| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 42,0023,001,ชื่อว่าการงานสูง. การงานเล็กน้อย มีการล้างและทาเท้าเป็นต้น | |
| 42,0023,002,ชื่อว่าการงานต่ำ. บทว่า <B>ตตฺรุปายาย</B> แปลว่า ดำเนินเข้าไปในการ | |
| 42,0023,003,งานที่พึงจะช่วยกันทำนั้น. บทว่า <B>อลํ กาตุํ</B> คือ เป็นผู้สามารถทำ. | |
| 42,0023,004,บทว่า <B>อลํ สํวธาตุํ</B> คือ สามารถจัด. บทว่า <B>นาถกรโณ</B> ได้แก่ | |
| 42,0023,005,"ทำความเป็นที่พึ่งของตน, อธิบายว่า ""ทำที่พึ่ง."" " | |
| 42,0023,006,ฎีกาสัตตมสูตรนั้นว่า บทว่า <B>อุจฺจนีจานิ</B> คือ ใหญ่และ | |
| 42,0023,007,เล็ก. บทว่า <B>ตตฺรุปคมนิยา</B> ความว่า ดำเนินเข้าไปในการงานที่ | |
| 42,0023,008,ใหญ่และเล็กนั้น ๆ ด้วยสามารถทำให้สำเร็จ คือ สมารถในอันยัง | |
| 42,0023,009,การงานนั้น ๆ ให้เสร็จไป. บทว่า <B>ตตฺรุปายาย</B> ได้แก่เป็นอุบายใน | |
| 42,0023,010,การงานนั้น ๆ ที่พึงทำให้สำเร็จ. ภิกษุท่านเรียกว่านาถ เพราะอรรถ | |
| 42,0023,011,ว่า ปกปัก รักษา คุ้มครอง (ซึ่งตน) ด้วยธรรมนั่นเอง เพราะมี | |
| 42,0023,012,"ธรรมเป็นที่พึ่ง, ธรรมอันทำความเป็นที่พึ่งของภิกษุนั้น เรียกว่า" | |
| 42,0023,013,นาถกรณธรรม. | |
| 42,0023,014,ก็ความนี้ บัณฑิตพึงตรวจดู แม้ในสังคีติสูตร พร้อมทั้ง | |
| 42,0023,015,อรรถกถาและฎีกา. | |
| 42,0023,016,[๑๓๔] ศิลปะของบรรพชิตนั้น พระผู้มีพระภาคตรัสว่าเป็น | |
| 42,0023,017,มงคล เพราะนำมาซึ่งประโยชน์สุขในโลกทั้ง ๒ ทั้งแก่ตนทั้งแก่คน | |
| 42,0023,018,เหล่าอื่น. ในข้อนั้น มีเรื่องเหล่านี้ (เป็นอุทาหรณ์). | |
| 42,0023,019,[เรื่องพระอานนทเถระ] | |
| 42,0023,020,คราวหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเมื่อเสด็จจาริกไปในทักขิณาคิรี- | |
| 42,0023,021,"ชนบท ทอดพระเนตรเห็นนาแคว้นมคธ รับสั่งว่า ""อานนท์ เธอ" | |