| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 41,0042,001,"เหมือนกันฉันนั้นแล. ภิกษุทั้งหลาย คนพาลมีภัยจำเพาะหน้า," | |
| 41,0042,002,"บัณฑิตหาภัยจำเพาะหน้ามิได้; คนพาลมีอุปัทวะ, บัณฑิตหา" | |
| 41,0042,003,"อุปัทวะมิได้; คนพาลมีอุปสัค, บัณฑิตหาอุปสัคมิได้; ด้วย" | |
| 41,0042,004,"ประการดังนี้แล. ภิกษุทั้งหลาย ภัยไม่มีแต่บัณฑิต, อุปัทวะไม่มี" | |
| 41,0042,005,"แต่บัณฑิต, อุปสัคไม่มีแต่บัณฑิต.""" | |
| 41,0042,006,[แก้อรรถ] | |
| 41,0042,007,"[๓๔] อรรถกถาแห่งลักขณสูตร<SUP>*</SUP>นั้นว่า ""บรรดาบทเหล่านั้น" | |
| 41,0042,008,บทว่า <B>นฬาคารา วา</B> คือ จาเรือนที่มุงบังด้วยไม้อ้อทั้งหลาย; แต่ | |
| 41,0042,009,เครื่องประกอบที่เหลือในเรือนนี้ สำเร็จด้วยไม้จริง; แม้ในเรือนหญ้า | |
| 41,0042,010,ก็นัยนี้เหมือนกัน. | |
| 41,0042,011,บทว่า <B>กูฏาคารานิ</B> ได้แก่ เรือนที่สงเคราะห์ด้วยยอด. บท | |
| 41,0042,012,ว่า <B>อุลฺลิตฺตาวลิตฺตานิ</B> คือ ที่เขาฉาบทาทั้งภายในภายนอก. บทว่า | |
| 41,0042,013,<B>นิวาตานิ </B>คือกันช่องลมเข้าได้. บทว่า <B>ผุสิตคฺคฬานิ</B> คือ ชื่อว่า | |
| 41,0042,014,มีบานประตูที่กรอบเช็ดหน้าอันสนิทดี เพราะเป็นของอันนายช่างผู้ | |
| 41,0042,015,ฉลาดทั้งหลายทำไว้. | |
| 41,0042,016,บทว่า <B>ปิหิตวาตปานานิ</B> ได้แก่ ที่ติดหน้าต่างไว้. ด้วย ๒ บท | |
| 41,0042,017,นี้ พระผู้มีพระภาคมิได้ตรัสความที่บานประตูและหน้าต่างเป็นของอัน | |
| 41,0042,018,บุคคลปิดไว้เป็นนิตย์ (แต่) ตรัสความสมบูรณ์ (แห่งเรือน) | |
| 41,0042,019,เท่านั้น. ก็บานประตูและหน้าต่างเหล่านั้น อันบุคคลย่อมจะปิดและเปิด | |
| 41,0042,020,ได้ทุก ๆ ขณะที่ปรารถนา. | |
| 41,0042,021, | |
| 41,0042,022,* มโนรถปูรณี ๒/๘๖. | |