| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 41,0039,001,<B>ความฉิบหายทั้งหลาย ย่อมเจริญแก่บุคคลผู้ | |
| 41,0039,002,"ส้องเสพคบพาลเกินไป, เจ้าอย่าสมาคมกับ" | |
| 41,0039,003,"คนพาลนะ, เพราะการอยู่ร่วมกับคนพาล เป็น" | |
| 41,0039,004,เหตุนำทุกข์มาให้ ดุจการอยู่ร่วมกับศัตรูในกาล | |
| 41,0039,005,"ทุกเมื่อ, พ่อ เพราะเหตุนั้น พ่อจึงขอร้องเจ้า" | |
| 41,0039,006,"ไว้, เจ้าจงทำตามคำของพ่อ, เจ้าอย่าริสมาคม" | |
| 41,0039,007,"กับคนพาล เป็นอันขาด, เพราะการสมาคม" | |
| 41,0039,008,"กับพวกคนพาล เป็นเหตุนำทุกข์มาให้.""</B>" | |
| 41,0039,009,[แก้อรรถ] | |
| 41,0039,010,บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า <B>อุรสีว</B> ความว่า จงดำรง คือตั้ง | |
| 41,0039,011,(ตน) ไว้ให้เหมือนบุตรผู้เกิดแต่อกของมารดา ฉะนั้น. อธิบายว่า | |
| 41,0039,012,เจ้าดำรง (ตน) ไว้อย่างนั้นแล้ว พึงสำคัญดุจมารดาของตน คบหา | |
| 41,0039,013,บุคคลนั้น. | |
| 41,0039,014,บทว่า <B>ธมฺเมน</B>ได้แก่ โดยธรรมคือสุจริต ๓ อย่างนั่นเอง. | |
| 41,0039,015,บทว่า <B>น มญฺติ</B> ความว่า อนึ่ง แม้ประพฤติอยู่อย่างนั้น | |
| 41,0039,016,"ก็ไม่ทำความจองหองว่า ""เราประพฤติธรรม.""" | |
| 41,0039,017,บทว่า <B>วิสุทฺธการึ</B> ได้แก่ ผู้ทำกรรมอันบริสุทธ์ คือ กุศล- | |
| 41,0039,018,กรรมบถ ๑๐ ประการ. บทว่า <B>หลิทฺทราคํ</B> คือ ชื่อว่า ผู้เช่นกับผ้า | |
| 41,0039,019,ที่ย้อมด้วยขมิ้น เพราะความเป็นผู้มีจิตไม่มั่นคง. บทว่า <B>กปิจิตฺตํ</B> | |
| 41,0039,020,ได้แก่ มีจิตวอกแวก คือมีจิตกลับกลอก. | |
| 41,0039,021,บทว่า <B>ปุริสํ</B> ได้แก่ บุคคล. บทว่า <B>ราควิราคินํ</B> คือมักรัก | |