File size: 4,249 Bytes
c5b6280 |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 |
Book,Page,LineNumber,Text
24,0011,001,พาในสิ่งที่ตนจะต้องอาศัยใช้สอยดังนี้ เป็นหนทางอันจักนำความเสื่อม
24,0011,002,มาให้ จึงควรหมั่นระวังตรวจตราสิ่งของทั้งปวงที่มีอยู่ ให้คงจำนวน
24,0011,003,ไว้เสมอ ของที่อยู่ไกลตาก็ควรทำเครื่องหมายไว้ให้แลเห็นได้ง่าย เช่น
24,0011,004,ที่ดินไม่มีรั้วรอบขอบชิด ก็ต้องรักษาหลักเขตของเจ้าหน้าที่ไว้ อย่าให้
24,0011,005,หายไปเสีย แม้ของเล็ก ๆ น้อย ๆ รวมกันเข้าก็เป็นราคามากได้ จึงไม่
24,0011,006,ควรละเลยปล่อยให้อันตรธานไป โดยมิได้สืบสวนค้นหาร่องรอยใน
24,0011,007,อันที่จะเอากลับคืนมา มิฉะนั้นของนั้นก็จักหายอยู่ร่ำไปไม่รู้จบ ยิ่งหาย
24,0011,008,เพราะโจรลักเอาไปด้วยแล้ว ก็ยิ่งน่าเอาใจใส่ให้มากขึ้น อย่างน้อยก็ควร
24,0011,009,ทราบเค้าเงื่อนไว้ สำหรับป้องกันไม่ให้กลับมาลักได้อีก การเลิกเล่อ
24,0011,010,เป็นลักษณะยั่วผู้ร้ายให้กำเริบ ทดลองเมื่อไรก็จักต้องเห็นจริงเมื่อนั้น.
24,0011,011,ข้อ ๒ ไม่บูรณะพัสดุที่คร่ำคร่านั้น ก็เป็นเครื่องพิสูจน์ความไม่
24,0011,012,เอาใจใส่ในทรัพย์สมบัติของคมเช่นนั้น จะเป็นพัสดุชนิดใดก็ตาม เมื่อ
24,0011,013,มีการชำรุดหักพังก็ต้องรีบซ่อมแซมแก้ไข ให้กลับคืนดีอย่างเดิม แม้จะ
24,0011,014,ไม่ดีเท่าเดิมทีเดียว เพียงแต่ให้ทนไปได้อีกนานหน่อย ก็ยังกว่าปล่อย
24,0011,015,ให้ทรุดโทรมไป โดยมิได้เหลียวแลเสียทีเดียว การปล่อยให้ของชำรุด
24,0011,016,มากก็ต้องเปลืองค่าซ่อมเป็นธรรมดา ยิ่งปล่อยไว้จนแก้ไม่ไหว
24,0011,017,ครั้นเมื่อมีสิ่งจำเป็นมาบังคับให้ต้องใช้สิ่งนั้น ก็จะต้องสร้างต้องทำขึ้น
24,0011,018,ใหม่ เป็นการเพิ่มความเปลืองขึ้นอีกหลายเท่า ถ้าเป็นคนมีฐานะไม่สู้
24,0011,019,บริบูรณ์ด้วยแล้ว ก็คงไม่พ้นความเดือดร้อน.
24,0011,020,ข้อ ๓ ไม่รู้จักประมาณในการบริโภคสมบัตินั้น แปลออกอีกที
24,0011,021,ก็ได้แก่การใช้ทรัพย์ไม่เป็นนั่นเอง จักประกอบการงานก็ล้วนแต่ไม่เป็น
|