| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 46,0035,001,ห้วงน้ำ. บทว่า <B>อวินฺทุํ</B> คือ ได้แล้ว. บทว่า <B>เอวํ</B> เป็นบทเปรียบ | |
| 46,0035,002,เทียบด้วยข้ออุปมา. บุคคลผู้ประกอบด้วยปัญญาที่ได้แก่ญาณของผู้รู้ | |
| 46,0035,003,ชื่อว่า <B>มุนี.</B> บทว่า <B>วิริยพลูปปนฺโน</B> คือ ผู้ประกอบด้วยวิริยะ และ | |
| 46,0035,004,ด้วยกำลังกายและกำลังญาณ. บทว่า <B>อกิลาสุ</B> ได้แก่ ผู้ไม่เกียจคร้าน. | |
| 46,0035,005,มุนี ชื่อว่า ผู้ไม่เกียจคร้าน เพราะเป็นผู้ประกอบด้วยความเพียรอัน | |
| 46,0035,006,ประกอบด้วยองค์ ๔ ที่พระผู้มีพระภาคตรัสไว้อย่างนี้ว่า | |
| 46,0035,007,"<B>"" หนัง เอ็น และกระดูก จงเหลืออยู่ก็ตามที." | |
| 46,0035,008,เนื้อและเลือดในกายของเราทั้งหมดนั้น จงเหือด | |
| 46,0035,009,"แห้งไปเถิด. ""</B>" | |
| 46,0035,010,ข้อว่า <B>วินฺเท หทยสฺส สนฺตึ</B> ความว่า ย่อมได้ คือได้เฉพาะ | |
| 46,0035,011,ซึ่งอริยธรรม กล่าวคือฌาน วิปัสสนา อภิญญา และญาณ อัน | |
| 46,0035,012,สัมปยุตด้วยอรหัตมรรค ซึ่งถึงความนับว่า สันติ เพราะทำความ | |
| 46,0035,013,เย็นแห่งจิตบ้าง แห่งหทัยรูปบ้าง. | |
| 46,0035,014,ก็แลพระผู้มีพระภาค ครั้นตรัสอย่างนั้นแล้ว จึงทรงประกาศ | |
| 46,0035,015,สัจจะทั้งหลาย. ในเวลาจบสัจจะ ภิกษุนั้น ผู้อันพระศาสดาทรง | |
| 46,0035,016,อุปถัมภ์แล้ว ประคองความเพียร เจริญวิปัสสนา บรรลุพระอรหัส | |
| 46,0035,017,แล้ว. | |
| 46,0035,018,เรื่องภิกษุผู้สละความเพียร จบ. | |
| 46,0035,019,โภชาชานียชาดก<SUP>๑</SUP> และอาชัญญชาดก<SUP>๒</SUP> ในตติยวรรค เอกนิบาต | |
| 46,0035,020,และมหาสีลวชาดก<SUP>๓</SUP> ในฉัฏฐวรรค เอกนิบาตนั้นนั่นแล บัณฑิตควร | |
| 46,0035,021, | |
| 46,0035,022,๑-๒. ขุ. ชา. ๒๗/๘. ตทฏฺกถา. ๑/๒๖๘-๒๗๒. ๓. ขุ. ชา. ๒๗/๑๗. ตทฏฺกถา. ๒/๔๑. | |