| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 42,0025,001,คีเวยยกะ. แผ่นผ้าที่เย็บติดเหมือนอย่างนั้น ในที่ปกแข้ง ชื่อ | |
| 42,0025,002,"ชังเฆยยกะ. อาจารย์บางพวก กล่าวว่า ""แผ่นผ้าที่ติดไว้ตรงที่คอ" | |
| 42,0025,003,"(ชื่อคีเวยยกะ) และตรงที่แข้ง (ชื่อชังเฆยยกะ)"" ก็มี. กระทง " | |
| 42,0025,004,หนึ่ง ๆ นอกอนุวิวัฏฏะ ชื่อพาหันตะ. | |
| 42,0025,005,"ส่วนในมหาอรรถกถา<SUP>๑</SUP> ท่านกล่าวว่า ""คำว่า พาหันตะ นั่น" | |
| 42,0025,006,เป็นชื่อของชายทั้ง ๒ (แห่งจีวร) ที่ภิกษุเมื่อห่มจีวรได้ขนาดพอดี | |
| 42,0025,007,ม้วนเข้ามาพาดไว้บนแขน มีด้านหน้าอยู่ข้างนอก (หมายเอาลูกบวบ | |
| 42,0025,008,"จีวร ?).""" | |
| 42,0025,009,พระผู้มีพระภาค ครั้นทรงแสดงจีวร ๙ อย่าง ด้วยสามารถ | |
| 42,0025,010,กุสเป็นต้นอย่างนี้แล้ว บัดนี้ เพื่อจะแสดงว่า จีวรทั้งหมดนั่น ภิกษุ | |
| 42,0025,011,ต้องตัด จึงตรัสว่า <B>ฉินฺนกญฺจ</B> เป็นต้น. พึงทราบวินิจฉัย ในคำ | |
| 42,0025,012,เหล่านั้น. บทว่า <B>ฉินฺนกญฺจ</B> คือ ชื่อว่าจีวรที่ตัดแล้ว โดยประการ | |
| 42,0025,013,มีกุสิเป็นต้น. บทว่า <B>ปจฺจตฺถิกานํ</B> ได้แก่ พวกโจรผู้เป็นข้าศึกต่อ | |
| 42,0025,014,"พระศาสนา. บทว่า <B>อนภิชฺฌากตํ</B> คือ ไม่ทำความเพ่งเล็งแล้ว," | |
| 42,0025,015,อธิบายว่า ไม่อยากได้. เพราะฉะนั้น จีวรทั้ง ๓ ผืนภิกษุควรตัด. | |
| 42,0025,016,ผิว่าเมื่อภิกษุตัดจีวร ๓ ผืนผ้าไม่พอ ก็ควรตัดแต่ ๒ ผืน. แม้เมื่อ | |
| 42,0025,017,ตัด ๒ ผืน ก็ไม่พอ ควรตัดผืนเดียว. แม้เมื่อตัดผืนเดียว ก็ไม่พอ | |
| 42,0025,018,ก็ควรติดผ้าเพลาะ. ในข้อนั้นมีบาลี ดังต่อไปนี้ (เป็นข้ออ้าง). | |
| 42,0025,019,[บาลีในจีวรขันธกะ] | |
| 42,0025,020,[๑๓๒] ก็สมัยนั้นแล เมื่อภิกษุรูปใดรูหนึ่งกำลังทำไตรจีวร | |
| 42,0025,021,่ | |
| 42,0025,022, | |
| 42,0025,023,๑. สมนฺต. ๓/๒๒๘ คัมภีร์มหาอรรถกถา ท่านยกมากว่างไว้ในสมันต. ในบัดนี้ หา | |
| 42,0025,024,คัมภีร์ไม่ได้แล้ว มีสักแต่ชื่อเท่านั้น. | |