| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 39,0008,001,<B>สพฺพมฺปิทํ ชีรตุ กายนิสฺสิตํ</B> แม้สรรพสิ่งอันอาศัยกายนี้ ก็ | |
| 39,0008,002,ทรุดโทรมไปเสียเถิด | |
| 39,0008,003,<B>กึการณา ปาลิต ตฺวํ ปมชฺชสิ</B> ปาลิตะ ! เหตุไฉน ? ท่านจึงยัง | |
| 39,0008,004,ประมาทอยู่. | |
| 39,0008,005,<B>จกฺขูนิ ภิชฺนฺตุ มมายิตานิ</B> จักษุทั้งหลายที่ถือกันว่าของเรา | |
| 39,0008,006,แตกไปเสียเถิด | |
| 39,0008,007,<B>โสตานิ ภิชฺชนฺตุ ตเถว รูปํ</B> หูก็แตกไปเสียเถิด กายก็เป็น | |
| 39,0008,008,เหมือนกันอย่างนั้นเถิด | |
| 39,0008,009,<B>สพฺพมฺปิทํ ภิชฺชตุ รูปนิสฺสิตํ</B> แม้สรรพสิ่งอันอาศัยกายนี้ ก็แตก | |
| 39,0008,010,ไปเสียเถิด | |
| 39,0008,011,<B>กึการณา ปาลิต ตฺวํ ปมชฺชสิ.</B> ปาลิตะ ! เหตุไฉน ? ท่านจึงยัง | |
| 39,0008,012,ประมาทอยู่ | |
| 39,0008,013,พระมหาปาละ ที่รู้จักกันโดยมากมักเรียกว่า พระจักขุปาละ เมื่อ | |
| 39,0008,014,ท่านปรึกษาหารือตน ตกลงใจว่า เราจักไม่นอน จนตลอด ๓ เดือน | |
| 39,0008,015,ภายในฤดูฝนนี้ เหตุนั้น จักษุของเราจะฉิบหายเสียหรือแตกเสียก็ตามที | |
| 39,0008,016,เถิด เราจงทรงพระพุทธศาสนาไว้เถิด อย่าเห็นแก่จักษุเลย แล้วสอน | |
| 39,0008,017,ตนของตนเอง ด้วย ๓ คาถาดังปรากฏในข้อที่ ๒ นั้น แล้วคงนั่ง | |
| 39,0008,018,หยอดยาตานอนหยอดไม่ เมื่อไปบิณฑบาตหมอเห็นก็เรียนถามว่า | |
| 39,0008,019,พระผู้เป็นเจ้าหยอดยาตาบ้างหรือขอรับ ? หยอดบ้างแล้วจ้ะ เป็น | |
| 39,0008,020,อย่างไรบ้างเล่าขอรับ ? ยังเต็มทีอยู่จ้ะ ก็ท่านนั่งหยอดหรือนอนหยอด | |