| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 38,0014,001,วิจริตานิ อ. ตัณหาวิจริต ท. อฏฺารส ๑๘ อุปาทาย ด้วยการเข้าไป | |
| 38,0014,002,ถือเอา อชฺฌตฺติกสฺส อายตนสฺส ซึ่งอายตนะอันเป็นไปในภายใน ตณฺหา- | |
| 38,0014,003,วิจริตานิ อ. ตัณหาวิจริต ท. อฏฺารส ๑๘ อุปาทาย ด้วยการเข้าไปถือ | |
| 38,0014,004,เอา พาหิรสฺส อายตนสฺส ซึ่งอายตนะอันเป็นไปในภายนอก อิติ ด้วย | |
| 38,0014,005,ประการฉะนี้ มนาปสฺสวนา ชื่อว่าอันไหลไปในอารมณ์อันเป็นที่ยังใจ | |
| 38,0014,006,ให้เอิบอาบ (วิคฺคเหน) เพราะวิเคราะห์ว่า (ตณฺหา) อ. ตัณหา | |
| 38,0014,007,อาสวติ ย่อมไหลไป คือว่า ปวตฺตติ ย่อมเป็นไป รูปาทีสุ อารมฺม- | |
| 38,0014,008,เณสุ ในอารมณ์ ท. มีรูปเป็นต้น มนาเปสุ อันเป็นที่ยังใจให้เอิบอาบ อิติ | |
| 38,0014,009,ดังนี้ ภุสา เป็นธรรมชาติกล้า คือว่า พลวตี เป็นธรรมชาติกำลัง โหติ | |
| 38,0014,010,ย่อมมี ยสฺส ปุคฺคลสฺส แก่บุคคลใด สงฺกปฺปา อ.ความดำริ ท.มหา | |
| 38,0014,011,ชื่อว่าเป็นสภาพใหญ่ (เตสํ สงฺกปฺปานํ) มหนฺภาเวน เพราะความ | |
| 38,0014,012,ที่แห่งความดำริ ท. เหล่านั้นเป็นสภาพใหญ่ อุปฺปฺชนโต โดยอัน | |
| 38,0014,013,เกิดขึ้น ปุนปฺปุนํ บ่อย ๆ หุตฺวา เป็น อนิสฺสาย ไม่อาศัยแล้ว ฌานํ | |
| 38,0014,014,วา ซึ่งฌานหรือ วิปสฺสนํ วา หรือว่า ซึ่งวิปัสสนา ราคนิสฺสิตา | |
| 38,0014,015,อันอาศัยแล้วซึ่งราคะ วหนฺติ ย่อมนำป ตํ ปุคฺคลํ ซึ่งบุคคลนั้น | |
| 38,0014,016,ทุทฺทิฏฺิ ผู้ชื่อว่ามีทิฏฐิอันชั่ว (อตฺตโน) วิปนฺนญฺาณตาย เพราะ | |
| 38,0014,017,ความที่แห่งตนเป็นผู้มีญาณอันวิบัติแล้ว อิติ ดังนี้ (ปทสฺส) แห่ง | |
| 38,0014,018,บทว่า ยสฺส อิติ ดังนี้เป็นต้น ฯ | |
| 38,0014,019,(อตฺโถ) อ. อรรถว่า ตณฺหาโสตา อ. กระแสแห่งตัณหา ท.อิเม | |
| 38,0014,020,เหล่านี้ สวนฺติ นาม ชื่อว่าย่อมไหลไป สพฺพธิ อารมฺมเณสุ ใน | |
| 38,0014,021,อารมณ์ ท.ทั้งปวง จกฺขุทฺวาราทีนํ ทฺวารานํ วเสน สพฺเพสุ รูปาทีสุ | |