| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 41,0012,001,"<B>อภิกฺกนฺต</B> ศัพท์ ในคำว่า <B>""อภิกกฺกนฺตวณฺณา""</B> นี้ ใช้ในอรรถว่า" | |
| 41,0012,002,"งดงาม ดุจในประโยคทั้งหลายว่า ""[ใคร] มีพรรณงดงาม ยังทิศทั้งปวง " | |
| 41,0012,003,"ให้สว่างอยู่<SUP>๑</SUP> เป็นต้น, <B>วณฺณ</B> ศัพท์ ในคำว่าผิว ดุจในประโยค" | |
| 41,0012,004,"ทั้งหลายว่า ""พระผู้มีพระภาค มีพระฉวีดังทอง<SUP>๒</SUP>"" เป็นต้น." | |
| 41,0012,005,บทว่า <B>เกวลกปฺปํ</B> คือไม่มีส่วนเหลือ โดยรอบ. จริงอยู่ | |
| 41,0012,006,ความไม่มีส่วนเหลือ เป็นอรรถแห่ง <B>เกวล</B> ศัพท์ ในคำว่า <B>เกวล- | |
| 41,0012,007,"กปฺปํ</B> นี้ ดุจในประโยคทั้งหลายว่า ""พระผู้มีพระภาค ทรงประกาศ" | |
| 41,0012,008,"พรหมจรรย์บริสุทธิ์บริบูรณ์สิ้นเชิง<SUP>๓</SUP>"" เป็นต้น, ความเป็นโดยรอบ" | |
| 41,0012,009,"เป็นอรรถแห่ง <B>กปฺป</B> ศัพท์ ดุจในประโยคทั้งหลายว่า ""...ยังพระ" | |
| 41,0012,010,"เวฬุวันให้สว่างทั่วถึง<SUP>๔</SUP>"" เป็นต้น." | |
| 41,0012,011,"บทว่า <B>โอภาเสตฺวา</B> คือฉายารัศมีไป, อธิบายว่า ทำให้สว่างเป็น" | |
| 41,0012,012,อันเดียวกัน ดุจพระจันทร์และพระอาทิตย์. | |
| 41,0012,013,หลายบทว่า <B>เยน ภควา เตนุปสฺงมิ</B> คือพระผู้มีพระภาค | |
| 41,0012,014,"ประทับอยู่ในที่ใด, ก็ไปในที่นั้น. จริงอยู่ สองบทว่า <B>เยน เตน</B> นี่" | |
| 41,0012,015,เป็นตติยาวิภัติใช้ในอรรถแห่งสัตตมี. อีกอย่างหนึ่ง อธิบายว่า | |
| 41,0012,016,พระผู้มีพระภาค อันเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย พึงเข้าไปเฝ้าด้วยเหตุ | |
| 41,0012,017,"กล่าวคือประสงค์คุณวิเศษมีประการต่าง ๆ อันใด, เทวดาก็เข้าไป" | |
| 41,0012,018,เฝ้าแล้วด้วยเหตุอันนั้น. | |
| 41,0012,019,[๙] คำว่า <B>อุปสงฺกมิตฺวา</B> เป็นเครื่องแสดงอวสานแห่งการ | |
| 41,0012,020, | |
| 41,0012,021,๑. วิ. ขุ. ๒๖/๘๙ ๒. ขุ. สุ. ๒๕/๓๖๐. ม.ม. ๓/๕๓๖ เป็น สุวณฺณวณฺโณสิ ภควา | |
| 41,0012,022,๓. ข. ส. ๒๕/๓๕๖ ๔. สํ. ส. ๒๕/๖๙ | |