File size: 2,305 Bytes
c5b6280 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 |
Book,Page,LineNumber,Text
27,0020,001,๒. ถือเอาด้วยสำคัญว่าของทิ้ง ที่เรียกว่าบังสุกุล.
27,0020,002,๓. ถือเอาด้วยวิสสาสะ.
27,0020,003,๔. ถือเอาเป็นของยืม.
27,0020,004,สิกขาบทที่ ๓
27,0020,005,<B>ภิกษุแล้งฆ่ามนุษย์ให้ตาย ต้องปาราชิก.</B>
27,0020,006,ข้อความที่กำหนด ดังนี้ :-
27,0020,007,อาการฆ่า ๗ ประเภท
27,0020,008,๑. ให้ประหาร ได้แก่ฟันแทงและตี.
27,0020,009,๒. ซัดไปประหาร ได้แก่ยิงพึ่งและขว้าง.
27,0020,010,๓. วางไว้ทำร้าย ได้แก่วางขวาก ฝังหลาว วางของหนักไว้
27,0020,011,ให้ตกทับ วางยาตายและอื่น ๆ อีก.
27,0020,012,๔. ทำร้ายด้วยวิชา เช่นร่ายมนตร์ หรือฆ่าด้วยกำลังไฟฟ้า
27,0020,013,ซึ่งประกอบให้มีขึ้นด้วยอำนาจความรู้.
27,0020,014,๕. ทำร้ายด้วยฤทธิ์ เช่นมีตาเป็นอาวุธ เวลาโกรธถลึงตาแลดู
27,0020,015,ผู้อื่นหมายจะให้ตาย หรือปล่อยสัตว์มีพิษเช่นงูเป็นต้นให้กัด.
27,0020,016,๖. แสวงหาศัสตราวุธให้.
27,0020,017,๗. พรรณนาคุณแห่งความตาย หรือชักชวน.
27,0020,018,กำหนดวัตถุแห่งอาบัติ
27,0020,019,๑. มนุษย์เป็นวัตถุแห่งปาราชิก.
27,0020,020,๒. สัตว์ที่เรียกว่าอมนุษย์ ต่างโดยเป็นยักษ์เป็นเปรต และ
|