แห่งสังขารในชั่วขณะหนึ่ง ๆ คือ ไม่คงที่อยู่นาน เพียงในระยะกาล
14,0010,014,นิดเดียวก็แปรแล้ว ได้ในคาถามาในวิสุทธิมรรคว่า :-
14,0010,015,<B>ชีวิตํ อตฺตภาโว จ สุขทุกฺขา จ เกวลา
14,0010,016,เอกจิตฺตสมา ยุตฺตา ลหุโส วตฺตเต ขโณ.</B><SUP>๑</SUP>
14,0010,017,ชีวิต อัตภาพ และสุขทุกข์ ทั้งมวล ประกอบกัน เป็น
14,0010,018,ธรรมเสมอด้วยจิตดวงเดียว ขณะย่อมเป็นไปพลัน.
14,0010,019,ความแปรเร็วอย่างนี้ ย่อมกำหนดเห็นชัดในนามกาย จิต
|