| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 42,0037,001,กระจายเป็นท่อนน้อยท่อนใหญ่. พระราชาจักมีพระราชหฤทัยไม่เกี่ยว | |
| 42,0037,002,"เกาะปราสาทนั้นเลย จักทรงประกาศว่า "" ผู้ใดปรารถนาเท่าใด ผู้นั้น" | |
| 42,0037,003,"จงถือเอาเท่านั้นเถิด "" แล้วพระราชทานแก่สมณพราหมณ์ คนกำพร้า" | |
| 42,0037,004,คนเดินทาง วณิพกและยกจก ทรงผนวชในสำนักพระผู้มีพระภาคพระ | |
| 42,0037,005,นามว่าเมตไตรยแล้ว บรรลุพระอรหัตแล. | |
| 42,0037,006,เรื่องช่างสาน มาในอรรถกถาสุรุจิชาดก<SUP>๑</SUP> ปกิณณกนิบาต ใน | |
| 42,0037,007,อรรถกถามหาปนาทชาดก และในอรรถกถาจักกวัตติสูตร<SUP>๒</SUP>. | |
| 42,0037,008,[๑๔๑] ส่วนศิลปะดีดกรวดที่ประกอบในฐานะอันควร ก็เป็น | |
| 42,0037,009,"มงคล, ที่ประกอบในฐานะอันไม่ควร ไม่เป็นมงคล. เรื่องอันแสดง" | |
| 42,0037,010,ความนั้น ดังต่อไปนี้ :- | |
| 42,0037,011,[เรื่องบุรุษเปลี้ยนักดีดกรวด] | |
| 42,0037,012,ในอดีตกาล ในกรุงพาราณสี ได้มีบุรุษเปลี้ยคนหนึ่ง ฉลาด | |
| 42,0037,013,ในศิลปะดีดกรวด. พวกเด็กชาวบ้านยกเขาขึ้นรถแล้ว นำไปสู่ต้นไทร | |
| 42,0037,014,ใหญ่ ซึ่งตั้งอยู่ในที่ใกล้ประตูพระนคร ให้ทรัพย์กากณิกหนึ่งเป็นต้น | |
| 42,0037,015,"แล้วพูดว่า "" แกจงทำรูปช้าง, จงทำรูปม้า. "" เขาดีดกรวดแสดงรูป" | |
| 42,0037,016,ต่าง ๆ ที่ใบไทร. พระราชาเสด็จสู่ที่พระอุทยาน ถึงสถานที่นั้น. พวก | |
| 42,0037,017,เด็กทั้งหมดหนีไปแล้ว เพราะราชาทอดพระเนตรเห็นภาพแห่งใบไม้ที่ทะลุ | |
| 42,0037,018,"จึงตรัสถามว่า "" ใบไม้เหล่านั่น ใครทำอย่างนี้ ? "" พวกเจ้าพนักงาน" | |
| 42,0037,019,"กราบทูลว่า "" บุรุษเปลี้ย พระเจ้าข้า. "" พระราชารับสั่งให้หาเขามา" | |
| 42,0037,020, | |
| 42,0037,021,๑. ชาตกฏฺกถา ๖/๓๐๐. ๒. สุ. วิ. ๓/๕๒. | |