|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
41,0047,001,ลงที่เกาะไม้หมากเม่า ใกล้เกาะไม้กากะทิง อาศัยต้นหมากเม่าใหญ่
|
|
41,0047,002,แล้วสร้างบรรณศาลาอยู่ที่เกาะนั้น. ท่านมิได้ไปในที่ไหนเลย เพราะเป็น
|
|
41,0047,003,ผู้มักน้อย ในฤดูต้นไม้นั้นมีผล ก็ฉันผล ในฤดูมีแต่ใบ ก็ฉันในที่นึ่ง
|
|
41,0047,004,"ด้วยน้ำ, อาสน์ของท้าวสักกเทวราช ได้ร้อนเพราะเดชศีลของท่าน."
|
|
41,0047,005,ท้าวสักกะ ทรงทราบเหตุนั้นแล้ว ทรงแปลงเพศเป็นพราหมณ์ ได้
|
|
41,0047,006,เสด็จไปยืนทำเป็นเหมือนขออยู่ในที่นั้น. พระดาบสนึ่งในหมากเม่า
|
|
41,0047,007,ปลงลง (จากเตา) แล้วนั่งอยู่ที่ประตูบรรณศาลา ด้วยตั้งใจว่า
|
|
41,0047,008,"""จะฉันใบหมากเม่าที่เย็นแล้ว"" เห็นพราหมณ์นั้นก็โสมนัส ใส่ใบ"
|
|
41,0047,009,หมากเม่าลงในภาชนะภิกษาของพราหมณ์นั้น ไม่เหลือไว้สำหรับ
|
|
41,0047,010,ตนเลย ไม่นึ่งใหม่ ยังอัตภาพให้เป็นไปด้วยสุขอันเกิดแต่ปีติเท่า
|
|
41,0047,011,นั้น. แม้ท้าวสักกะทรงรับในหมากเม่านั้นแล้ว เสด็จไปหน่อยหนึ่ง
|
|
41,0047,012,ก็หายไป. ท้าวสักกะเสด็จไปโดยอุบายนั้นนั่นแล สิ้น ๓ วัน. แม้
|
|
41,0047,013,พระดาบสก็ได้ให้อาหารทั้งหมดแก่ท้าวเธอ สิ้นทั้ง ๓ วัน ตนเองได้
|
|
41,0047,014,อดอาหารแล้ว. ต่อมาในวันที่ ๓ ท้าวสักกะทรงเสื่อมใสได้ประทาน
|
|
41,0047,015,พรแก่ท่าน. ท่านเมื่อจะรับพร จึงกล่าวคาถานี้ ในอกิตติชาดก
|
|
41,0047,016,ในเตรสนิบาต<SUP>*</SUP> ว่า
|
|
41,0047,017,"<B>[๔๐] ""ขอข้าพเจ้า อย่าพึงได้เห็น อย่าพึง"
|
|
41,0047,018,ได้ยินคนพาล และอย่างพึงอยู่ร่วมกับคนพาล
|
|
41,0047,019,อย่าพึงทำ และอย่าพึงพอใจการสนทนาปราศรัย
|
|
41,0047,020,"กับคนพาล.""</B>"
|
|
41,0047,021,
|
|
41,0047,022,* ขุ. ชา. ๒๗/๑๕๔. ตทฏฺกถา. ๖/๑๙๕.
|
|
|