| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 38,0022,001,<B>โย ปุคฺคโล อ. บุคคลใด นิพฺพนฏฺโ ผู้มีอาลัย | |
| 38,0022,002,เพียงดังว่าหมู่ไม้อันตั้งอยู่ในป่าออกแล้ว วนาธิมุตฺ- | |
| 38,0022,003,โต ผู้น้อมไปแล้วในป่า วนมุตฺโต เป็นผู้พ้นแล้ว | |
| 38,0022,004,จากป่า (หุตฺวา) เป็น ธาวติ ย่อมแล่นไป | |
| 38,0022,005,วนํเอว สู่ป่านั่นเทียว ตุมฺเห อ. ท่าน ท. ปสฺสถ | |
| 38,0022,006,จงดู ตํ ปุคฺคลํเอว ซึ่งบุคคลนั้นนั่นเทียว (โส | |
| 38,0022,007,ปุคฺคโล) อ. บุคคลนั้น มุตฺโต ผู้พ้นแล้ว | |
| 38,0022,008,(พนฺธนา) จากเครื่องผูก ธาวติ ย่อมแล่นไป | |
| 38,0022,009,พนฺธนํเอว สู่เครื่องผูกพันนั่นเทียว อิติ ดังนี้ ฯ</B> | |
| 38,0022,010,อตฺโถ อ. เนื้อความว่า โย ปุคฺคโล อ. บุคคลใด นิพฺพนฏฺโ | |
| 38,0022,011,ชื่อว่าผู้มีอาลัยเพียงดังว่าหมู่ไม้อันตั้งอยู่ในป่าออกแล้ว คิหิภาเว อาลย- | |
| 38,0022,012,สงฺขาตํ วนฏฺํ ฉฑฺเฑตฺวา (อตฺตโน) ปพฺพชิตตาย เพราะความที่ | |
| 38,0022,013,แห่งตนเป็นผู้ทิ้งแล้ว ซึ่งหมู่ไม้อันตั้งอยู่ในป่า อันอันบัณฑิตนับพร้อม | |
| 38,0022,014,แล้วว่าอาลัย ในความเป็นแห่งคฤหัสถ์บวชแล้ว อธิมุตฺโต เป็นผู้น้อม | |
| 38,0022,015,ไปแล้ว ตโปวเน ในป่าคือตบะ วิหารสงฺขาเต อันอันบัณฑิตนับพร้อม | |
| 38,0022,016,แล้วว่าธรรมเป็นเครื่องอยู่ มุตฺโต เป็นผู้พันแล้ว ตณฺหาวนา จากป่า | |
| 38,0022,017,คือตัณหา ฆราวาสพนฺธนสงฺขาตา อันอันบัณฑิตนับพร้อมแล้วว่าเครื่อง | |
| 38,0022,018,ผูกพันคือการอยู่ครองซึ่งเรือน หุตฺวา เป็น ธาวติ ย่อมแล่นไป | |
| 38,0022,019,ตณฺหาวนํเอว สู่ป่าคือตัณหานั่นเทียว หราวาสพนฺธนํ อันเป็นเครื่อง | |
| 38,0022,020,ผูกพันคือการอยู่ครองซึ่งเรือน ตํ นั้น ปุน อีก ตุมฺเห อ.ท่าน ท. | |
| 38,0022,021,ปสฺสถ จงดู ตํ ปุคฺคลํ ซึ่งบุคคลนั้น เอวํ อย่างนี้ เอโส ปุคฺคโล | |