| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 39,0003,001,แปลปณามคาถา | |
| 39,0003,002,ข้าพเจ้าชื่อพระพุทธโฆษาจารย์ เป็นผู้อันพระกุมารกัสสปเถระ | |
| 39,0003,003,ผู้ฝึกตนเรียบร้อยแล้ว ประพฤติสม่ำเสมอโดยปกติ มีจิตมั่นคง ใคร่ความ | |
| 39,0003,004,"ดำรงมั่นแห่งพระสัทธรรม หวังอยู่ว่า "" อรรถกถาอันพรรณนาอรรถ" | |
| 39,0003,005,แห่งพระธรรมบทอันงาม ที่พระศาสดาผู้ฉลาดในสภาพที่เป็นธรรมและ | |
| 39,0003,006,มิใช่ธรรม มีบทคือพระสัทธรรมถึงพร้อมแล้ว มีพระอัธยาศัยอันกำลัง | |
| 39,0003,007,แห่งพระกรุณาให้อุตสาหะด้วยดีแล้ว ทรงอาศัยเหตุนั้น ๆ แสดงแล้ว | |
| 39,0003,008,เป็นเครื่องเจริญปีติและปราโมทย์ของเทพดาและมนุษย์ทั้งหลาย เป็นคำ | |
| 39,0003,009,ที่สุขุมละเอียดนำกันสืบ ๆ มาแล้ว ตั้งอยู่แล้วในตามพปัณณิทวีป โดย | |
| 39,0003,010,ภาษาของชาวทวีป ยังไม่กระทำความถึงพร้อมแห่งประโยชน์เกื้อกูลให้ | |
| 39,0003,011,สำเร็จแก่สัตว์ทั้งหลายที่เหลือได้ แม้ไฉน อรรถกถาแห่งพระธรรมบท | |
| 39,0003,012,"นั้น จักทำประโยชน์ให้สำเร็จแก่โลกทั้งปวงได้ "" ดังนี้ จึงอาราธนา" | |
| 39,0003,013,โดยเคารพแล้ว ขอนมัสการพระบาทแห่งพระสัมพุทธเจ้าผู้ทรงสิริ เมื่อ | |
| 39,0003,014,โลกอันมืดคือโมหะใหญ่ปกคลุมแล้ว ทรงแลเห็นพระนิพพานอันเป็นที่สุด | |
| 39,0003,015,ของโลกได้ ผู้มีฤทธิ์รุ่งเรืองแล้ว ทรงยังประทีปคือพระสัทธรรมให้ | |
| 39,0003,016,รุ่งเรืองแล้ว บูชาพระสัทธรรมแห่งพระสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้นแล้ว และ | |
| 39,0003,017,ทำอัญชลีแด่พระสงฆ์แห่งพระสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้นแล้ว จักกล่าว | |
| 39,0003,018,อรรถกถา อันพรรณนาอรรถแห่งพระธรรมบทนั้นด้วยภาษาอื่น แต่ | |
| 39,0003,019,โดยอรรถไม่ให้เหลือ ละภาษานั้นและลำดับอันถึงอรรถอันพิสดารเกิน | |
| 39,0003,020,เสีย ยกขึ้นสู่ภาษาอันเป็นแบบที่ไพเราะ อธิบายบทพยัญชนะแห่งคาถา | |