|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
41,0035,001,อัตถุปปัตติ (เหตุเกิด) แห่งทธิวาหนชาดก พระผู้มีพระภาคจึง
|
|
41,0035,002,"ตรัสว่า ""ภิกษุทั้งหลาย ขึ้นชื่อว่าการอยู่ร่วมกับคนไม่ดี เป็นการ"
|
|
41,0035,003,"เลว ก่อแต่สิ่งอันไม่มีประโยชน์, จะพึงกล่าวอะไรในการอยู่ร่วมกับ "
|
|
41,0035,004,คนไม่ดีนั้นเล่า เพราะการอยู่ร่วมกับคนชั่วทำความพินาศให้แก่ชนผู้
|
|
41,0035,005,"เป็นมนุษย์, แม้แต่ต้นมะม่วง ซึ่งไม่มีเจตนามีรสหวานเปรียบปาน"
|
|
41,0035,006,รสทิพย์ อาศัยการอยู่ร่วมกับต้นสะเดาอันมีรสขมหารสหวานมิได้
|
|
41,0035,007,ยังกลายเป็นต้นไม้ไม่มีรสหวาน มีรสขมไปในกาลก่อน.
|
|
41,0035,008,[คนพาลเป็นดังอมิตร บัณฑิตเป็นดังญาติ]
|
|
41,0035,009,[๓๐] อีกนัยหนึ่ง คนพาลทั้งหลายเปรียบเหมือนอมิตรผู้มีดาบ
|
|
41,0035,010,"ในมือ, บัณฑิตทั้งหลายเปรียบเหมือนญาติที่รัก. จริงอย่างนั้น พระ"
|
|
41,0035,011,ผู้มีพระภาคเจ้า เมื่อประทับ ทำหมู่บ้านเวฬุวคาม อันตั้งอยู่ในที่ไม่
|
|
41,0035,012,ไกลเบื้องทิศทักษิณแห่งเมืองไพศาลี เป็นโคจรคาม ได้เกิดประชวร
|
|
41,0035,013,ลงพระโลหิต. ท้าวสักกเทวราช ทรงทราบเหตุนั้นแล้ว เสด็จมา
|
|
41,0035,014,ทรงอุปัฏฐากพระศาสดาอยู่ มิให้ผู้อื่นแตะต้องภาชนะสำหรับรอง
|
|
41,0035,015,พระบังคนหนักของพระศาสดาแม้ด้วยมือเลย วางไว้เหนือพระเศียร
|
|
41,0035,016,ทีเดียวนำออกไปเหมือนคนนำภาชนะของหอมไป. ท้าวเธอทรง
|
|
41,0035,017,อุปัฏฐากอยู่อย่างนี้ ในเวลาพระศาสดาทรงผาสุก จึงเสด็จไปสู่
|
|
41,0035,018,"เทวโลก. ภิกษุทั้งหลายพูดกันว่า ""น่าอัศจรรย์ ท้าวสักกเทวราช มี"
|
|
41,0035,019,"ความรักใคร่ในพระศาสดา, พระองค์ทรงสละทิพยสมบัติมาอุปัฏฐาก "
|
|
41,0035,020,"แล้ว."" พระศาสดาตรัสว่า ""ภิกษุทั้งหลาย ท้าวสักกเทวราช ทรง"
|
|
41,0035,021,พิจารณาเห็นว่า 'การเห็นพระอริยเจ้าทั้งหลายก็ดี ภาวะคือกิริยา มี
|
|
|