File size: 2,882 Bytes
c5b6280 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 |
Book,Page,LineNumber,Text
33,0012,001,กัณฑ์ที่ ๔ ปาราชิก
33,0012,002,<B>สิกขาบทที่ ๑ เสพเมถุน.</B>
33,0012,003,ภิกษุเสพเมถุน ในทวารหนัก ทวารเบา ในปากอย่างใดอย่างหนึ่ง
33,0012,004,ของคนชาย หรือคนหญิง หรือของอมนุษย์ หรือสัตว์ดิรัจฉาน ที่เป็น
33,0012,005,อยู่หรือตายแล้ว แต่ซากยังบริบูรณ์ มีอะไรสวม มีอะไรพันก็ตาม
33,0012,006,ไม่มีก็ตาม ถูกลักในขณะหลับ ตื่นขึ้น ยินดีรับผัสสะ หรือถูกข่มขืน
33,0012,007,แต่ยินดีรับผัสสะก็ตาม ต้องปาราชิก.
33,0012,008,- ภิกษุเสพเมถุนในทวารดังกล่าวแล้ว ของมนุษย์ อมนุษย์
33,0012,009,สัตว์ดิรัจฉาน แต่ทวารแหว่งเว้าไปมากไม่สำเร็จกิจ และเสพในองค์
33,0012,010,กำเนิดของบุรุษ ต้องถุลลัจจัย.
33,0012,011,- ภิกษุเสพเมถุนในอวัยวะนอกจากทวารของมนุษย์ อมนุษย์
33,0012,012,และสัตว์ดิรัจฉาน และในอวัยวะทุกส่วนของตุ๊กตา ต้องทุกกฏ.
33,0012,013,(แต่มีสิกขาบทห้ามจับต้องกายหญิง ฉะนั้น ภิกษุเสพเมถุน แม้ใน
33,0012,014,อวัยวะอื่นของหญิง ต้องสังฆาทิเสส.)
33,0012,015,- อนึ่ง ภิกษุ เอาปากอมองค์กำเนิดของบุรุษ แม้เป็นเด็ก ก็
33,0012,016,ต้องปาราชิก.
33,0012,017,- ภิกษุผู้ถูกลักหลับ ผู้ถูกข่มขืน แต่ไม่ยินดีรับผัสสะ ผู้บ้าคลั่ง
33,0012,018,ผู้เพ้อไม่รู้สึกตัว ผู้มีเวทนากล้า ไม่มีสติ ผู้ก่อเหตุให้บัญญัติสิกขาบท
33,0012,019,การทำผิดครั้งแรกนั้น ไม่ต้องอาบัติ.
|