File size: 3,346 Bytes
c5b6280 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 |
Book,Page,LineNumber,Text
50,0006,001,ผู้ใดรู้เท่า ผู้นั้นก็เป็นบัณฑิต เพราะฉะนั้น จึงไม่เป็นอันว่าพระองค์
50,0006,002,ทรงล่อให้ติด.
50,0006,003,ส. ป.
50,0006,004,ถ. เพราะเหตุไร คนพาลจึงต้องหมกอยู่ในโลก ? ต่างจาก
50,0006,005,บัณฑิตอย่างไร ?
50,0006,006,ต. เพราะว่าในโลกคือชุมนุมมนุษย์ ทั้งถิ่นที่สำนัก ย่อม
50,0006,007,ประกอบด้วยสิ่งอันให้โทษโดยส่วนเดียว เปรียบด้วยยาพิษก็มี สิ่งอัน
50,0006,008,ให้โทษในเมื่อเกินพอดี เปรียบด้วยของมึนเมาก็มี สิ่งอันเป็นอุปการะ
50,0006,009,เปรียบด้วยอาหารและเภสัชอันสบายก็ดี แต่ใช้ในทางผิดอาจให้โทษ
50,0006,010,ก็ได้. คนพาล ผู้ไร้พิจารณ์ ไม่หยั่งเห็นโทษโดยถ่องแท้ ย่อม
50,0006,011,เพลิดเพลินติดในสิ่งอันให้โทษ ย่อมละเลิงตนเกินพอดีในสิ่งอันอาจ
50,0006,012,ให้โทษ ย่อมติดในส่งเป็นอุปการะ ชื่อว่าหมกอยู่ในโลก ถอนตน
50,0006,013,ไม่ออก. ได้รับผลต่างจากบัณฑิต คือย่อมได้เสวยทุกข์บ้าง สุขบ้าง
50,0006,014,อันสิ่งนั้น ๆ พึงอำนวย แม้สุขก็เป็นเพียงสามิส คือมีเหยื่อเจือด้วย
50,0006,015,ของล่อใจ เป็นเหตุแห่งความคิดดุจเหยื่อคือมังสะอันเบ็ดเกี่ยวไว้ เป็น
50,0006,016,ผู้อันจะพึงจูงไปตามปรารถนา. ต่างจากบัณฑิต เพราบัณฑิตย่อม
50,0006,017,พิจารณาเห็นความจริงแห่งสิ่งนั้น ๆ แล้ว ไม่ข้องไม่พัวพันในสิ่งอัน
50,0006,018,ล่อใจ อันใคร ๆ ไม่อาจยั่วให้ติดด้วยประการใดประการหนึ่ง ย่อม
50,0006,019,เป็นอิสระด้วยตน เช่นนี้ย่อมได้สุขเป็นนิรามิส คือหาเหยื่อมิได้ เป็น
50,0006,020,สุขสุขุมเกิดภายใน.
50,0006,021,ส. ป.
|