| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 41,0027,001,<B>การอยู่ร่วมกัน ย่อมเป็นเช่นนั้น. คนชั่ว ใคร | |
| 41,0027,002,คบเข้า ก็เปื้อนคนคบ ใครแตะต้องเข้า ก็เปื้อน | |
| 41,0027,003,ผู้อื่น ซึ่งเป็นผู้แตะต้องซึ่งมิได้เปื้อน (มาแต่ | |
| 41,0027,004,เดิม) ดุจลูกศรอันร้าย (ซึ่งกำซาบด้วยยาพิษ) | |
| 41,0027,005,ก็พลอยติดแล่งไปด้วย. เพราะกลัวจะพลอย | |
| 41,0027,006,เปื้อน ธีรชนจึงไม่ควรมีคนชั่วเป็นสหายเสีย | |
| 41,0027,007,เลย. คนห่อปลาเน่าด้วยในหญ้าคา แม้ในหญ้าคา ก็ | |
| 41,0027,008,"(พลอย) เหม็นฟุ้งไปด้วย ฉันใด, การคบกับ" | |
| 41,0027,009,คบพลอยก็ฉันนั้น. เหตุนั้น บัณฑิตรู้ความ | |
| 41,0027,010,"แม้ใบก็ (พลอย) หอมฟุ้งไปด้วยฉันใด, การ" | |
| 41,0027,011,อบรมของตน (ว่า) เหมือนใบไม้สำหรับห่อแล้ว | |
| 41,0027,012,"ไม่พึงคบอสัตบุรุษ ย่อมนำไปสู่นรก, พวกสัตบุรุษ" | |
| 41,0027,013,"พวกอสัตบุรุษ ย่อมนำไปสู่นรก, พวกสัตบุรุษ" | |
| 41,0027,014,"ย่อมให้ถึงสุคติ.""</B>" | |
| 41,0027,015,[แก้อรรถ] | |
| 41,0027,016,[๒๔] บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า <B>สนฺตํ</B> ได้แก่ สัตบุรุษ. | |
| 41,0027,017,บทว่า <B>อสํ</B> ได้แก่ อสัตบุรุษ. | |
| 41,0027,018,บทว่า <B>เสวมาโน</B> ได้แก่ อาจารย์. | |
| 41,0027,019,บทว่า <B>เสวมานํ</B> ได้แก่ อันเตวาสิก. | |
| 41,0027,020,บทว่า <B>สมฺผุฏโ</B> ได้แก่ อาจารย์อันอันเตวาสิกแตะต้อง. | |