|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
38,0047,001,<B>อญฺเสํ ชนานํ ของชน ท.เหล่าอื่น (ปุคฺคเลน)
|
|
38,0047,002,อันบุคคล สุทสฺสํ เห็นได้โดยง่าย ปน ส่วนว่า
|
|
38,0047,003,(วชฺชํ) อ.โทษ อตฺตโน ของตน (ปุคฺคเลน)
|
|
38,0047,004,อันบุคคล ทุทฺทสํ เห็นได้โดยยาก ตฺวํเอว อ.
|
|
38,0047,005,ท่านนั่นเทียว ฉินฺนา ตัดขาดแล้ว ปตึ จ ซึ่ง
|
|
38,0047,006,ผัวด้วย ชารํ จ ซึ่งชายชู้ ด้วย ฌายสิ ซเซาอยู่
|
|
38,0047,007,มํปิ แม้กว่าฉัน (อิติ) ดังนี้ ฯ
|
|
38,0047,008,(อิตฺถี) อ. หญิง (อาห) กล่าวแล้ว (คาถํ)
|
|
38,0047,009,ซึ่งคาถาว่า มิคราช แน่ะเนื้อผู้พระราชา ชมฺพุก
|
|
38,0047,010,ชื่อว่าชัมพุกะ ตฺวํ อ. ท่าน ภาสสิ กล่าวอยู่
|
|
38,0047,011,ยถา ฉันใด เอตํ วตฺถุ อ.เรื่องนั่น (โหติ)
|
|
38,0047,012,ย่อมมี เอวํ ฉันนั้น สา อหํ อ. ดิฉันนั้น
|
|
38,0047,013,คนฺตฺวา ไปแล้ว อิโต านโต จากที่นี้ วสานุคา
|
|
38,0047,014,จักเป็นผู้ไปตามซึ่งอำนาจ ภตฺตุ ของภัสดา เหสฺสํ
|
|
38,0047,015,จักเป็น นูน แน่ (อิติ) ดังนี้ ฯ
|
|
38,0047,016,(สกฺโก) อ. ท้าวสักกะ (อาห) ตรัสแล้
|
|
38,0047,017,(โอสานคาถํ) ซึ่งคาถาอันเป็นที่สุดลงว่า โย
|
|
38,0047,018,ปุคฺคโล อ. บุคคลใด หเร พึงนำไป ถาลํ
|
|
38,0047,019,ซึ่งถาด มตฺติกํ อันเป็นวิการแห่งดินเหนียว โส
|
|
38,0047,020,ปุคฺคโล อ. บุคคลนั้น หเร พึงนำไป กํสถาลํปิ
|
|
38,0047,021,แม้ซึ่งถาดอันเป็นวิการแห่งสำริด ปาปํ กมฺมํ อ.
|
|
38,0047,022,กรรมอันลามก ตยา อันท่าน กตํเอว กระทำ</B>
|
|
|