File size: 3,348 Bytes
c5b6280 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 |
Book,Page,LineNumber,Text
30,0029,001,ความดีแก่ตน ใครไม่ประพฤติปฏิบัติ ก็เป็นความเสีย ไม่มีความ
30,0029,002,เจริญแก่ตน กล่าวคือ ใครทำใครได้ เหตุฉะนั้น ท่านจึงไม่วาง
30,0029,003,ระเบียบไว้เหมือนอย่างพระวินัย.
30,0029,004,๑๒/๗/๖๒
30,0029,005,ถ. พระธรรมมีอานิสงส์ดีอย่างไรแก่ผู้ปฏิบัติ ท่านจึงจัดไว้ว่า
30,0029,006,เป็นส่วนหนึ่งแห่งพระศาสนา ? จงอธิบายให้เห็นชัด.
30,0029,007,ต. พระธรรมมีอานิสงส์แก่ผู้ปฏิบัติ คือย่อมรักษาผู้ปฏิบัติไม่ให้
30,0029,008,ตกไปในที่ชั่ว ให้ได้รับความสุขเป็นอานิสงส์เป็นชั้นๆตามสมควร
30,0029,009,แก่ความปฏิบัติ เช่น ธรรม คือ หิริและโอตัปปะ เมื่อมีอยู่ใน
30,0029,010,บุคคลใด ย่อมนำให้ผู้นั้นไม่ทำทุจริตซึ่งเป็นเหตุจะให้ต้องถูกลงโทษ
30,0029,011,ต่างๆ มีถูกออกจากตำแหน่งฐานันดรและถูกคุมขังเป็นต้น บุคคล
30,0029,012,ที่เคยสูงแล้ว กลับถูกลดลงเป็นคนต่ำก็ดี หรือที่เคยสุขสบายเพราะ
30,0029,013,มีสิทธิแก่ตน ด้วยไม่ต้องอยู่ในที่กักขังและไม่ต้องได้รับทุกข์เพราะถูก
30,0029,014,จำจองก็ดี เหล่านี้ล้วนมีมาแต่พระธรรมทั้งนั้น เหตุนั้น จึงได้เห็นว่า
30,0029,015,พระธรรมมีอานิสงส์แก่ผู้ปฏิบัติ คือรักษาไม่ให้ตกไปในที่ชั่ว มีแต่
30,0029,016,ให้ได้สุขเป็นผลโดยส่วนเดียวฉะนี้.
30,0029,017,๑๒/๒/๖๒
30,0029,018,ถ. พระธรรมในธรรมรัตนะ หมายธรรมอย่างไรบ้าง ? อย่าง
30,0029,019,ไหนมีประโยชน์อย่างไร ?
30,0029,020,ต. หมายปริยัติธรรม ปฏิบัติธรรม และปฏิเวธธรรม. ที่ ๑
30,0029,021,มีประโยชน์ที่ทำให้ฉลาดรอบคอบรู้จักทางดำเนิน อุดหนุนการปฏิบัติ.
|