|
Book,Page,LineNumber,Text
|
|
38,0030,001,เอกวารํปิ แม้สิ้นวาระหนึ่ง ทุมฺโมจิยํ เป็นธรรมชาตอันบุคคลเปลื้อง
|
|
38,0030,002,ได้โดยยาก โหติ ย่อมเป็น กจฺฉโป วิย ราวกะ อ.เต่า (ทุมฺมุญฺจนฺโต)
|
|
38,0030,003,พ้นได้โดยยากอยู่ พนฺธนฏฺานโต จากที่อันเป็นที่จองจำ อิติ เพราะ
|
|
38,0030,004,เหตุนั้น (ตํ กิเลสพนฺธนํ) อ. เครื่องจองจำคือกิเลสนั้น ทุปฺปมุญฺํ
|
|
38,0030,005,ชื่อว่าอันบุคคลเปลื้องได้โดยยาก (อิติ) ดังนี้ (ปทสฺส) แห่งบทว่า
|
|
38,0030,006,ทุปฺปมุญฺจํ อิติ ดังนี้ ฯ
|
|
38,0030,007,(อตฺโถ) อ. อรรถว่า (ธีวา) อ. นักปราชญ์ ท. ฉินฺทิตฺวา
|
|
38,0030,008,ตัดแล้ว กิเลสพนฺธนํ ซึ่งเครื่องจองจำคือกิเลส เอตํ นั่น ทฬฺหํปิ
|
|
38,0030,009,แม้อันมั่น เอวํ อย่างนี้ าณขคฺเคน ด้วยพระขรรค์คือญาณ อนเปกฺขิโน
|
|
38,0030,010,เป็นผู้ไม่มีความเยื่อใย หุตฺวา เป็น ปหาย ละแล้ว กามสุขํ ซึ่งความสุข
|
|
38,0030,011,ในกาม ปริพฺพชนฺติ ย่อมเว้นรอบ คือว่า ปกฺกมนฺติ ย่อมหลีกไป
|
|
38,0030,012,อตฺโถ อ. อธิบายว่า ปพฺพชนฺติ ย่อมบวช อิติ ดังนี้ (อิติ) ดังนี้
|
|
38,0030,013,(ปททฺวยสฺส) แห่งหมวดสองแห่งบทว่า เอตํปิ เฉตฺวาน อิติ ดังนี้ ฯ
|
|
|