| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 42,0049,001,""" ธรรมเหล่าใด ย่อมทำอันตรายต่อสวรรค์และพระนิพพาน (โมกษ) " | |
| 42,0049,002,เหตุนั้น ธรรมเหล่านั้น ชื่อว่าอัตรายิกธรรม (ธรรมอันทำอันตราย). | |
| 42,0049,003,อันตรายิกธรรมเหล่านั้นมี ๕ อย่าง ด้วยสามารถกรรม กิเลส | |
| 42,0049,004,วิบาก อุปวาทะ และอาณาวีติกกมะ. ในอันตรายิกธรรม ๕ อย่าง | |
| 42,0049,005,นั้น ธรรมให้ผลในภพเป็นลำดับ ๕ อย่าง ชื่อว่าอันตรยิกธรรม คือ | |
| 42,0049,006,กรรม. กรรมของผู้ประทุษร้ายภิกษุณี ก็เหมือนกัน. แต่ภิกษุณี | |
| 42,0049,007,ทูสกกรรมนั้น ทำอันตรายต่อพระพิพพานอย่างเดียว หาทำอันตราย | |
| 42,0049,008,ต่อสวรรค์ไม่. ธรรมคือมิจฉาทิฏฐิอันดิ่ง ชื่อว่าอันตรายกธรรมคือ | |
| 42,0049,009,กิเลส. ธรรมคือปฏิสนธิของจำพวกบัณเฑาะก์ สัตว์ดิรัจฉาน และ | |
| 42,0049,010,อุภโตพ<SUP>๑</SUP>ยัญชนก ชื่อว่าอันตรายิกธรรมคือวิบาก. เจตนาธรรม | |
| 42,0049,011,เป็นเหตุว่าร้ายพระอริยเจ้า ชื่อว่าอันตรายิกธรรมคืออุปวาทะ. ก็ | |
| 42,0049,012,อุปวาทันตรายิกธรรมเหล่านั้น ย่อมทำอันตรายตลอดเวลาที่ผู้ว่า | |
| 42,0049,013,ร้ายทั้งหลาย ยังไม่ให้พระอริยเจ้าทั้งหลายอดโทษเท่านั้น เบื้อง | |
| 42,0049,014,หน้าแต่ให้พระอริยเจ้าทั้งหลายอดโทษแล้วนั้น หาทำอันตรายไม่. | |
| 42,0049,015,อาบัติทั้งหลายที่ภิกษุแกล้งต้องแล้ว ชื่อว่าอันตรยิกธรรมคืออาณา- | |
| 42,0049,016,วีติกกมะ. อาบัติแม้เหล่านั้นย่อมทำอันตราย ตลอดเวลาที่ภิกษุผู้ | |
| 42,0049,017,ต้องอาบัติยังปฏิญญาความเป็นภิกษุอยู่ก็ดี ยังไม่อยู่กรรมก็ดี ยัง | |
| 42,0049,018, | |
| 42,0049,019,๑. มี ๒ ประเภท คือ บุรุษอุภโตพยัญชนก สตรีอุภโตพยัญชนก ทั้ง ๒ ประเภท มี | |
| 42,0049,020,นิมิตทั้งของบุรุษทั้งของสตรี บุรุษอุภโตพยัญชนก เมื่อร่วมกับสตรี นิมิตสตรีหาย | |
| 42,0049,021,ไป นิมิตบุรุษปรากฏ เมื่อร่วมกับบุรุษ นิมิตบุรุษหายไป นิมิตสตรีปรากฏ สตรี | |
| 42,0049,022,อุภโตพยัญชนก ก็เช่นเดียวกัน. | |