| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 41,0023,001,ประกอบด้วยสามารถแห่งสุจริตมีมโนสุจริตเป็นต้น ฉะนั้นแล. | |
| 41,0023,002,[๑๙] อีกนัยหนึ่ง ชนเหล่าใด ย่อมได้รับประโยชน์ทั้ง ๒ คือ | |
| 41,0023,003,"ปฏิบัติเพื่อได้รับประโยชน์นั้น, ชนเหล่านั้น ชื่อว่าบัณฑิต เพราะ" | |
| 41,0023,004,พระผู้มีพระภาคตรัสไว้ในอุโภอัตถสูตร<SUP>*</SUP> ในโกสลสังยุตอย่างนี้ว่า | |
| 41,0023,005,"<B>""ธีรชนท่านเรียกว่า 'บัณฑิต' เพราะยึดไว้ได้" | |
| 41,0023,006,ซึ่งประโยชน์ (ทั้ง ๒) คือประโยชน์ในทิฏฐธรรม | |
| 41,0023,007,"และประโยชน์ในสัมปรายภพ.""</B>" | |
| 41,0023,008,[แก้พาลศัพท์อีกนัยหนึ่ง] | |
| 41,0023,009,ชนจำพวกใด ตัดเสียซึ่งประโยชน์ทั้ง ๒ ถือเอาแต่สิ่งอันมิใช่ | |
| 41,0023,010,"ประโยชน์ทั้ง ๒, ชนจำพวกนั้น ชื่อว่าพาล. ความจริง ท่านเรียกชน" | |
| 41,0023,011,จำพวกนั้นว่าพาล ก็เพราะถือเอาสิ่งอันมิใช่ประโยชน์ทั้ง ๒ และเรียก | |
| 41,0023,012,"ว่าพาล ก็เพราะตัดเสียซึ่งประโยชน์ทั้ง ๒. กิริยาศัพท์ว่า <B>"" ลนฺติ""</B>" | |
| 41,0023,013,นั้น จัดเข้าในหมวดธาตุมีภูธาตุเป็นต้น โดยข้อบังคับว่า <B>ลา</B> ธาตุ | |
| 41,0023,014,มี <B>ทฺวิ</B> ศัพท์เป็นบทเคียง เป็นไปในความถือ. กิริยาศัพท์ว่า <B>ลุนนฺติ</B> | |
| 41,0023,015,นั้น จัดเข้าในหมวดธาตุมีกี่ธาตุเป็นต้น โดยข้อบังคับว่า <B>ลุ</B>ธาตุ (มี | |
| 41,0023,016,<B>ทฺวิ</B> ศัพท์เป็นบทเคียง) เป็นไปในความตัด. | |
| 41,0023,017,[คนที่ควรเสพและไม่ควรเสพ] | |
| 41,0023,018,[๒๐] ในคนพาลและบัณฑิตทั้ง ๒ พวกนั้น พวกบัณฑิตเท่านั้น | |
| 41,0023,019,"ควรเสพ, พวกคนพาล หาควรเสพไม่; เพราะพวกคนพาลเป็นเช่น" | |
| 41,0023,020, | |
| 41,0023,021,* สํ. ส. ๑๕/๑๓๐ เรียกว่า ทุติยอัปมาทสูตร. | |